ITPP3/443-71/10/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.) uzupełnionym dnia 2 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedaje energię kilkuset odbiorcom i ze względu na pracochłonność, wszystkie dane dotyczące faktury i odbiorcy nie są wpisywane do ewidencji.

Do ewidencji wpisywana jest tylko łączna wartość odsprzedaży. Szczegółowe zestawienie faktur dotyczących sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym prowadzone jest w połączeniu z programem do wystawiania faktur. Wydruki przechowywane są łącznie z ewidencją dotyczącą podatku akcyzowego. Wszystkie załączniki do ewidencji energii elektrycznej gromadzone są oddzielnie dla kolejnych miesięcy razem z ewidencją podatku akcyzowego dla energii elektrycznej.

W załączeniu do wniosku przedłożono ewidencję energii elektrycznej dotycząca podatku akcyzowego za styczeń 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa ewidencja jest prowadzona prawidłowo.

Zdaniem Wnioskodawcy ewidencja energii elektrycznej dla potrzeb podatku akcyzowego prowadzona jest prawidłowo. W druku ewidencji wpisywane są łączne wartości zakupu, odsprzedaży, zużycia i strat, ale do każdej pozycji ewidencji załączone są zestawienia ujmujące poszczególnych odbiorców (nazwa odbiorcy, nr faktury, ilość sprzedanej energii, data płatności).

Zdaniem Zainteresowanego prowadzona ewidencja jest zgodna z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie ewidencji energii elektrycznej, wydanego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż spełnia wszystkie wymagania § 2 wskazanego rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

W myśl art. 91 ust. 3 ustawy - ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych:

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 8 i 10, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe (art. 91 ust. 4).

Na podstawie delegacji ustawowej, wynikającej z art. 91 ust. 7 ustawy, Minister Finansów w dniu 24 lutego 2009 r. wydał rozporządzenie w sprawie ewidencji energii elektrycznej (Dz. U. Nr 32, poz. 243).

W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia - w ewidencji wykazuje się:

Przepisy wprowadzające obowiązek prowadzenia ewidencji energii elektrycznej są konsekwencją implementacji przepisów tak zwanej dyrektywy energetycznej 2003/96/WE i zmiany momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku energii elektrycznej. Zatem wprowadzono zasady określające sposób prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej wyprodukowanej, zakupionej, dostarczonej, zwolnionej, zużytej, wyeksportowanej, otrzymanej lub wydanej wraz z datą dokonania płatności akcyzy, kwotą akcyzy należnej do zapłaty oraz ilości strat energii powstałych w wyniku przesyłu i rozdziału tej energii. Do prowadzenia ewidencji jest zobowiązany między innymi sprzedawca energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która zwiera elementy wskazane w przytoczonych przepisach, jednakże wątpliwości podatnika dotyczą sposobu nanoszenia konkretnych wpisów w omawianej ewidencji. Wnioskodawca wskazuje, iż do ewidencji wpisywane są łączne wartości zakupu, odsprzedaży, zużycia i strat, a do każdej pozycji ewidencji załączone są zestawienia ujmujące poszczególnych odbiorców bez wpisywania ich do ewidencji.

Zatem tut. organ stwierdza, iż w przypadku gdy przedmiotowa ewidencja zawiera elementy wskazane w zaprezentowanych przepisach, to nie ma obowiązku umieszczania danych poszczególnych odbiorców energii elektrycznej. Ponadto wskazuje się, iż wszelkie załączniki jednoznacznie odnoszące się do zapisów ewidencji należy zakwalifikować jako elementy prowadzonej ewidencji, w związku z czym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednakże wskazuje się również, iż Wnioskodawca powinien dążyć do takiego sposobu ewidencjonowania obrotu, który będzie prowadził do gromadzenia całościowej informacji o obrocie energią elektryczną w jednym zbiorze (zestawieniu).

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie zaś z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.