ITPP3/443-69/12/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2012 r. (data wpływu 15 lutego 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu węglem przez pośredniczący podmiot węglowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obrotu węglem przez pośredniczący podmiot węglowy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka dokonuje obrotu węglem klasyfikowanym do kodu CN 2701 oraz powiadomiła właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy. Spółka dokonuje zakupu węgla od dostawców zagranicznych w określonej granulacji. Stosowane granulacje u zagranicznych dostawców to np: 0-300 mm, 50-200 mm, 13-50 mm. Nabywany węgiel jest składowany w składach opałowych, a następnie sprzedawany podmiotom zużywającym lub innym pośredniczącym podmiotom węglowym. Przed sprzedażą węgiel zostaje rozsortowany poprzez przesianie na przesiewaczach mechanicznych w wyniku czego otrzymuje się węgiel w pożądanych przedziałach granulacji. Przesiania dokonuje się w celu dostosowania przedziałów granulacji węgla do potrzeb klientów i rynku, wynikających ze stosowanych kotłów węglowych. Konieczność sortowania węgla wynika z faktu, iż zakupiony węgiel jest w zbyt szerokim zakresie granulacji i wymaga rozsortowania na pożądane przedziały, a ponadto węgiel w trakcie transportu i składowania ulega degradacji (samoistne rozkruszenie) i także wymaga rozsortowania przed sprzedażą.

Ponadto, Spółka dokonuje zakupu 7 gatunków (z różnych kopalni) węgla kamiennego o kodzie CN 2701 o różnej gramaturze. Następnie węgiel jest mieszany, kruszony i przesiewany na dwie lub trzy frakcje. Najczęściej - groszek (o granulacji 8-25 mm) i miał (o granulacji 0-8 mm) lub inne przedziały granulacji. Pozyskiwanie w tych procesach węgla o określonej gramaturze polega na mieszaniu węgla i jego doprowadzeniu do odpowiedniej granulacji poprzez kruszenie nadziarna i rozsortowanie. Wnioskodawca nie stosuje żadnych procesów chemicznych ani termicznych, a jedynie mechaniczne (na sucho).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, czynności wykonywane w składach opałowych w odniesieniu do składowanego węgla, zarówno w zakresie, o którym mowa w pytaniu nr 1, jak również w pytaniu nr 2 nie mieszczą się w ustawowej definicji produkcji wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Wobec powyższego, należy uznać, że Spółka jako pośredniczący podmiot węglowy dokonuje zakupu i sprzedaży identycznego z punktu widzenia przepisów akcyzowych produktu w postaci węgla klasyfikowanego do kodu CN 2701. Zatem, podstawę do zwolnienia z akcyzy węgla kupowanego przez Spółkę, a następnie sprzedawanego stanowi art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, nie można zaś uznać, że powinien mieć zastosowanie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy. W rezultacie, warunkiem zastosowania zwolnienia z akcyzy jest dołączenie do przemieszczanego węgla w związku z jego zakupem i sprzedażą dokumentu dostawy - art. 31a ust. 3 ustawy. Natomiast nie ma wymogu, aby Spółka dla potrzeb tego zwolnienia prowadziła ewidencję wyrobów zwolnionych, zużywanych do celów objętych zwolnieniem, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

Spółka wskazuje, że czynności wykonywanych w odniesieniu do węgla w składach opałowych polegających na sortowaniu węgla lub też mieszaniu węgla o różnej gramaturze, jego kruszeniu i przesiewaniu, nie można uznać za procesy produkcyjne, zarówno w potocznym pojęciu, jak również w świetle definicji zawartej w ustawie na potrzeby podatku akcyzowego. Sortowanie węgla polega na uporządkowaniu zbioru rzeczy względem pewnych cech charakterystycznych każdego elementu tego zbioru, przy czym w przypadku węgla elementem tym jest wielkość grudek węgla. Czynność, jaką jest sortowanie polega bowiem jedynie na podzieleniu węgla zawierającego różne frakcje (węgiel o różnej grubości) na konkretne podgrupy. Uporządkowanie węgla dokonywane jest z przyczyn opisanych powyżej, przy czym pomimo ich uporządkowania w podgrupy pozostają one tym samym produktem o tej samej klasyfikacji CN w rozumieniu art. 86 ustawy o podatku akcyzowym. Oddzielenie większych bryłek od mniejszych ma na celu ich lepsze zagospodarowanie i dostosowanie do wymagań klientów.

W ocenie Spółki, opisane powyżej procesy są standardowymi czynnościami wykonywanymi w składach opałowych w Polsce. Powyższe, wynika z konieczności utrzymania właściwości węgla (zakresu granulacji) w niepogorszonym stanie, bowiem podczas transportu i składowania na hałdach następuje samoistne kruszenie węgla, które jest procesem naturalnym. Ponadto niezbędne jest wzięcie pod uwagę wymagań klientów odnośnie jakości węgla. Brak akceptacji tzw. podziarna w deklarowanych przedziałach granulacji zmusza do sortowania przed sprzedażą większości sprzedawanego na składzie węgla. Również operacje związane z mieszaniem partii węgla (kruszenie i przesiewanie) nie może być interpretowane jako produkcja. W rezultacie tych czynności nie dochodzi bowiem do przekształcenia jednego produktu w drugi. Uzyskana mieszanka jest również węglem kamiennym o kodzie CN 2701 i składa się ona z ziaren węgli użytych do mieszanki, które to nie zmieniły w żaden sposób swoich właściwości fizykochemicznych. W wyniku tego procesu nie powstają żadne uboczne produkty ani odpady, a użyty węgiel zostaje jedynie częściowo skruszony i zmieszany. W wyniku powyższego, zarówno przy zakupie jak i sprzedaży Spółka dokonuje obrotu produktem, który nie zmienił swojej klasyfikacji CN, stosowanej dla potrzeb akcyzy, a więc dla obu typów transakcji produkt klasyfikowany jest jednolicie, do kodu CN 2701 i taka też klasyfikacja zamieszczana jest w dokumentach wystawianych w związku z tymi transakcjami (przede wszystkim w dowodach dostawy). Czynności wykonywane przez Spółkę różnią się od standardowej produkcji stosowanej w zakładach przeróbczych węgla gdzie podczas jej przebiegu stosuje się proces płukania, którego produktami ubocznymi są kamień i muły. Podczas omawianego procesu w ogóle nie dochodzi do zużycia węgla do celów opałowych ani innych celów. Węgiel jest m.in. utrzymywany w odpowiedniej wilgotności, tak aby zapobiec wywiewaniu drobin miału węglowego przez wiatr. Tak więc, również ziarna węgla o najmniejszej gramaturze podlegają zagospodarowaniu (tzn. opuszczają skład opałowy w związku z ich sprzedażą do pośredniczących podmiotów węglowych lub podmiotów zużywających węgiel i procesy prowadzone przez Spółkę nie powodują żadnych innych niż "naturalne" (np. związanych z występującą w sposób nieunikniony niedokładnością pomiarów) ubytków węgla, którym obraca Spółka. Zgodnie z definicją zawartą w art. 87 ust. 1 ustawy "produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych". Spółka stoi na stanowisku, że czynności dokonywane przez Spółkę na węglu w składach opałowych nie mieszczą się w zakresie definicji "produkcji".

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie wytwarza węgla, gdyż w takim przypadku musiałoby dojść do powstania czegoś, co wcześniej nie istniało, ale zostało pozyskane w drodze ukierunkowanego i zaplanowanego przez człowieka procesu, np. poprzez połączenie kilku składników, zastosowaniu przekształceń fizycznych, chemicznych itp. W odniesieniu do węgla, sytuacja jest o tyle specyficzna, że jest to zasadniczo kopalina, która powstała w sposób naturalny, a więc nie powstaje ściśle w wyniku działań człowieka polegających na przekształceniu inaczej klasyfikowanych składników w produkt końcowy w postaci węgla. Ponieważ, wyrób ten pojawia się jako produkt handlowy w wyniku działań górniczych, pojęcie "wytwarzanie" lub "produkcja" należy w odniesieniu do węgla utożsamiać z pojęciem "wydobycie". Ustawa nie posługuje się tym ostatnim terminem, niemniej należy zauważyć, że nadrzędny w stosunku do ustawy akt prawa wspólnotowego, którym jest dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, zwana dyrektywa energetyczną, w art. 21 ust. 2 określa, że "dla celów niniejszej dyrektywy uznaje się, że pojęcie "produkcja" obejmuje, w stosownych przypadkach, pojęcie "wydobywanie". W rezultacie, dla celów stosowania podatku akcyzowego, węgiel wytwarzany jest przez kopalnie, gdzie jest wydobywany, zaś późniejszy proces stosowany przez Spółkę w odniesieniu do tak "produkowanego" węgla nie mieści się w zakresie znaczeniowym pojęcia "wytwarzanie". Podobnie, nie można uznać, że Spółka "przetwarza" węgiel. W ocenie Wnioskodawcy, przetwarzanie w tym kontekście należałoby bowiem interpretować, jako przekształcenie jednego produktu (lub nawet kilku produktów) w drugi, np. z wykorzystaniem zjawisk chemicznych lub fizycznych. Przykładem takiego "przetwarzania" byłoby np. przekształcanie węgla kamiennego (CN 2701) w koks (CN 2704). Dodatkowo, aby na gruncie przepisów akcyzowych uznać, że dany produkt jest "przetwarzany" musiałoby również dojść do zmiany klasyfikacji danego produktu w ramach nomenklatury CN. Wynika to z faktu, że dla identyfikacji produktów na potrzeby akcyzy stosowana jest ta nomenklatura, a reguły interpretacji w niej zawarte pozwalają na ustalenie, czy dany produkt jest w ogóle wyrobem akcyzowym i do jakiej ewentualnie kategorii produktów akcyzowych może zostać zaliczony (abstrahując od pojęcia "przeznaczenie", które również w niektórych przypadkach jest kryterium dla potrzeb opodatkowania akcyzą wyrobów). Skoro Ustawa na swoje potrzeby identyfikuje węgiel w oparciu o czterocyfrową pozycję CN należy przyjąć, że procesy stosowane w odniesieniu do węgla, które nie powodują zmiany klasyfikacji w obrębie pozycji CN 2701, nie mogą być uznane za "przetwarzanie", nawet jeśli dochodzi do zmiany kodu CN w obrębie bardziej szczegółowym niż pozycja (cztery pierwsze cyfry). Potwierdzenie tego poglądu można znaleźć w interpretacji wydanej przez Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2009 r., znak: AE2/8012/6/KWG/09/9595. Działania Spółki nie mogą być również uznane za "mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych", które w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy mieszczą się w pojęciu "wytwarzanie lub przetwarzanie". Przedmiotowy węgiel nie jest bowiem komponentem paliwowym, (czyli jak należy rozumieć składnikiem wykorzystywanym do komponowania innych paliw, np. frakcji powstających w procesie rafinacji ropy naftowej dobieranych w taki sposób aby w połączeniu utworzyły paliwo płynne spełniające wymagane parametry), ale samoistnym paliwem, które poprzez działania Spółki nie zmienia swoich właściwości np. w odniesieniu od parametru wartości opałowej. Węgiel ten w wyniku przesiania, pokruszenia lub zmieszania kilku gatunków węgla nie staje się czymś innym niż węgiel objęty pozycją CN 2701,a procesy te służą jedynie uzyskaniu bardziej "homogenicznego" produktu, jeśli chodzi o jego gramaturę. W rezultacie, w omawianym stanie faktycznym brak jest ustawowych przesłanek do zakwalifikowania czynności Spółki jako "produkcja".

Zdaniem Wnioskodawcy, działalności Spółki nie można rozpatrywać w kontekście przepisu art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy. Przepis ten daje podstawę do zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a warunkiem do zastosowania tego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy. Bowiem, działalność Spółki nie może być uznana za produkcję oraz nie dochodzi do zużycia wyrobów węglowych, o którym mowa w analizowanym przepisie. Pojęcie "zużycie" wskazuje na proces nieodwracalny, w wyniku którego produkt węglowy nie nadaje się już do dalszego wykorzystania (np. węgiel posłużył do wytworzenia ciepła w wyniku spalenia). Operacje Spółki, służą zaś zachowaniu właściwości węgla, w szczególności utrzymaniu możliwości jego "zużycia" po dostarczeniu do ostatecznego konsumenta.

W ocenie Spółki, w związku z powyższym, Spółka jako pośredniczący podmiot węglowy nabywając węgiel od innego podmiotu węglowego albo importując bądź nabywając wewnątrzwspólnotowo węgiel, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy. Ponadto, dokonując sprzedaży węgla zwolnienie z akcyzy realizowane jest w oparciu o ten przepis. Warunkiem stosowania tego zwolnienia będzie dołączanie do przemieszczanych wyrobów dokumentów dostawy, stosownie do art. art. 31a ust. 3 ustawy. Węgiel przechowywany przez Spółkę nie podlega zużyciu - art. 31a ust. 2 ustawy, zatem Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi. W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Ponadto, w myśl ust. 2 cytowanego artykułu zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, jest: pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Z kolei, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 4-7 ustawy).

W przypadku zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, sprzedawca wyrobów węglowych może zażądać przedstawienia mu pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a nabywca wyrobów węglowych powinien przedstawić sprzedawcy to pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy (art. 31a ust. 8 ustawy).

Do wyrobów energetycznych, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei, w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca, jako pośredniczący podmiot węglowy, zajmuje się obrotem węglem klasyfikowanym do pozycji CN 2701. Spółka zamierza kupować przedmiotowy węgiel w kraju, nabywać wewnątrzwspólnotowo i importować. Następnie po wykonaniu określonych czynności jak: sortowanie, przesiewanie, mieszanie lub kruszenie, w celu doprowadzenia do odpowiedniej granulacji, węgiel zostanie sprzedany podmiotom uprawnionym do zwolnienia od akcyzy. Nie stosuje się przy tym żadnych procesów chemicznych ani termicznych, a jedynie mechaniczne. Czynności Spółki służą zachowaniu właściwości węgla, w szczególności utrzymaniu możliwości jego zużycia po dostarczeniu do ostatecznego konsumenta. Węgiel przechowywany przez Spółkę w składach opałowych nie podlega zużyciu.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka w opisanej sytuacji korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, warunkiem zastosowania tego zwolnienia będzie dołączanie do przemieszczanych wyrobów dokumentu dostawy, stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie tutejszego organu, należy zgodzić się z częścią stanowiska Spółki, w zakresie stwierdzenia, iż wskazane we wniosku czynności związane z przygotowaniem węgla do sprzedaży i służące zachowaniu jego właściwości nie wypełnią dyspozycji art. 87 ust. 1 ustawy, a zatem nie można ich uznać, w myśl przepisów ustawy, za produkcję wyrobów energetycznych (węgla). Należy w tym miejscu podkreślić, iż węgiel po dokonaniu opisanych czynności nie zmieni swojej klasyfikacji statystycznej - pozycji CN.

W opisanym przypadku Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy. Stosowanie tego zwolnienia od akcyzy nie wymaga prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, o której mowa w art. 31 ust. 4 ustawy.

Jednakże, stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe w części dotyczącej wypełnienia warunków zwolnienia od akcyzy. Powyższe bowiem wynika z faktu, iż Spółka stwierdziła wyłącznie, iż wymogiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie dołączenie do przesyłki wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z dyspozycją art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem wskazanego wyżej zwolnienia jest łączne wypełnienie następujących obowiązków:

* pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;

* posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

* dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Zatem, aby skorzystać z tego zwolnienia, oprócz dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy i powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, należy także od tego organu otrzymać, w formie zaświadczenia, potwierdzenie tego powiadomienia. Z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, aby takie potwierdzenie Spółka posiadała.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.