ITPP3/4512-170/15/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 9 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w W. (Wnioskodawca) prowadzi przeciwko dłużnikowi - sp. z o.o. w sprawie KM xx postępowanie egzekucyjne z nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy, V Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr KW XXX. Nieruchomość stanowi własność dłużnika. Nieruchomość jest niezabudowana, składa się z działek geodezyjnych opisanych w rejestrze gruntów jako: działka xy-dr - droga (83 m²), działka yy-dr - droga (376 m²), działka yz-Rllla - grunty orne (515 m²), działka yy-Rllla (500 m²), RlVa (272 m²), działka zz-Rllla (200 m²), RIVa (1.350 m²). Nieruchomość ma łączną powierzchnię 3.296 m². Nieruchomość położona jest w C., w gminie, powiat XXX, województwo xyz w odległości ok. 800 m od morza. Działki na nieruchomości są niezagospodarowane, posiadają dostęp do drogi publicznej - gminnej. Na nieruchomości obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego - teren zabudowy jednorodzinnej i zabudowy usługowej oraz ciąg pieszo-jezdny. Przez działkę zz przechodzi linia elektroenergetyczna - napowietrzna. Dlatego też w planie zagospodarowania przestrzennego ujęta jest strefa przejścia. Zgodnie z załącznikiem graficznym do planu zagospodarowania przestrzennego - strefa od linii elektroenergetycznej (na działce zlokalizowany jest słup elektroenergetyczny). Dodatkowo działka jest w części objęta strefą ochrony archeologicznej. Zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów działki nr yy i xy oznaczone są jako użytek "droga" i zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod drogę publiczną.

Dłużnik stał się właścicielem nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości z dnia 9 listopada 2007 r.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi z Urzędu Skarbowego w piśmie z dnia 6 lipca 2012 r. dłużnik na dzień udzielenia odpowiedzi nie był zarejestrowany w tamtejszym urzędzie jako podatnik podatku od towarów i usług. Zgodnie z decyzją nr XXX z dnia 10 sierpnia 2009 r. Starosty zatwierdzony został projekt i zostało wydane pozwolenie na budowę dla dłużnika. Na działkach nr yz, yy, zz miał zostać zrealizowany budynek usługowy zakwaterowania turystycznego wraz z infrastrukturą techniczną - zespół apartamentów o łącznej powierzchni 1.467,88 m2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na ogranie egzekucyjnym - komorniku - spoczywa obowiązek obliczenia i odprowadzenia podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu Postępowania Cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Zgodnie z paragrafem 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów. Fakturę wystawia się jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów. Z powyższych przepisów wynika, że komornik dokonuje czynności w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby obowiązany dłużnik, w przypadku gdyby powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku. Komornik zatem zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej nieruchomości okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wtedy, gdy spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ustawy o VAT i podmiotowym tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą płatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i ich budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub czynności niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Z przytoczonej definicji wynika, że za działalność gospodarczą na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać profesjonalny obrót gospodarczy realizowany z sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły, ale również czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej wykonywane sporadycznie, jednak jedynie wtedy gdy okoliczności wskazują na zamiar wykonywania ich w sposób powtarzalny.

"Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że nabycie nieruchomości nastąpiło w związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą, jednak spółka nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług".

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowej nieruchomości realizowana przez dłużnika nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Skoro dłużnik nie miałby obowiązku opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, to komornik na mocy art. 18 ustawy o podatku VAT również nie byłby zobowiązany do obliczenia i uiszczenia tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane - stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy - są to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (komornik sądowy) prowadzi przeciwko dłużnikowi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości gruntowej. Dłużnik - sp. z o.o. jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej, niezagospodarowanej, składającej się z kilku działek o łącznej powierzchni 3.296 m2, położonej ok. 800 m² od morza. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że przedmiotowa nieruchomość, to teren zabudowy jednorodzinnej i zabudowy usługowej oraz ciąg pieszo-jezdny.

Nabycie przedmiotowej nieruchomości - jak wskazał we wniosku Wnioskodawca - nastąpiło w związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Ponadto dla części działek (nr yz, yy, zz) została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że dostawa opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej niezabudowanej nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jak wynika z opisu sprawy dłużnik to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a teren przedmiotowej nieruchomości przeznaczonej na sprzedaż jest terenem budowlanym w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, co oznacza, że jej dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Należy uznać, że dłużnik (sp. z o.o.) działa w charakterze podatnika podatku VAT, co w konsekwencji spowoduje opodatkowanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% - zgodnie z art. 43 ust. 1, w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że komornik sądowy w świetle przepisów ustawy o VAT jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości w imieniu dłużnika, jeśli dłużnik występowałby w charakterze podatnika VAT zobowiązanego do rozliczenia podatku z tytułu tej czynności. Przenosząc ww. przepisy na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości gruntowej dokonywana przez dłużnika jest opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%, a to oznacza, że dostawa tej nieruchomości również dla Wnioskodawcy (komornika) stanowi dostawę opodatkowaną taką samą stawką podatku w wysokości 23%.

W konsekwencji sprzedaż nieruchomości gruntowej stanowiącej własność dłużnika w drodze licytacji przeprowadzonej przez komornika podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% - zgodnie z art. 43 ust. 1, w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy (komornika sądowego) przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.