ITPP3/4512-439/16/PB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 17 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Pani M.S.), prowadzący działalność gospodarczą pod firmą G. na podstawie zawartej umowy z województwem realizuje projekt pod nazwą "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Projekt realizowany jest samodzielnie przez właściciela firmy. Świadczenie usług stomatologicznych dla pacjentów mieści się w ramach prowadzonej przez Panią M.S. działalności gospodarczej, natomiast zakup sprzętu został dokonany zgodnie z wydatkami przedstawionymi we wniosku o dofinasowanie i ma wpływ na prawidłową realizację projektu. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Świadczenie usług stomatologicznych stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku wymienione w ustawie usługi. Zwolnieniem objęte zostały także usługi stomatologiczne. Dla potrzeb realizowanego projektu Pani M.S., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą G. złożyła oświadczenie, że nie może odzyskać kwoty VAT zapłaconego w fakturach zakupu i w realizowanym projekcie. Stanowi to koszt kwalifikowany, gdyż dokonane zakupy służą sprzedaży zwolnionej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy twierdzenie, że od zakupów dokonywanych przez Panią M.S., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą G. w ramach projektu opisanego w polu nr 80, na cele związane z jego realizacją. Pani M.S. nie może odzyskać zapłaconego VAT, który tym samym będzie stanowił koszt kwalifikowany projektu jest zgodne z obowiązującymi przepisami?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi działalność gospodarczą pod firmą G. od 2004 r. Na mocy postanowień umowy podpisanej z Województwem na realizację projektu "...", w ramach RPO na lata 2007-2013 z dnia 31 października 2013 r., gabinet w ramach uzyskanej dotacji dokona zakupu sprzętu, który będzie innowacyjny i przyczyni się do zwiększenia jakości świadczonych usług stomatologicznych. Zakup sprzętu nastąpił w lutym 2013 r. i jest to zgodne z założeniami projektu (wniosek złożono w grudniu 2012 r.), który przewiduje, że można dokonywać niezbędnych wydatków inwestycyjnych niezwłocznie po złożeniu wniosku o dofinansowanie.

Świadczenie usług stomatologicznych stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18-20 wspomnianej ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się z podatku wymienione usługi - w tym usługi stomatologiczne. W związku z tym, że nie jest możliwe odliczenie na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy kwot VAT zapłaconego w fakturach zakupu dla potrzeb realizowanego projektu, podatek VAT jest zatem kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższa kwestia w sposób tożsamy była uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zakupione towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi (nabyte towary i usługi są wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług zwolnionych od podatku). Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.