ITPP3/443-6/12/JK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych nabywanych przez gminną jednostkę budżetową, zużywanych na potrzeby centralnego ogrzewania budynków mieszkalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) uzupełnione i sprecyzowane pismami z dnia 16 stycznia 2012 r. oraz 2 kwietnia 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez Zakład jako zakład energochłonny - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez Zakład jako zakład energochłonny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład jest gminną jednostką organizacyjną (zakładem budżetowym) nie posiadającą osobowości prawnej zużywającą wyroby węglowe do wytworzenia energii cieplnej na cele centralnego ogrzewania dla wspólnot mieszkaniowych, z którymi podpisano stosowne umowy. Ciepło dostarczane jest tylko dla odbiorców indywidualnych zamieszkujących w blokach. Zakład nie sprzedaje energii cieplnej podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Węgiel jest dostarczany przez przedsiębiorcę, który został wyłoniony w przetargu. Od 1 stycznia 2012 r. wykonawca uzależnia dostawy węgla od przedstawienia stosownego dokumentu od organu właściwego w sprawach poboru akcyz. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż w opisanej sytuacji posiada umowę najmu kotłowni ze Spółdzielnią Mieszkaniową w upadłości likwidacyjnej, którą zawarto do 15 maja 2012 r. Udział zakupów wyrobów węglowych (węgla) w wartości produkcji sprzedanej skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział wynosi - 100%. Powyższy wskaźnik Wnioskodawca ustalił odrębnie dla wynajmowanej przez Zakład kotłowni.

Kotłownia w całości jest opalana węglem. W 2011 r. przeznaczono do opalania 237,70 tony węgla. Kotłownia jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębnionym podmiotem, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań - przeznaczonych do realizacji zobowiązań przez syndyka, przed upadłością kotłownia stanowiła odrębny podmiot i mogłaby dalej realizować zadania statutowe, m.in. w zakresie dostaw ciepła, stanowi zespół składników wyodrębniony finansowo, podlegający kancelarii syndyka, po ustaleniu nabywcy (np. sprzedaży, wynajmu itp.) mogłaby stanowić niezależny podmiot realizujący zadania statutowe.

Zakład nie jest zarejestrowany w rejestrze EMAS oraz nie uczestniczy w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zakład, będący gminną jednostką budżetową urzędu administracji publicznej jest podmiotowo zwolniony od akcyzy w związku ze zużyciem wyrobów węglowych w celu dostarczania energii cieplnej dla mieszkańców.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zakładu, zgodnie z brzmieniem art. 31a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym Wnioskodawca zużywając wyroby węglowe znajduje się w katalogu podmiotów uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

W myśl ust. 10 cytowanego artykułu, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca wytwarza energię cieplną dostarczaną następnie odbiorcom indywidualnym zamieszkującym w blokach - wspólnotom mieszkaniowym. Zakład nie sprzedaje energii cieplnej podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Węgiel jest dostarczany przez przedsiębiorcę, który został wyłoniony w przetargu. Węgiel jest zużywany przez Zakład w wynajętej kotłowni (podmiot znajdujący się w upadłości). Zainteresowany wskazuje, iż udział zakupów wyrobów węglowych (węgla) w wartości produkcji sprzedanej skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział wynosi - 100%. Powyższy wskaźnik ustalono odrębnie dla wynajmowanej przez Zakład kotłowni. Wątpliwości Zakładu dotyczą także "czynności rejestrowych".

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż zwolnienia związane z przeznaczeniem wyrobów węglowych wymienione w art. 31a ust. 2 ustawy, obejmują wszystkie obligatoryjne i fakultatywne zwolnienia przewidziane w dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Zwolnieniu zatem, ze względu na przeznaczenie wyrobów węglowych podlega jego zużycie do: produkcji energii elektrycznej, produkcji wyrobów energetycznych, do przewozu towarów i pasażerów koleją, do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie, w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej, przez zakłady energochłonne do ogrzewania.

Przyjęto przy tym, iż co do zasady zakładami energochłonnymi są podmioty posiadające ciepłownię (zakład wytwarzający energię cieplną), u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Aby uzyskać zwolnienie od akcyzy, Wnioskodawca działający jako zakład energochłonny zużywający węgiel do celów opałowych jest zobowiązany wskazać w dokumencie dostawy sporządzanym przez dostawcę węgla - pośredniczący podmiot węglowy - na jaki cel ten wyrób zużyje, i podpisać powyższy dokument przy odbiorze węgla. Ponadto, jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Z kolei, gdy przedmiotowy węgiel nie jest nabywany przez Zakład jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to Wnioskodawca nie ma obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zatem, w przedstawionym zdarzeniu Zakład jest podmiotem, który może korzystać ze zwolnienia od akcyzy w związku ze zużywaniem wyrobów węglowych (węgla) do celów opałowych jako zakład energochłonny na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, w związku z ust. 10 tego artykułu, o ile kotłownia jest organizacyjnie wyodrębnionym podmiotem. Warunkiem wskazanego zwolnienia będzie jednakże wskazanie w dokumencie dostawy, na jaki cel ten wyrób zużyje, podpisanie powyższego dokumentu przy odbiorze węgla oraz prowadzenie jako podmiot zużywający wyroby zwolnione, ewidencji wyrobów węglowych - o której mowa w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Jeżeli jednak Zakład użyje dostarczonych wyrobów węglowych do innych celów niż zgodne z przeznaczeniem, dokona w ten sposób czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy. Przy czym za takie użycie uważa się także naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych. Zatem, użycie wyrobów węglowych do celu uprawniającego do zwolnienia ze względu na przeznaczenie z równoczesnym niedopełnieniem przez Zakład obowiązku prowadzenia wymaganej ewidencji, będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.