ITPP3/4512-386/15/APR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności zamiany nieruchomości zabudowanej przez użytkownika wieczystego - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności zamiany nieruchomości zabudowanej przez użytkownika wieczystego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza przystąpić do transakcji zamiany nieruchomości polegającej na przeniesieniu na rzecz osób fizycznych, gdzie obowiązuje wspólność ustawowa majątkowa małżeńska, prawa własności nieruchomości o powierzchni 0,0671 ha, w zamian za przekazanie na rzecz Gminy innej nieruchomości. Dla działki gruntu będącej przedmiotem zamiany, stanowiącej własność Gminy, w dniu 25 sierpnia 1981 r. wydana została decyzja dotycząca pozwolenia na budowę pawilonu rolno-spożywczego. Na teren przedmiotowej nieruchomości zawarte były umowy dzierżawy na cele budowy pawilonu handlowego i drobnych upraw kwiatowych, ostatecznie na czas określony do dnia 30 września 1996 r.

Powyższa działka została zabudowana budynkiem parterowym, który wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe i od lat 90-tych zamieszkiwany przez przyszłych nabywców do dnia dzisiejszego, bez tytułu prawem przewidzianego. Zgodnie z oświadczeniem, wszelkie nakłady finansowe poniesione na inwestycję związaną z budową obiektu na przedmiotowej nieruchomości, należą w 100% do przyszłych nabywców. Wobec powyższego Gmina uzna nakłady przyszłych nabywców a rozliczeniu w ww. transakcji zamiany podlegać będzie wyłącznie grunt. Na podstawie operatu szacunkowego z dnia 28 stycznia 2015 r. została ustalona wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości w części dotyczącej gruntu w wysokości 162.500,00 zł. W wycenie tej nie ustalono wartości istniejącego na nieruchomości zagospodarowania.

Gmina jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja zamiany nieruchomości o powierzchni 0,0671 ha stanowiącej własność Gminy na rzecz osób fizycznych, gdzie obowiązuje wspólność ustawowa małżeńska, stanowić będzie dostawę towarów tylko w zakresie gruntu, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt o powierzchni 0,0671 ha i podlegać ona będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Dostawa towaru w przedmiotowej sprawie powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia jej aspektów ekonomicznych, co oznacza, że w rozumieniu potocznym należałoby uznać za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego.

Uwzględniając stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz treści powołanych wyżej przepisów Gmina stoi na stanowisku, że czynność w części dotyczącej przeniesienia pod względem cywilistycznym praw do wzniesionego przez przyszłych nabywców budynku, nie spełni definicji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie przeniesie na nich prawa do rozporządzania ww. obiektem jak właściciel, gdyż prawo to jest już po stronie przyszłych nabywców, którzy na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę wybudowali ww. budynek, który jest trwale związany z gruntem.

Do czynności tej nie będą miały zastosowania normy prawne zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, odnoszące się do budynków, budowli lub ich części. Biorąc po uwagę powyższe oraz fakt, że przedmiotowa nieruchomość stanowi teren budowlany, przedmiotowa dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, a będzie opodatkowana stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.