ITPP3/4512-461/16-1/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 17 listopada 2014 r. będąc czynnym podatnikiem VAT prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie prowadzenia biura rachunkowego. Są to kompleksowe usługi polegające na obsłudze księgowej firm. Nie posiada Pani uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego, w związku z tym nie świadczy usług doradczych i nie udziela porad. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pani usługi zakwalifikowane przez GUS jako:

69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa, na którą składają się usługi księgowe mieszczące się w PKWiU:

69.20.21 usługi sprawdzania rachunków,

69.20.22 usługi zestawienia sprawozdań i bilansów finansowych,

69.20.23 usługi w zakresie księgowości,

69.20.24 usługi sporządzania list płac,

69.20.29 pozostałe usługi rachunkowo-księgowe;

69.10.Z - Działalność prawnicza, na którą składają się usługi:

* ogólna konsultacja, przygotowywanie dokumentów prawnych w zakresie: umów, porozumień i innych dokumentów związanych z prowadzeniem firm;

70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania:

* polegająca na kontroli kosztów i innych zagadnień finansowych,

* zarządzaniu zasobami ludzkimi, doradztwie personalnym,

* planowaniu, organizacji pracy, efektywności zarządzania,

* opracowywaniu systemów prowadzenia rachunkowości i kontroli wydatków;

82.11.Z - Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura na zlecenie a w szczególności:

* planowanie finansowe,

* księgowość, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji firmowej,

* obsługa personelu,

* odbieranie i wysyłanie korespondencji, segregacja poczty.

Od dnia 1 stycznia 2017 r. zaprzestanie Pani prowadzeniu usług zakwalifikowanych przez GUS jako: 69.10.Z oraz 70.22.Z. Nadal przeważającą działalnością będzie działalność rachunkowo-księgowa, na którą składać się będzie:

69.20.21 usługi sprawdzania rachunków,

69.20.22 usługi zestawienia sprawozdań i bilansów finansowych,

69.20.23 usługi w zakresie księgowości,

69.20.24 usługi sporządzania list płac,

69.20.29 pozostałe usługi rachunkowo-księgowe.

Działalnością pomocniczą będzie też działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura polegającą na:

* planowaniu finansowym,

* księgowości, sporządzaniu i przetwarzanie dokumentacji firmowej,

* obsłudze personelu,

* odbieraniu i wysyłaniu korespondencji, segregacji poczty.

Zakłada Pani, że wynagrodzenie z tego typu usług nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonując wyżej wymienione czynności tj. usługi rachunkowo-księgowe i usługi związane z administracyjną obsługą biura w ramach działalności gospodarczej, od 1 stycznia 2017 r. może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ma Pani prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ:

* jako podmiot, który nie przekracza w roku podatkowym wartości sprzedaży kwoty 150.000 zł może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego,

* w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na działalności rachunkowo-księgowej i działalności usługowej związanej z administracyjną obsługą biura nie udziela Pani żadnych porad, zaleceń czy opinii zarówno ustnych jak i pisemnych.

Nie prowadzi Pani i nie będzie prowadzić usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej skupionej tylko na usługach księgowych i wspomaganiu obsługi biura, nie będzie Pani prowadzić usług w zakresie doradztwa, zatem art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług nie ma tutaj zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT).

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Ze złożonego wniosku wynika, że świadczy Pani usługi sklasyfikowane wg PKD 69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa, 69.10.Z - działalność prawnicza; 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania oraz 82.11.Z - działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura na zlecenie. Od 1 stycznia 2017 r. zamierza Pani zaprzestać prowadzenia usług zakwalifikowanych przez GUS jako 69.10.Z oraz 70.22.Z. Jednocześnie oświadczyła Pani, że nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego, w związku z tym nie świadczy usług doradczych i nie udziela porad w tym w zakresie.

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, Wnioskodawca nie będzie wykonywać jakichkolwiek usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym doradczych i nie przekroczy kwoty 150.000 zł będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.

Końcowo podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.