ITPP3/443-60/12/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-60/12/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2012 r. (data wpływu 15 lutego 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku na wyroby akcyzowe klasyfikowane do kodu CN 2901 10 przeznaczone do wykorzystania do produkcji farb, lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, wyrobów kosmetycznych oraz jako środek spieniający - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku na wyroby akcyzowe klasyfikowane do kodu CN 2901 10 przeznaczone do wykorzystania do produkcji farb, lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, wyrobów kosmetycznych oraz jako środek spieniający.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, miedzy innymi, w zakresie wytwarzania, obrotu i magazynowania gazowych węglowodorów alifatycznych nasyconych objętych kodem CN 2901 10, wykorzystywanych przez kontrahentów podatnika np. do produkcji farb, lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, kosmetycznym oraz jako środek spieniający. Podatnik importuje ww. wyroby akcyzowe, a następnie dokonuje ich sprzedaży kontrahentom. Nabywane i sprzedawane przez Spółkę wymienione węglowodory gazowe nie są i nie były przeznaczane do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych. Ponadto, Zainteresowany wskazuje, iż posiada skład podatkowy oraz działa jako zarejestrowany wysyłający.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że wyroby akcyzowe w postaci węglowodorów alifatycznych nasyconych, klasyfikowane do kodu CN 2901 10, przeznaczone m.in. do wykorzystania w przemyśle farb i lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, kosmetycznym oraz jako środek spieniający, a nie przeznaczone do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych, są objęte stawką podatku akcyzowego w wysokości 0 zł.

2.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że faktyczne przeznaczenie wyrobów winno być oceniane na podstawie zgromadzonej przez podatnika dokumentacji produkcyjnej bądź handlowej.

Czy w sytuacji, gdy Spółka importuje i sprzedaje z określonym przeznaczeniem (np. oświadczenie kontrahenta) wyroby akcyzowe, które powoduje objęcie wyrobu stawką w wysokości 0 zł, a odbiorca wyrobu zmieni to przeznaczenie i przeznaczy lub zużyje ten wyrób do napędu silników spalinowych lub do celów opałowych, to na odbiorcy (a nie na podatniku) będzie ciążyć zobowiązanie podatkowe w akcyzie związane z wyrobem, którego przeznaczenie zostało zmienione wbrew wcześniejszemu ustaleniu, które pozwoliło na zastosowanie stawki 0 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, wyroby akcyzowe w postaci węglowodorów alifatycznych, zaklasyfikowane do kodu CN 2901 10, przeznaczone m.in. do wykorzystania w przemyśle farb i lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, kosmetycznym oraz jako środek spieniający, a nie są przeznaczone do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych, są objęte stawką podatku akcyzowego w wysokości 0 zł. Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż wyroby, o których mowa w niniejszym wniosku, są wyrobami energetycznymi w rozumieniu art. 86 ust. 1 stawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, dalej zwanej ustawą. Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych - art. 86 ust. 2 ustawy. Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy (art. 86 ust. 3 ustawy).

Zainteresowany wskazuje ponadto, że importuje, sprzedaje ww. wyroby z przeznaczeniem innym niż do bezpośredniego napędu silników spalinowych lub innym niż bezpośrednio do celów opałowych oraz jako dodatki lub domieszki do paliw albo jako komponenty do produkcji paliw silnikowych lub paliw opałowych. W zależności od rodzaju wyrobów mogą być one np. sprzedawane do przedsiębiorstw chemicznych, gdzie wykorzystywane są na przykład do produkcji wyrobów chemicznych (plastyfikatorów, bezwodników ftalowych, polimerów itd.), farb, lakierów, jako gazy nośne w przemyśle aerozolowym etc.). Zdaniem Spółki, wyroby energetyczne, które nie zostały określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, oraz które przeznaczone są do celów innych niż do napędu silników spalinowych lub do celów opałowych i które nie stanowią jednocześnie dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub do paliw opałowych podlegają stawce 0 zł. Zgodnie z regułą określoną w art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy dla węglowodorów alifatycznych klasyfikowanych do kodu CN 2901 10, przeznaczonych do wykorzystania w przemyśle farb i lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, kosmetycznym oraz jako środek spieniający, a nie przeznaczonych do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych, wynosi 0 zł.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, faktyczne przeznaczenie wyrobów winno być oceniane na podstawie zgromadzonej przez podatnika dokumentacji produkcyjnej bądź handlowej. W opinii Spółki wystarczająca będzie zwyczajowa dokumentacja produkcyjna i handlowa, z której będzie wynikało, że określone wyroby są importowane, sprzedawane przez podatnika w innych celach niż do napędu silników spalinowych lub celów opałowych, i że nie stanowią jednocześnie dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub do paliw opałowych.

Zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji, to na odbiorcy (nie na podatniku) będzie ciążyć zobowiązanie podatkowe w akcyzie związane z wyrobem, którego przeznaczenie zostało zmienione wbrew wcześniejszemu ustaleniu, które pozwoliło na zastosowanie stawki 0 zł W opinii Wnioskodawcy w przypadku, gdy nabywca wyrobu zmieni jego przeznaczenie i użyje go niezgodnie z przeznaczeniem nadanym przez Spółkę to ten nabywca, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, będzie zobowiązanym do zapłaty akcyzy według stawek, jakimi wyrób - zostanie objęty wskutek zmiany przeznaczenia. Zdaniem Spółki, w przypadku gdy nabywca zmieni przeznaczenie wyrobu, nie może mieć wpływu na stawkę akcyzy, jaką zastosował podatnik uwzględniając rzeczywiste przeznaczenie wyrobu, jakie istniało w momencie dostawy do nabywcy. Dowód na przeznaczenie wyrobu istniejące w momencie dostawy do nabywcy stanowić będzie dokumentacja handlowa, o której mowa powyżej, z której będzie wynikać przeznaczenie wyrobu, jakie zostało nadane przez podatnika, a w konsekwencji określona przez podatnika stawka właściwa akcyzy w wysokości 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1.

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

2.

objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;

3.

objęte pozycjami CN 2901 i 2902;

4.

oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

5.

objęte pozycją CN 3403;

6.

objęte pozycją CN 3811;

7.

objęte pozycją CN 3817;

8.

oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

9.

pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;

10.

pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne określono w przepisach art. 89 ust. 1 ustawy. W przypadku konkretnych wyrobów energetycznych stawki akcyzy zostały zawarte w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy. Jednocześnie w art. 89 ust. 2 ustawy przyjęto zasadę, iż stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Wymieniony w treści wniosku gazowe węglowodory alifatyczne nasycone, objęte pozycją CN 2901 10, w myśl wymienionej ustawy, zalicza się do wyrobów energetycznych. Jednakże wyrób ten przeznaczony do innych celów niż napędowe lub opałowe, nie został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, w związku z czym nie może mieć do niego zastosowania żadna ze stawek akcyzy określonych w tych przepisach. Ponadto powyższy wyrób, z uwagi na jego przeznaczenie nie może być również opodatkowany według stawek akcyzy określonych dla "pozostałych paliw silnikowych" lub "pozostałych paliw opałowych".

Zatem uznać należy, że zgodnie z regułą określoną w art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy dla przedmiotowego wyrobu klasyfikowanego do kodu CN 2901, przeznaczonego do wykorzystania w przemyśle farb i lakierów, rozpuszczalników, tworzyw sztucznych, kosmetycznym oraz jako środek spieniający, wynosi 0 zł.

Zastosowanie stawki 0 zł w przedmiotowym przypadku nie jest uwarunkowane spełnieniem określonych warunków formalnych. Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że faktyczne przeznaczenie wyrobów winno być oceniane na podstawie zgromadzonej przez Spółkę dokumentacji produkcyjnej bądź handlowej.

Trafne jest także stanowisko Zainteresowanego, iż zmiana przeznaczenia przedmiotowych wyrobów przez kontrahenta Spółki nie spowoduje powstania zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty, towary według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Spółkę.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Spółka zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla jej kontrahentów nabywających przedmiotowe wyroby akcyzowe, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną mogą wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl