ITPP3/443-84/09/JK - Obowiązek rejestracji podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej oraz obowiązek składania oświadczeń o ilościach i sposobie wykorzystania energii elektrycznej w przypadku braku możliwości jej zużycia z przyczyn technicznych.
Pismo z dnia 1 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-84/09/JK Obowiązek rejestracji podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej oraz obowiązek składania oświadczeń o ilościach i sposobie wykorzystania energii elektrycznej w przypadku braku możliwości jej zużycia z przyczyn technicznych.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2009 r. (data wpływu 16 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania produkcji energii elektrycznej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania produkcji energii elektrycznej.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą podlegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii (dwu małych elektrowni) na podstawie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Wnioskodawca nie posiada innych koncesji. Produkowana energia jest sprzedawana przedsiębiorstwu zajmującemu się obrotem energią elektryczną. Podmiot nie sprzedaje energii elektrycznej odbiorcom końcowym, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym. Do 2006 r. energia elektryczna zużywana w procesie produkcji energii elektrycznej oraz w celu podtrzymania tego procesu (zużycie o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy w związku z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym) była przez Podmiot rozliczana z odbiorcą energii elektrycznej na zasadzie bilansowania, o którym mowa w wyroku Trybunału Konstytucyjnego w dnia 25 października 2006 r. w sprawie o sygn. akt P 28/05 (Dz. U. Nr 200, poz. 1479). W 2006 r. odbiorca energii narzucił zawarcie nowych umów sprzedaży i świadczenia usług przesyłowych na tzw. potrzeby własne (art. 30 ust. 6 ustawy), w których odrzucono dotychczasowy system bilansowania. Po zawarciu nowych umów miał miejsce jeden zakup energii elektrycznej tytułem zużycia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy. Po dokonanej w lutym 2007 r. przebudowie jednej z elektrowni nie ma zakupu. Druga z elektrowni posiada urządzenia o ręcznym sterowaniu, które do jej obsługi nie wymagają energii elektrycznej. W marcu 2009 r. Wnioskodawca wystąpił do dystrybutora o rozwiązanie umów sprzedaży energii elektrycznej na "potrzeby własne". Elektrownie Zainteresowanego są typu asynchronicznego tzn. pracują, gdy w sieci jest napięcie, gdy zaś go nie ma, to nie ma możliwości ich pracy i produkcji energii elektrycznej. Dodatkowo nie ma wówczas możliwości zakupu energii elektrycznej z sieci, gdy nie ma w niej napięcia. Z powyższego wynika, że podmiot nie dokonuje, ani też nie będzie dokonywał zakupu energii elektrycznej w celu, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w związku z faktem, że zużycie energii, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, co do zasady wynosi 0 (zero) kW, Zainteresowany podlega obowiązkowi rejestracji jako podatnik podatku akcyzowego, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, a także czy musi składać oświadczenie, o którym mowa w § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego...
Stanowisko Wnioskodawcy.
W ocenie Podmiotu, nie podlega on obowiązkowi rejestracji jako podatnik podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, jak też nie musi składać oświadczeń w myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Wnioskodawca uzasadnia swoje stanowisko w następujący sposób:
prowadzona działalność gospodarcza nie mieści się w katalogu przedmiotowym art. 9 ust. 1, pkt 1, 2, 3, 5 i 6 ustawy o podatku akcyzowym
nie jest nabywca końcowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym
zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, jest zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy
w praktyce u Zainteresowanego nie ma miejsca zakup energii elektrycznej od innego producenta lub dystrybutora energii na potrzeby zużycia, o którym mowa art. 30 ust. 6 ustawy, co oznacza, że Wnioskodawca składałby oświadczenie (§ 3 ust. 1 rozporządzenia) wskazujące na zerowe zużycie
art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ma postać zamkniętego katalogu i nie wymieniono w nim zwolnienia z art. 30 ust. 6 ustawy z którego zwolnienia Wnioskodawca korzysta
§ 3 ust. 1 rozporządzenia wprowadza obowiązek składania oświadczeń, natomiast nie stanowi o obowiązkach składania deklaracji i rejestracji jako podatnika podatku akcyzowego
odmienne rozumienie przedstawionych przepisów skutkowałoby po stronie Zainteresowanego i administracji państwowej koniecznością prowadzenia nadmiernej i uciążliwej sprawozdawczości tylko i wyłącznie w celu składania "zerowych" oświadczeń.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), dalej zwana ustawą, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją (art. 9 ust. 2 ustawy).
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.
W myśl przepisu art. 30 ust. 6 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.
Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie pod warunkiem, że podmiot zużywający zwolnioną energię elektryczną:
prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania tej energii;
przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie zwolnionej energii, oświadczenie o ilościach i sposobie wykorzystania zwolnionej energii elektrycznej.
W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Zainteresowany posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i produkuje energię elektryczną, którą w całości sprzedaje dystrybutorowi energii elektrycznej. Ponadto Spółka od 2007 r. faktycznie nie kupuje i nie zużywa energii elektrycznej od innego podmiotu, z którym posiada umowę na dostawę energii elektrycznej w celu zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymywania procesów produkcyjnych. Z przyczyn technicznych, obecnie, nie jest możliwe nabycie i zużywanie energii elektrycznej do celów określonych w przepisie art. 30 ust. 6 ustawy.
Zatem, w myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku Wnioskodawcy nie wystąpi żadna ze wskazanych tam czynności będąca przedmiotem opodatkowania akcyzą. Ponadto Zainteresowany nie wykonuje także czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie.
Reasumując, Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym, nie jest zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Ponadto, nie jest podmiotem zużywającym zwolnioną od akcyzy energię elektryczną, zatem nie jest zobowiązany do przekazywania do właściwego naczelnika urzędu celnego, oświadczeń o ilościach i sposobie wykorzystania zwolnionej energii elektrycznej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.