ITPP3/4512-436/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data wpływu 26 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 20 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca, wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS..., dokonał sprzedaży nieruchomości oznaczonej ewidencyjnie jako działka 55/4 (BI - inne tereny zabudowane), obszaru 0,9318 ha, położonej w miejscowości B., gmina K., dla której Sąd Rejonowy w K. prowadzi księgę wieczystą o nr KW....

Wyżej wskazana sprzedaż została dokonana jako zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo własności opisanej wyżej nieruchomości Wnioskodawca nabył od Skarbu Państwa na podstawie ostatecznej decyzji wydanej przez Starostę K. w dniu...roku nr... o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Uprzednio Wnioskodawcy przysługiwało odnośnie opisanej wyżej działki 55/4 prawo użytkowania wieczystego, a które to prawo Wnioskodawca nabył na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości Rep.... z dnia...oraz na podstawie umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Rep. A... z.... Na sprzedanej działce znajdują się 22 domki letniskowe w zabudowie wolnostojącej, jednokondygnacyjne, niepodpiwniczone o konstrukcji drewnianej, posadowione na bloczkach z pustaków betonowych, które w akcie notarialnym z dnia 1 października 2003 r. określone zostały jako niezwiązane trwale z gruntem.

Częścią składową wyżej opisanej nieruchomości (działki 55/4) jest wewnętrzna podziemna sieć wodnokanalizacyjna służąca do dostarczania wody i odprowadzania ścieków z opisanych powyżej domków letniskowych. Sieć ta jest wyodrębniona od wewnętrznej sieci wodnokanalizacyjnej znajdującej się na działkach 55/6, 57/3 i 56 objętych kolejno księgami wieczystymi...,...,. Sądu Rejonowego w K., za której pośrednictwem do wyżej opisanych domków letniskowych dostarczana jest woda i odprowadzane z nich są ścieki do zbiornika należącego do Wnioskodawcy i znajdującego się na wymienionej działce 55/6. Na wyżej opisanej nieruchomości (działka 55/4) znajduje się także wewnętrzna i niestanowiąca części składowej gruntu (ruchomość), sieć elektryczna niskiego napięcia służąca do dostarczania energii elektrycznej dla opisanych powyżej 22 domków letniskowych (sieć wychodząca ze złącza kablowego ZK3-6 i obejmująca łącznie z nim dwa złącza kablowe, tj. ZK3-6 i ZK3-7). Sprzedana nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu Kodeksu cywilnego oraz ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Pismo wydane z upoważnienia Wójta Gminy K. z dnia 19 sierpnia 2014 r., wskazuje w swojej treści, że dla opisanej wyżej nieruchomości nie istnieje obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość gruntową - działkę 55/4 wraz z domkami letniskowymi i przedmiotem ruchomym - siecią elektryczną.

W związku z opisaną wyżej sprzedażą Wnioskodawca zlecił określenie charakteru zabudowy rzeczoznawcy budowlanemu. W orzeczeniu technicznym z dnia 8 lutego 2015 r. rzeczoznawca stwierdził, iż "na podstawie analizy przepisów prawa budowlanego oraz materiału uzyskanego do oceny, przedmiotowa działka jest nieruchomością gruntową zabudowaną budynkami letniskowymi trwale związanymi z gruntem za pomocą stóp fundamentowych lub ław fundamentowych. Obiekty letniskowe, które są trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadają fundamenty i dach, w świetle art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, należy uznać za budynki. Domki letniskowe, zgodnie z załącznikiem do ustawy - Prawo budowlane, zostały zaliczone do III Kategorii - tj. innych niewielkich budynków. Budowa domków letniskowych, stosownie do art. 28 ust. 1 ww. ustawy wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę, ponieważ nie została wymieniona w art. 29-31 ww. ustawy."

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 listopada 2015 r. Wnioskodawca poinformował, że domki wskazane we wniosku zostały nabyte w dniu 30 stycznia 2003 r. przez Wnioskodawcę od X. Przy ich nabyciu została wystawiona przez zakład faktura z adnotacją - sprzedaż zwolniona z VAT. Domki stanowiące własność Wnioskodawcy były wynajmowane w okresach od maja do października - najem krótkoterminowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z tym, iż przedmiotowa sprzedaż nieruchomości nie była dostawą dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia oraz nie dokonano jej przed zasiedleniem, oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata, to czy przedmiotowa sprzedaż może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż budynków będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), natomiast sprzedaż gruntu pod budynkiem będzie również korzystała ze zwolnienia w oparciu o art. 29 ust. 5 tej samej ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał w dniu 20 kwietnia 2015 r. zbycia działki zabudowanej używanymi domkami letniskowymi wraz z gruntem, na którym są posadowione.

Dla przedmiotowej działki nie istnieje obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W akcie notarialnym i na fakturze dokumentującej sprzedaż opisanej nieruchomości transakcję, opisano jako zwolnioną od podatku od towarów i usług, powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowe domki letniskowe są budynkami trwale związanymi z gruntem w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane.

Elementy infrastruktury takie jak: linia energetyczna, drogi wewnętrzne gruntowe, itp. również zostały sprzedane. Dla domków letniskowych należy przyjąć nr 111 klasyfikacji PKOB. Budynki są trwale związane z gruntem. Ostatni z domków podlegających sprzedaży został wybudowany powyżej 10 lat. Wnioskodawca nie jest w stanie dokładnie określić kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, gdyż z otrzymanej dokumentacji wynika, że poszczególne obiekty były sukcesywnie przyjmowane do użytkowania od lat 60 ubiegłego wieku. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Z powyższego wynika, że budynkami są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Jak już wskazano wyżej Wnioskodawca zlecił określenie charakteru zabudowy rzeczoznawcy budowlanemu. W uzasadnieniu orzeczenia technicznego z dnia 8 lutego 2015 r. rzeczoznawca wskazał, że Prawo budowlane nie definiuje pojęcia "trwałego związania z gruntem". Jednakże Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie wypowiadał się. że cecha "trwałego związania z gruntem" sprowadza się do posadowienia obiektu na tyle trwale, by zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie, czy przemieszczenie na inne miejsce (wyrok NSA z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt II OSK 514/10 oraz z dnia 4 marca 2011 r., sygn. akt II OSK 427/10 NSA zwraca również uwagę na fakt, że dla przyjęcia trwałego związania z gruntem nie ma znaczenia okoliczność posiadania przez obiekt fundamentów, czy wielkości zagłębienia w gruncie. Istotne jest, czy posadowienie jest na tyle trwałe, że opiera się czynnikom mogącym zniszczyć ustawioną na nim konstrukcję (zob. wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2006 r., sygn. akt II OSK 923/05).

Dokonując interpretacji przedstawionego zdarzenia należy pamiętać o treści odpowiedzi na interpelację poselską nr 8896 z dnia 2 lipca 2007 r. Odpowiadając na interpelację posłów na Sejm RP, w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynków letniskowych, wskazano, iż zgodnie z ustawową definicją budynku określoną w art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przepisy tej ustawy nie definiują przy tym pojęcia trwałego związania z gruntem. Jak wynika z wyjaśnień Ministra budownictwa, należy przez to rozumieć obiekt budowlany, który posiada prefabrykowany lub murowany fundament, którego dolna płaszczyzna znajduje się pod powierzchnią terenu i którego przeniesienie w inne miejsce lub rozebranie wymaga wykonania robót ziemnych. Tak więc wymóg "trwałego związania budynku z gruntem" oznacza posadowienie budynku na gruncie budowlanym w sposób zapewniający jego trwałość i stateczność. Podstawowymi cechami budynku jest wydzielenie przestrzeni wewnętrznej (jednego lub wielu pomieszczeń) stosownie do jej przeznaczenia, odpowiadającej wymaganiom użytkowym, oraz wykonanie odpowiedniej, ze względu na trwałość i bezpieczeństwo, konstrukcji nośnej.

W świetle powyższego budynek letniskowy o konstrukcji drewnianej posadowiony na bloczkach betonowych lub palach jest budynkiem, gdyż nie jest obiektem tymczasowym, posiada przegrody budowlane i dach, a także fundament w postaci pali lub bloczków. Fundament jest to bowiem element konstrukcyjny przenoszący obciążenia z innych elementów konstrukcyjnych, takich jak ściany i dach bezpośrednio na grunt. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przez czynności opodatkowane należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Jak wynika z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku, a jeżeli tak to, w którym momencie.

Wnioskodawca nabył nieruchomość od Skarbu Państwa na podstawie ostatecznej decyzji wydanej przez Starostę K. w dniu... nr... o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Uprzednio Wnioskodawcy przysługiwało odnośnie opisanej wyżej działki 55/4 prawo użytkowania wieczystego, a które to prawo Wnioskodawca nabył na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości Rep.... z dnia... oraz na podstawie umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca nie jest w stanie dokładnie określić kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, gdyż z otrzymanej dokumentami wynika, że poszczególne obiekty były sukcesywnie przyjmowane do użytkowania od lat 60 ubiegłego wieku. Wiek tych budynków przekracza 10 lat. Ponadto od momentu nabycia ww. budynków Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów na budynki będące przedmiotem sprzedaży.

Ponadto istotny, zdaniem Wnioskodawcy, w tej sprawie jest fakt:

* opłacania przez Wnioskodawcę podatku od nieruchomości;

* sprzedana nieruchomość jest oznaczona ewidencyjnie jako - BI-inne tereny zabudowane;

* opinia rzeczoznawcy budowlanego oceniająca, iż przedmiotowa działka jest nieruchomością gruntową zabudowaną budynkami letniskowymi trwale związanymi z gruntem.

Tym samym sprzedaż dokonana przez Wnioskodawcę nie jest sprzedażą w ramach pierwszego zasiedlenia. W sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana, jeśli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

Zatem w przedmiotowej sprawie, dokonana dostawa nieruchomości, tj. domków letniskowych wraz z gruntem, na którym są posadowione, będzie objęta zwolnieniem od opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W tym miejscu wskazać należy, że ww. przepis zawiera analogiczną treść jak powołany przez Wnioskodawcę nieobowiązujący przepis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w dniu 20 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca, dokonał sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Prawo własności opisanej wyżej nieruchomości Wnioskodawca nabył od Skarbu Państwa na podstawie ostatecznej decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Na sprzedanej działce znajdują się 22 domki letniskowe w zabudowie wolnostojącej, jednokondygnacyjne, niepodpiwniczone o konstrukcji drewnianej, posadowione na bloczkach z pustaków betonowych. Domki wskazane we wniosku zostały nabyte przez Wnioskodawcę w dniu 30 stycznia 2003 r. przez Wnioskodawcę od X. Przy ich nabyciu została wystawiona faktura z adnotacją - sprzedaż zwolniona od VAT. Domki, w momencie kiedy stanowiły własność Wnioskodawcy były wynajmowane w okresach od maja do października - najem krótkoterminowy. Częścią składową wyżej opisanej nieruchomości (działki 55/4) jest wewnętrzna podziemna sieć wodnokanalizacyjna służąca do dostarczania wody i odprowadzania ścieków z opisanych powyżej domków letniskowych. Na wyżej opisanej nieruchomości (działka 55/4) znajduje się także wewnętrzna i niestanowiąca części składowej gruntu (ruchomość), sieć elektryczna niskiego napięcia służąca do dostarczania energii elektrycznej dla opisanych powyżej 22 domków letniskowych. Dla nieruchomości nie istnieje obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W związku z opisaną wyżej sprzedażą Wnioskodawca zlecił określenie charakteru zabudowy rzeczoznawcy budowlanemu. W orzeczeniu technicznym z dnia 8 lutego 2015 r. rzeczoznawca stwierdził, iż "na podstawie analizy przepisów prawa budowlanego oraz materiału uzyskanego do oceny, przedmiotowa działka jest nieruchomością gruntową zabudowaną budynkami letniskowymi trwale związanymi z gruntem za pomocą stóp fundamentowych lub ław fundamentowych. Obiekty letniskowe, które są trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadają fundamenty i dach, w świetle art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, należy uznać za budynki. Domki letniskowe, zgodnie z załącznikiem do ustawy - Prawo budowlane, zostały zaliczone do III Kategorii - tj. innych niewielkich budynków. Budowa domków letniskowych, stosownie do art. 28 ust. 1 ww. ustawy wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę, ponieważ nie została wymieniona w art. 29-31 ww. ustawy." Ponadto od momentu nabycia ww. budynków Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów na te obiekty.

Wnioskodawca zastosował do dostawy niniejszej nieruchomości zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy na tle powołanych przepisów, zauważyć należy że skoro podstawą nabycia w dniu 30 stycznia 2003 r. niniejszej nieruchomości przez Wnioskodawcę była faktura VAT, gdzie sprzedawca zastosował zwolnienie od podatku od towarów i usług, to w ramach tej transakcji doszło do pierwszego zasiedlenia domków letniskowych, o których mowa we wniosku, w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, tj. oddania do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem skoro dostawa budynków przez Wnioskodawcę nastąpiła po upływie dwóch lat od dnia ich nabycia, tj. po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, możliwe było zwolnienie od podatku tej transakcji, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto stwierdzić należy, że do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu, zastosowanie mają odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do domków letniskowych posadowionych na tym gruncie, w myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Końcowo wskazać należy, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, stanowią budynki w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.