ITPP3/4512-387/15/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 października 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-387/15/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 20 października 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej na gruncie VAT nabycia i odsprzedaży towaru (kacze łapy) przemieszczonego z Republiki Węgierskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ostatecznie dostarczonego do kraju trzeciego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 października 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej na gruncie VAT nabycia i odsprzedaży towaru (kacze łapy) przemieszczonego z Republiki Węgierskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ostatecznie dostarczonego do kraju trzeciego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na zasadach księgowości uproszczonej i jest podatnikiem VAT. Jego działalność polega na pośrednictwie i sprzedaży mięsa (głównie eksport). Nie posiada własnego taboru samochodowego do transportu towaru, ani własnej chłodni.

W II kwartale 2015 r. Wnioskodawca nabył towar (kacze łapy) z Węgier (nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terenie Węgier). Faktura została wystawiona przez stronę węgierską ze 0% stawką VAT z datą... 2015 r. (data obioru towaru była taka sama). Kacze łapy zostały załadowane do kontenera i przetransportowane do Polski (do portu w...), celem dalszego wywozu statkiem do Hong Kongu.

Towar został nabyty od firmy węgierskiej na warunkach Incoterms (wersja z 2010 r.) EXW (ex works - czyli bez kosztów transportu). Procedura wywozu towaru - w rozumieniu przepisów celnych - została rozpoczęta na terytorium Polski. Tutaj Wnioskodawca zgłosił ładunek do odprawy celnej. Towar został załadowany na statek płynący do Hong Kongu i sprzedany firmie z Hong Kongu razem z kosztami dostawy (CFR - cost and freight).

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Jak zakwalifikować opisane transakcje w deklaracji VAT-7 (wersja 14), czy jako:

1.

eksport towaru - rubryka nr 22, czy

2.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - rubryka nr 23.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku), z jego punktu widzenia opisana transakcja jest eksportem. Towar opuścił terytorium Unii. Wnioskodawca zgłosił kontener do odprawy celnej na terytorium RP, więc jest eksporterem. Według niego nie można uznać, że jest to WNT, ponieważ faktura, którą otrzymał kontrahent z Hong Kongu, musi zostać wpisana do ewidencji sprzedaży towarów (usług). Towar został nabyty z Węgier i sprzedany dalej. Gdyby uznać, że jest to WNT należałoby wpisać do deklaracji VAT-7 kwotę zakupu z Węgier do rubryki nr 23 i jednocześnie uzupełnić rubrykę nr 22 wykazując tą sprzedaż, ponieważ towar został wyeksportowany poza terytorium Unii. Spowoduje to, że dana kwota ujęta będzie dwa razy i zawyży sumę w punkcie nr 35, czyli sumę podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej zwaną "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się - co do zasady - terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (pkt 3 ww. artykułu).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Aby uznać daną czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* musi mieć miejsce dostawa towarów;

* w związku z tą dostawą musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

* wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

W tym miejscu podkreślić należy, że podatek od towarów i usług jest daniną o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu nim w danym państwie (na terytorium) podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane - na tle przepisów o miejscu świadczenia - za wykonane w tym państwie (na terytorium). Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte m.in. w rozdziale 1 i 2 działu V (Miejsce świadczenia) ustawy.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane-co do zasady - na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0% (art. 41 ust. 4 ustawy).

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 6 ustawy).

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy).

W świetle art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

a.

otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy;

b.

uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (podatnik VAT) w czerwcu 2015 r. nabył towar (kacze łapy) z Węgier (nie jest tam zarejestrowany jako podatnik VAT). Faktura została wystawiona przez stronę węgierską ze 0% stawką VAT. Kacze łapy zostały załadowane do kontenera i przetransportowane do Polski (do portu w...). Towar został nabyty od firmy węgierskiej na warunkach Incoterms (wersja z 2010 r.) EXW (ex works - czyli bez kosztów transportu). Procedura wywozu towaru - w rozumieniu przepisów celnych - została rozpoczęta na terytorium Polski. Tutaj Wnioskodawca zgłosił ładunek do odprawy celnej. Towar został załadowany na statek płynący do Hong Kongu i sprzedany firmie z Hong Kongu.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą kwalifikacji prawnopodatkowej na gruncie VAT nabycia i odsprzedaży towaru (kacze łapy) przemieszczonego z Republiki Węgierskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ostatecznie dostarczonego do kraju trzeciego.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz treść powołanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawca nietrafnie ocenił, że na gruncie sytuacji opisanej we wniosku wystąpiła tylko jedna czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług w postaci eksportu towaru. Niezależnie bowiem od tego, że w związku z dostawą towaru (kaczych łap) połączoną z jego wywozem poza terytorium Unii Europejskiej wystąpił eksport towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów, to ten eksport był poprzedzony transakcyjnym przemieszczeniem towaru z innego kraju Unii Europejskiej. Przemieszczenie to spełniło definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Zostały bowiem spełnione wszystkie podmiotowe i przedmiotowe przesłanki znamionujące tej rodzaj czynności opodatkowanej.

Wobec tego Wnioskodawca powinien wypełnić w deklaracji VAT-7 14:

* poz. 22 (podstawa opodatkowania) ze względu na wystąpienie eksportu towaru do Hong Kongu, jeżeli zostały (zostaną) spełnione warunki formalne do zastosowania 0% stawki podatku;

* poz. 23 (podstawa opodatkowania) i 24 (podatek należny) ze względu na wystąpienie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy;

* poz. 35 (suma podstaw opodatkowania w kolumnie) i rzeczywiście w pojawi się w niej jednocześnie podstawa opodatkowania z eksportu oraz WNT, jednak nie będzie miało to przełożenia na sumę kwoty podatku należnego w poz. 36.

Niniejsza interpretacja indywidualna wydana została w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tutejszy organ związany żądaniem wniosku, tj. treścią pytania postawionego przez Wnioskodawcę, dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie wyznaczonym tym żądaniem.

Jedynie natomiast informacyjnie wskazuje się, że tytułu rozpoznania ww. czynności opodatkowanych (eksportu i WNT) może nie wystąpić kwota podatku należnego do zapłaty, gdyż do eksportu - co do zasady - stosuje się stawkę 0%, a przy WNT podatek należny może być w tym samym okresie rozliczeniowym (przy spełnieniu warunków określonych w art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy) również podatkiem naliczonym (neutralność podatku "na bieżąco").

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl