ITPP3/4512-561/15/JC - VAT w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 23 grudnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości zabudowanej-jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 grudnia 2015 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia... zawartym przed... notariuszem w..., Wnioskodawca wraz z żoną, na podstawie umowy sprzedaży nabyli do majątku objętego wspólnością ustawową działkę nr 118 obszaru 0,5888 ha, położoną w... przy ul...., zabudowaną oborą (zwaną dalej: Budynek I) i spichlerzem (zwaną dalej: Budynek II). Nabycie nastąpiło od osób fizycznych, a sprzedaż nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedający (poprzedni właściciele nieruchomości) nabyli przedmiotową nieruchomość od... na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed notariuszem w...... dnia 31 marca 1995 r.,....

Począwszy od roku 2001 części powyższej nieruchomości są wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę... m.in. w zakresie transportu drogowego towarów (PKD 49.41.Z). Niektóre składniki nieruchomości zostały zaewidencjonowane jako środki trwałe w ewidencji środków trwałych - część gruntów niezabudowanych o powierzchni 2700 m², część budynku I o powierzchni 81 m², część gruntów (plac utwardzony - parking) o powierzchni 1000 m², ogrodzenie, część budynku II o powierzchni 142 m².

Na dzień złożenia wniosku wszystkie wymienione wyżej środki trwałe nadal znajdują się w ewidencji środków trwałych w niezmienionej wartości, tj. nie ulegały ulepszeniu. Nieruchomość jest w złym stanie technicznym. Na nieruchomości czyniono jedynie konieczne remonty, tj. naprawiono odwodnienie nieruchomości, naprawiono instalację wodną, wymieniono drzwi zewnętrzne do obory, wypełniono nierówności na placu.

Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT - odliczał podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z remontami, przy czym wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej środków trwałych.

Części nieruchomości były przedmiotem najmu na rzecz jednego z synów Wnioskodawcy, a obecnie są przedmiotem najmu na rzecz drugiego syna Wnioskodawcy (na cele ich działalności gospodarczych). Czynsz najmu był i jest powiększany o podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca wraz z żoną planują przekazanie powyższej nieruchomości w udziałach po 1/2 na rzecz synów na podstawie umowy darowizny (nieodpłatnie).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 grudnia 2015 r., Wnioskodawca wskazał, że przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu czynionych remontów na nieruchomości, również w zakresie części składowych, tj. naprawiono odwodnienie nieruchomości, naprawiono instalację wodną, wymieniono drzwi zewnętrzne, wypełniono nierówności na placu.

Działka nr 118 o całkowitej powierzchni 5888 m² jest wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w części o powierzchni 2700 m² (w tym plac utwardzony o powierzchni 1000 m²).

Na działce tej znajdują się dwa budynki:

Budynek I o całkowitej powierzchni 470,64 m² wykorzystywany jest do działalności gospodarczej w części o powierzchni 142 m².

Budynek II o całkowitej powierzchni 330,84 m² jest wykorzystywany do działalności gospodarczej w części o powierzchni 81 m².

Pozostała część działki nr 118 wraz z pozostałymi częściami budynków wykorzystywana jest wyłącznie na cele prywatne, niezwiązane z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Część działki nr 118 wraz z budynkami, w częściach które są wykorzystywane do działalności gospodarczej były i są przedmiotem najmu na rzecz synów wnioskodawcy:

* R.B. (pierwszy syn) - umowa od dnia 23 czerwca 2008 r. do chwili obecnej - przedmiotem najmu jest część budynku I o powierzchni 62 m². Najem ten jest związany z działalnością gospodarczą syna i opodatkowany przeze Wnioskodawcę podatkiem VAT,

* P.B. (drugi syn) - umowa od 1 kwietnia 2013 r. do 30 listopada 2013 r., przedmiotem była część budynku I o powierzchni 15 m² oraz plac utwardzony o powierzchni 200 m². Najem ten był związany z działalnością gospodarczą syna i opodatkowany przeze Wnioskodawcę podatkiem VAT. Była to inna część nieruchomości niż wynajmowana pierwszemu synowi.

Ogrodzenie oraz parking znajdujące się na działce nr 118 są budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane i są wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Pierwsze zasiedlenia poszczególnych budynków i budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, ocenie Wnioskodawcy nastąpiło w związku z powyższymi najmami.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie poszczególnych budynków i budowli, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne przekazanie powyższej nieruchomości w udziałach po 1/2 na rzecz synów na podstawie umowy darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy nieodpłatne przekazanie nieruchomości w udziałach po 1/2 na rzecz synów na podstawie umowy darowizny będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?

3. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy podstawą opodatkowania przy takim nieodpłatnym przekazaniu powinna być tylko wartość (określona na dzień przekazania) dołączonych części składowych, od których odliczono podatek naliczony?

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie powyższej nieruchomości w udziałach po 1/2 na rzecz synów na podstawie umowy darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawcy wprawdzie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości, jednak przysługiwało mu takie prawo przy opisanych remontach nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie nieruchomości w udziałach po 1/2 na rzecz synów na podstawie umowy darowizny będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

* wybudowaniu lub

* ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

W opisanym stanie faktycznym, opisana nieruchomość była przedmiotem sprzedaży na podstawie wskazanych aktów notarialnych w roku 1995 i ponownie w roku 2001, a od nabycia nieruchomości w roku 2001 nie uległa ona ulepszeniu.

Nawet gdyby uznać, że nie ma podstaw do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to zastosowanie będzie miało zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, na mocy którego zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W świetle opisanego stanu faktycznego, przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (sprzedaż nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), a także Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W ocenie Wnioskodawcy zwolnienie będzie obejmowało zarówno budynki, jak i grunt. Zgodnie bowiem-z art. 29 ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z kolei takie elementy jak drzwi zewnętrzne, czy odwodnienie nieruchomości stanowią część składową rzeczy zgodnie z art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), na mocy którego częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Należy jednak zauważyć, że jak wskazuje się w literaturze (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, LEX, 2015, komentarz do art. 7 u.p.t.u.) "jeśli uwzględnić orzecznictwo TSUE, to podstawą opodatkowania przy takim nieodpłatnym przekazaniu powinna być tylko wartość (określona na dzień przekazania) dołączonych części składowych, od których odliczono podatek naliczony. Takie wnioski wynikają z wyroku Trybunału w połączonych sprawach C-322/99 oraz C-323/99 (Finanzamt Burgdorf v. Hans-Georg Fischer oraz Finanzamt Dusseldorf-Mettmann v. Klaus Brandenstein)."

Zatem podstawą opodatkowania przy takim nieodpłatnym przekazaniu powinna być tylko wartość (określona na dzień przekazania) dołączonych części składowych, od których odliczono podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły, wyjątek który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepis art. 2 pkt 14a ustawy stwierdza, że pod pojęciem wytworzenia nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Aby zatem stwierdzić czy nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy wyjaśnić znaczenie pojęcia "części składowe".

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie regulują pojęcia "części składowych". Zatem, w tym celu należy odwołać się do innych przepisów, które tę kwestię regulują, a mianowicie do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 47 § 2 k.c., częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Ponadto w myśl art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności (...). Aby uzyskać atrybut części składowej rzeczy nadrzędnej, w tym przypadku budynku, wyposażenie dodatkowe powinno być połączone z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała:

* więź fizykalno - przestrzenna,

* więź funkcjonalna (gospodarcza),

a połączenie będzie miało charakter trwały (nie dla przemijającego użytku). Przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie. W sensie takiego połączenia elementy wykończenia dodatkowego powinny stracić byt w sensie prawnym, gospodarczym i fizycznym. Zatem elementy wykończenia dodatkowego nie będą mogły samoistnie stanowić rzeczy, lecz powinny tworzyć z budynkiem jedną całość. Stosownie jednak do art. 47 § 3 k.c. przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Odmienne znaczenie, aniżeli część składowa, posiada przynależność. I tak, przynależnymi są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi (art. 51 § 1 k.c.). Przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną (art. 51 § 3 k.c.).

Pojęcie przynależności należy zatem odróżnić od pojęcia części składowej, gdyż związek, jaki zachodzi pomiędzy rzeczą przynależną (pomocniczą), a rzeczą główną jest luźniejszy niż związek pomiędzy częścią składową, a rzeczą nadrzędną. Wprawdzie przynależności i części składowe dzielą los prawny rzeczy głównej (nadrzędnej), lecz w przypadku przynależności zasada ta nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego. Pomiędzy rzeczą główną, a przynależną zachodzi wyłącznie związek funkcjonalny. Nie ma więc ścisłej więzi fizycznej, która powoduje, że rzecz staje się częścią składową innej rzeczy. W stosunku przynależności występują dwa odrębne podmiotowe prawa własności - do rzeczy głównej i do rzeczy pomocniczej. Zatem, przynależność (rzecz pomocnicza) nie traci samodzielnego bytu prawnego wskutek jej związku z rzeczą główną - pozostaje, w przeciwieństwie do części składowej, samoistną rzeczą ruchomą. Dlatego też przynależność może stanowić przedmiot samoistnego obrotu, natomiast część składowa nie może być przedmiotem odrębnej dostawy.

W świetle powyższych przepisów, ruchome wyposażenie budynku, niebędące połączone z budynkiem w sposób trwały/definitywny, nie stanowi części składowych w rozumieniu kodeksu cywilnego. Elementy wyposażenia jako mogące być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, nie mogą stanowić elementu świadczenia złożonego, a tym samym powinny zostać opodatkowane według zasad (przepisów) dla nich właściwych, tj. według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem, importem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych.

Przesłanka do opodatkowania wystąpi w przypadku, gdy fakt dokonania przez podatnika ulepszeń będzie wywierał wpływ na podwyższenie wartości towaru w chwili przekazania go na cele osobiste.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Co do zasady nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 k.c., przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Księgi trzeciej Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że nieodpłatne przekazanie na rzecz synów nieruchomości zabudowanej na podstawie umowy darowizny, o których mowa we wniosku - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Darowizna nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną) i dla zamierzonej czynności Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże z treści wniosku wynika że Wnioskodawca zakupił opisaną nieruchomość od osób fizycznych i w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tej nieruchomości. Wnioskodawca wskazał także, że przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu czynionych remontów na nieruchomości, również w zakresie części składowych, tj. naprawiono odwodnienie nieruchomości, naprawiono instalację wodną, wymieniono drzwi zewnętrzne, wypełniono nierówności na placu, przy czym wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej środków trwałych. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że nie ponosił wydatków na ulepszenie poszczególnych budynków i budowli, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części z tytułu wytworzenia budynków i budowli oraz ich części składowych.

W analizowanej sprawie zatem nie zostaną spełnione warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanego we wniosku towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, przekazanie w formie darowizny przez Wnioskodawcę na rzecz synów opisanej nieruchomości, przy nabyciu której nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, z tytułu darowizny ww. nieruchomości, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy - w zakresie objętym pytaniami nr 1 - należy uznać za nieprawidłowe.

W konsekwencji, odpowiedź na pytanie nr 2 i 3 - z uwagi na ich warunkowy charakter - jest bezprzedmiotowa.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii ewentualnych korekt podatku naliczonego, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie oraz nie postawiono pytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.