ITPP3/443-92/12/MD - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych nabywanych w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przez zakład budżetowy w ramach wykonywania zadań publicznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-92/12/MD Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych nabywanych w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przez zakład budżetowy w ramach wykonywania zadań publicznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do wyrobów węglowych nabywanych w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przez zakład budżetowy w ramach wykonywania zadań publicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do wyrobów węglowych nabywanych w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przez zakład budżetowy w ramach wykonywania zadań publicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład jest jednostką organizacyjną - zakładem budżetowym utworzonym na podstawie uchwały Rady Miasta i Gminy z dnia 23 grudnia 1991 r. Zakład działa w oparciu o ww. uchwałę oraz na zasadach wynikających z ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. prawo budżetowe oraz z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 maja 1991 r. w sprawie zakładów budżetowych.

W 2012 r. Zakład nabył węgiel kamienny oraz miał węglowy w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przy wykonywaniu zadań publicznych, do których zakład został powołany. Nabyty węgiel kamienny oraz miał węglowy, jako wyroby energetyczne, zostały opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Jednakże w myśl art. 31a ust. 2 pkt 3 tej ustawy od akcyzy zwolniono wyroby węglowe zużywane m.in. przez organy administracji publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dyspozycją normy wynikającej z przepisu art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy zostały objęte także jednostki organizacyjne obsługujące organy administracji publicznej, takie jak Zakład.

Zdaniem Zakładu, z brzmienia art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wprost wynika zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez organy administracji publicznej. W obowiązującym stanie prawnym nie budzi, zatem żadnych wątpliwości zwolnienie od podatku akcyzowego Rady Gminy, wykorzystującej wyroby węglowe przy wykonywaniu nałożonych na nią zadań publicznych.

Jednakże w celu wykonania określonych zadań publicznych organy administracji publicznej powołują odpowiednie jednostki pomocnicze. W drodze uchwały Rady Miasta i Gminy z dnia 23 grudnia 1991 r. powołany został Zakład. Przedmiotem działania zakładu jest organizowanie oraz zapewnianie ciągłego i nieprzerwanego zaspokajania potrzeb mieszkańców na usługi komunalne oraz świadczenie tych usług w określonym zakresie, tj. wykonywanie zadań publicznych organu wykonawczego Gminy, czyli zadań organu administracji publicznej.

Wobec powyżej wskazanych okoliczności zasadne jest objęcie zakresem zastosowania art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym także Wnioskodawcy poprzez uznanie, iż jest on zwolniony od akcyzy od wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy).

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem CN ex 2701 wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. W kolejnej pozycji tego załącznika (tj. poz. 20) pod kodem CN ex 2702 wymieniono: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych. Natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy: "ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu".

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zasadą jest zatem, iż obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej prawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Z kolei podmiot zużywający to - w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Wykładnia ww. regulacji prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia do wyrobów węglowych (w tym węgla i miału węglowego) przeznaczonych do celów opałowych, jest ich docelowe zużywanie m.in. organy administracji publicznej. Należy przy tym zaznaczyć, że ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera definicji legalnej zwrotu "organy administracji publicznej".

W związku z powyższym zasadne jest odwołanie się - w ramach wykładni systemowej zewnętrznej - do definicji zawartej w art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

W myśl tego przepisu, przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

W myśl art. 5 § 2 pkt 6 Kodeksu postępowania administracyjnego, przez organy jednostek samorządu terytorialnego, rozumie się przez to organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Z kolei zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). W myśl art. 33 ust. 1 tej ustawy, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Zakład jest jednostką organizacyjną - zakładem budżetowym utworzonym na podstawie uchwały Rady Miasta i Gminy. W 2012 r. nabył węgiel kamienny oraz miał węglowy w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przy wykonywaniu zadań publicznych, do których zakład został powołany. Nabyty węgiel kamienny oraz miał węglowy, jako wyroby energetyczne, zostały opodatkowane podatkiem akcyzowym.

Na tym tle Zakład powziął wątpliwość dotyczącą zastosowania zwolnienia od podatku do wyrobów węglowych nabywanych w celu ogrzania pomieszczeń wykorzystywanych przez zakład budżetowy w ramach wykonywaniu zadań publicznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego oraz przepisy odrębne stwierdzić należy, iż brak jest podstaw prawnych, aby uznać że w przypadku Zakładu ma zastosowanie zwolnienie od podatku akcyzowego określone w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy. Zakład nie jest żadnym z podmiotów określonych w tym przepisie. Wprawdzie wykonuje zadania o charakterze publicznym, to jednak w świetle powołanych wyżej przepisów nie jest organem administracji publicznej. Na poziomie samorządu gminnego takimi organami są rada gminy, wójt (burmistrz, prezydent miasta) oraz kierownicy służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl