ITPP3/4512-127/16/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., z poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2016 r. (data wpływu 11 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla dostawy przemysłowych komputerów mobilnych o masie do 1 kg, mieszczących się w grupowaniu PKWiU 26.20.11.0. - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą komputerów mobilnych. Obecnie skupia się na sprzedaży i serwisie: przemysłowych komputerów mobilnych o masie do 1 kg, mieszczących się w grupowaniu PKWiU 26.20.11.0. Przemysłowe komputery mobilne będące w ofercie Wnioskodawcy produkowane są przez firmy takie jak: Z., H., H., B., X. Niektóre modele mają wygląd ręcznego terminala - ekran z klawiaturą (tzw. handheld), inne smartfona, jeszcze inne tabletu albo notebooka. W odróżnieniu od ogólnie dostępnych komputerów, modele przemysłowe tych urządzeń cechują się dużo większą wytrzymałością na warunki atmosferyczne, upadki, kurz, wodę itd. Niektóre komputery przemysłowe posiadają tymczasowo lub permanentnie dołączone uchwyty pistoletowe, mające ułatwić użytkownikowi skanowanie kodów, poza tym mogą zostać wyposażone w uchwyty umożliwiające montowanie dodatkowych kart i modułów oraz ramki zwiększające wytrzymałość urządzenia. Dołączenie wyżej wymienionych akcesoriów sprawia, że takie komputery przeznaczone są wyłącznie do przemysłu, co wyklucza ich kupno przez osoby prywatne. Komputery te znajdują zastosowanie na wielu polach biznesowych poczynając: - od transportu i logistyki, na przykład do zarządzania dowodami dostaw, zasobami, środkami trwałymi, układaniem rozkładów jazd oraz wyznaczaniem tras, usługami lokalizacji przesyłek oraz pojazdów; - od dostaw do sklepów, automatyzacji zamówień, śledzeniem dostaw (usługi kurierskie), zarządzanie zapasami, konfiguracją sklepu, wsparciem i obsługą klientów; - w administracji i bezpieczeństwie publicznym (w radiowozach Policji), zbieraniu danych, kwerendą baz danych, łączności głosowej i transmisją danych w czasie rzeczywistym, wersyfikacją tożsamości, wystawianiu mandatów i upomnień, usługi lokalizacji, rozmieszczenie zasobów oraz dokumentowanie miejsc zdarzeń trybie video oraz zdjęć; - kończąc na usługach w terenie zarządzając zapasami części, wystawiając faktury, pomocy technicznej, planowaniu usług serwisowych oraz ich automatyzacji. Wnioskodawca uważa, że dokonuje dostaw urządzeń należących do specjalistycznej podgrupy komputerów mobilnych (przemysłowych handheldów, przemysłowych tabletów oraz notebooków).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy do sprzedaży opisanych w stanie faktycznym urządzeń, mają zastosowanie szczególne zasady opodatkowania przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 7, w zw. z poz. 28a załącznika nr 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wydaną wcześniej interpretację indywidualną o sygn. IPPP3/4512-758/15-2/RM wydaną w dniu 5 listopada 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, szczególne zasady opodatkowania przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 7, w zw. z poz. 28a załącznika nr 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) mają zastosowanie wyłącznie dla urządzeń, co do których nazwy własne "tablet" "laptop" oraz "notebook" zostały użyte przez producenta wprost. Natomiast do innych komputerów mobilnych np. "typu handheld" przepisy szczególne nie mają zastosowania. Nie zostały one bowiem ujęte w wymienionym wyżej załączniku do ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.