ITPP3/4512-153/16/APR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 13 maja 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy kanalizacji deszczowej - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy kanalizacji deszczowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada nadany numer NIP. Zadania z zakresu gospodarki wodnej i ściekowej realizuje P. Sp. z o.o., którego Gmina jest udziałowcem 100%.

Gmina opracowuje programy funkcjonalno-użytkowe budowy kanalizacji deszczowej z przyłączami deszczowymi dla osiedla P. oraz dla ulic: R., S., M., L., S., M., K., S.

W ramach projektowanej przebudowy istniejącej miejscami kanalizacji deszczowej jak również budowy nowych odcinków sieci kanalizacji deszczowej planuje się odprowadzenie wód opadowych z powierzchni jezdni, chodników, miejsc parkingowych w sposób zorganizowany wpustami deszczowymi. Na realizację przedmiotowej inwestycji Gmina będzie ubiegać się o przyznanie środków pochodzących z Unii Europejskiej.

Z chwilą odbioru robót budowlanych kanalizacja deszczowa zostanie przyjęta jako środek trwały do ksiąg rachunkowych Gminy i będzie jej własnością przez okres 5 lat, zgodnie z zapisami umowy, mówiącymi o 5 letnim okresie trwałości projektu. Jednocześnie podpisana będzie ze spółką umowa o nieodpłatne przekazanie w administrowanie sieci kanalizacji deszczowej. Zgodnie z tą umową, spółka z tytułu prowadzonej działalności będzie wykorzystywać kanalizację deszczową do odprowadzania wód opadowych z jezdni, chodników, parkingów. W okresie trwania projektu Gmina nie będzie prowadziła działalności opodatkowanej na przedmiotowej inwestycji. Po tym okresie przekaże kanalizację deszczową w formie aportu do spółki, której jest udziałowcem. Wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci sieci kanalizacji deszczowej zostanie udokumentowane fakturą i wykazane w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym faktura zostanie wystawiona. Przekazanie kanalizacji deszczowej będzie czynnością opodatkowaną dokonaną w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo obniżenia w pełnej wysokości kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dla wydatków ponoszonych w związku z budową kanalizacji deszczowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, które sprecyzowano w uzupełnieniu wniosku, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dla wydatków ponoszonych w związku z budową kanalizacji deszczowej. Gmina po zakończeniu inwestycji odda ją do użytkowania, w ramach nieodpłatnego przekazania, w administrowanie spółce czyli czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a po 5 latach aportem przekaże przedmiotową infrastrukturę do spółki i nastąpi to w ramach pierwszego zasiedlenia, które będzie korzystać ze zwolnienia od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na podstawie cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatna czynność wpisywała się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie ww. warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Zatem za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Według regulacji art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podkreślić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym podatnik dokonując zakupu towarów czy usług, dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę opisanej we wniosku kanalizacji deszczowej z przyłączami deszczowymi.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że kanalizacja - jak wskazano we wniosku - zostanie przekazana nieodpłatnie w administrowanie spółce. Czynność ta w tym przypadku będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu. Aby bowiem świadczenie nieodpłatne było uznane za odpłatne (czynność nieodpłatna zrównana z odpłatną) i tym samym podlegające opodatkowaniu, muszą zostać spełnione warunki wskazane w art. 8 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie, wybudowana kanalizacja, jako przedmiot działania Gminy w zakresie spraw publicznych - bez względu na to, że będzie administrowana przez spółkę - nie będzie wykorzystywana do celów innych niż w sytuacji, gdyby infrastrukturą tą administrowała samodzielnie Gmina. Będzie więc służyła celom działalności Gminy, a tym samym nie zostanie spełniony warunek określony w ww. przepisie.

W konsekwencji, przy realizacji budowy przedmiotowej kanalizacji z zamiarem wykorzystywania do czynności niepodlegającej opodatkowaniu, Gmina nie będzie nabywała towarów i usług związanych z tą budową do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym nie będzie działała w tym zakresie w charakterze podatnika. Skoro już od momentu rozpoczęcia inwestycji Gmina wyłączy ją całkowicie z systemu podatku od towarów i usług, nie spełni przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie nabędzie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Zatem nie będzie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Zmiana prawa do odliczenia nie nastąpi również w sytuacji przekazania spółce aportem przedmiotowej kanalizacji po okresie trwałości projektu (po upływie 5 lat).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim

wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.