ITPP3/443-90/12/JK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zużycia wyrobów węglowych w zakładzie eksploatującym odnawialne źródło energii i wykorzystującym wyprodukowaną energię na potrzeby prowadzonej działalności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 8 marca 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 marca 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podstawową działalnością Spółki jest unieszkodliwianie odpadów zwierzęcych oraz odzysk odpadów i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego. Proces przetwarzania polega na rozdrobnieniu materiału wejściowego, jego sterylizacji i wysuszeniu oraz oddzieleniu na prasach tłuszczu od frakcji stałej. Do obróbki cieplnej używana jest para wodna wytwarzana w kotłowni opalanej miałem węglowym (CN 2701). Efektem końcowym przetwarzania jest mączka mięsno-kostna i tłuszcz zwierzęcy kategorii 1. Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, mączka mięsno-kostna i tłuszcz kategorii 1 muszą zostać unieszkodliwione poprzez spalenie. Spalanie odpadów odbywa się w zatwierdzonej spalarni na terenie Spółki, a ciepło wydzielające się w czasie tego procesu służy do produkcji energii elektrycznej pokrywającej zapotrzebowanie całego zakładu, a jej nadwyżki są sprzedawane. Zarówno część energii elektrycznej jak i część energii cieplnej wyprodukowanej w odnawialnym źródle jest wykorzystywana do ogrzewania obiektów. Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz. U. Nr 156, poz. 969) spalane w spalarni odpady kwalifikowane są jako biomasa, a elektrownia jako odnawialne źródło energii. Potwierdzeniem tego faktu jest uzyskana przez Spółkę koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej wydana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Produkcja energii elektrycznej jest potwierdzana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki poprzez wystawianie Świadectw Pochodzenia zaświadczających o pochodzeniu energii z odnawialnego źródła. Spółka prowadzi zatwierdzoną przez urząd celny ewidencję produkcji, zakupu i zużycia energii elektrycznej oraz ewidencję zakupu i zużycia wyrobów węglowych. Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym w rozumieniu ustawy - Prawo energetyczne. Instalacje w Spółce nie są objęte systemem handlu uprawnieniami do emisji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka zużywając wyroby węglowe w zakładzie eksploatującym odnawialne źródło energii i wykorzystującą wyprodukowaną w tym źródle energię objęta jest zwolnieniem od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, przepisy ustawy o podatku akcyzowym przewidują w art. 31a ust. 2 pkt 9 zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Spółka wskazuje przy tym, że przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej definiuje ustawa z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551), która w art. 3 pkt 12 określa je jako działanie polegające na wprowadzeniu zmian lub usprawnień w obiekcie, urządzeniu technicznym lub instalacji, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii. Art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy stanowi z kolei, iż poprawie efektywności energetycznej służą w szczególności następujące rodzaje przedsięwzięć: stosowanie do ogrzewania lub chłodzenia obiektów energii wytwarzanej we własnych lub przyłączonych do sieci odnawialnych źródłach energii, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, ciepła użytkowego w kogeneracji, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, lub ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych.

Spółka wskazuje ponadto, że eksploatuje własną elektrownię opalaną biomasą, która zgodnie z ustawą - Prawo energetyczne posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i stanowi odnawialne źródło energii. Źródło to w czasie swej pracy pokrywa w całości zapotrzebowanie na energię zakładu - w tym na cele ogrzewania i chłodzenia - a nadwyżki produkcji przekazywane są do sieci krajowej. Zarówno część energii elektrycznej jak i część energii cieplnej wyprodukowanej w tym odnawialnym źródle jest wykorzystywana do ogrzewania obiektów. Opisane powyżej działania są przedsięwzięciami służącymi poprawie efektywności energetycznej, o których mowa w przepisach ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej i tym samym uznać należy, że Wnioskodawca wprowadził w życie system prowadzący do podwyższenia efektywności energetycznej zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. Produkcja energii elektrycznej jest dokumentowana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki poprzez wystawianie Świadectw Pochodzenia zaświadczających o pochodzeniu energii z odnawialnego źródła. Spółka prowadzi zatwierdzoną przez urząd celny ewidencję produkcji, zakupu i zużycia energii elektrycznej oraz ewidencję zakupu i zużycia wyrobów węglowych.

W ocenie Wnioskodawcy, wyroby węglowe zużywane w Spółkę zwolnione są od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane między innymi przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Należy w tym miejscu pokreślić, że w ramach systemu prawa krajowego za systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System - Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 z późn. zm.). Implementacja powyższych regulacji do krajowego porządku prawnego nastąpiła ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Drugi system to tzw. EMAS (Eco-Management and Audit Scheme - System Ekozarządzania i Audytu), o którym mowa w rozporządzeniu 761/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczające dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (Dz. U. UE L Nr 114, str. 1 z późn. zm.). Powyższe rozporządzenie zostało uszczegółowione ustawą z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) - (Dz. U. Nr 178, poz. 1060).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zużywa do celów opałowych miał węglowy klasyfikowany do pozycji CN 2701. W ocenie Spółki, zużycie wyrobów węglowych w zakładzie eksploatującym odnawialne źródło energii i wykorzystującym wyprodukowaną w tym źródle energię objęte jest zwolnieniem od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku działania są przedsięwzięciami służącymi poprawie efektywności energetycznej, o których mowa w przepisach ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551).

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Spółka nie jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Wskazać bowiem należy, iż przepisy ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551) określają krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią; zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej; zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej; zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej oraz uzyskania uprawnień audytora efektywności energetycznej.

Podkreślić należy, iż zgodnie z unormowaniami Rozdziału 4 "Zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej" wskazanej ustawy podjęcie działań w zakresie osiągnięcia wzrostu efektywności energetycznej jest potwierdzane świadectwami efektywności energetycznej, które podmioty muszą w określonej liczbie (wartości) przedłożyć do umorzenia. Ponadto, zgodnie z przepisami ww. ustawy dokonuje się audytu efektywności energetycznej, który zawiera, miedzy innymi, ocenę efektów uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w tym w szczególności określenie osiągniętej oszczędności energii.

Zauważyć należy, iż pierwsze świadectwa efektywności energetycznej - na podstawie przepisów wymienionej ustawy - zostaną wydane w 2013 r. Bowiem zgodnie z art. 49 tej ustawy przepisy art. 12, art. 14, art. 23 ust. 3-6, art. 26, art. 27, art. 35 ust. 1 oraz art. 41 w zakresie wpływów z opłat zastępczych regulujące kwestię, między innymi, uzyskania świadectw efektywności energetycznej wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Wskazać także należy, że do krajowego porządku prawnego do dnia wydania niniejszej interpretacji nie wdrożono przepisów wykonawczych, które regulują kwestie: szczegółowego zakresu i sposobu sporządzania audytu efektywności energetycznej, wzoru karty audytu efektywności energetycznej, szczegółowego sposobu i trybu weryfikacji audytu efektywności energetycznej, danych i metod, które mogą być wykorzystywane przy określaniu i weryfikacji uzyskanych oszczędności energii, sposobu sporządzania oceny efektywności energetycznej dostarczania ciepła.

Zatem, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w opisanym zdarzeniu faktycznym wprowadzono w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej w ramach przepisów ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, a tym samym Spółka wypełniła przesłanki zwolnienia od akcyzy wskazane w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że świadectwa efektywności energetycznej będące podstawą funkcjonowania systemu poprawy efektywności energetycznej - na podstawie przepisów ustawy o efektywności energetycznej - zostaną wydane najwcześniej w 2013 r.

W związku z powyższym, Spółka - w opisanym stanie faktycznym - powinna opodatkować zużycie przedmiotowego miału węglowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.