ITPP3/443-39/12/JK - Opodatkowanie podatkiem akcyzowym nabycia wyrobów węglowych przed dniem 1 stycznia 2012 r., zużytych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 lutego 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych zakupionych przed dniem 2 stycznia 2012 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych zakupionych przed dniem 2 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nabyła przed dniem 2 stycznia 2012 r. węgiel przeznaczony na cele opałowe. Obecnie Wnioskodawca posiada zapasy węgla przeznaczone na opał. Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku odprowadzenia podatku akcyzowego w związku ze zużyciem przedmiotowego węgla na cele opałowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy spoczywa, z chwilą zużycia zapasów węgla na cele opałowe, obowiązek zadeklarowania i zapłaty podatku akcyzowego od zużywanych zapasów.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, zużycie przedmiotowych wyrobów węglowych do celów opałowych nie powinno być ponownie opodatkowane akcyzą. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca nabył węgiel zwolniony od akcyzy. Spółka wskazuje, iż powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11), gdyż w art. 163 wymienionej ustawy przewidziano bezwarunkowe - do dnia 2 stycznia 2012 r. - zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 przeznaczonych do celów opałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych podlegały zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Ponadto, w myśl, art. 21a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Warunkiem powyższego zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, jest:

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

W myśl ust. 10 cytowanego artykułu, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem zapytania Spółki są posiadane zapasy węgla zgromadzone (nabyte) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przed dniem 2 stycznia 2012 r. Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w związku ze zużyciem przedmiotowego węgla na cele opałowe. W ocenie Spółki zużycie tego wyrobu do celów opałowych nie powinno być ponownie opodatkowane akcyzą, gdyż przedmiotowy węgiel korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 163 ustawy o podatku akcyzowym.

Na wstępie wskazać należy, iż opodatkowanie akcyzą wyrobów przeznaczonych do celów opałowych, takich jak węgiel kamienny i koks zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11), której tekst ogłoszono dnia 12 stycznia 2009 r. Jednakże stosownie do art. 18a dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Polska mogła stosować okres przejściowy do 1 stycznia 2012 r. dla dostosowania swojego krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu dla celów grzewczych. Z uwagi na wynegocjowany przez Polskę okres przejściowy, w art. 163 ustawy o podatku akcyzowym, przewidziano - do dnia 1 stycznia 2012 r. włącznie - zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych. Zmiany przepisów ustawy o podatku akcyzowym zawarte w treści ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) dotyczyły uregulowania sytuacji podatkowej wyrobów węglowych w związku z wygaśnięciem z dniem 1 stycznia 2012 r. obowiązującego zwolnienia od akcyzy.

Z uwagi na specyfikę obrotu wyrobami węglowymi, wyroby te są opodatkowane na ostatnim etapie obrotu, tj. w momencie sprzedaży podmiotowi, który zużyje wyroby węglowe i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie. Zaznaczyć należy, odnosząc się do faktu posiadania przez Spółkę zapasu wyrobów węglowych, że posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. W związku z powyższym sam fakt posiadania po 1 stycznia 2012 r. zapasów wyrobów węglowych nie spowodował powstania obowiązku podatkowego, a co za tym idzie - Spółka nie stała się z dniem 2 stycznia 2012 r. podatnikiem akcyzy.

Jednakże w sytuacji, gdyby Spółka posiadając zapasy wyrobów węglowych nabyte przed dniem 2 stycznia 2012 r. zużyłaby te wyroby po dniu 1 stycznia 2012 r. na cele opałowe nie uprawniające do zwolnienia od akcyzy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, podlegałaby opodatkowaniu z tytułu użycia tych wyrobów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy. Obowiązek podatkowy w tym przypadku będzie powstawał systematycznie w miarę zużywania tych wyrobów węglowych. W takiej sytuacji, Spółka obowiązana będzie składać deklaracje podatkowe i dokonywać rozliczenia akcyzy od zużytych wyrobów węglowych.

Z kolei odnosząc się do kwestii jednokrotności opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych wskazać należy, iż zasadę tę wprowadzono do obrotu wyrobami węglowymi przepisami ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378), obowiązującymi od dnia 2 stycznia 2012 r. Obecnie obowiązujące przepisy, zawarte w art. 9a ust. 3 ustawy, odnosząc się do wyrobów węglowych, stanowią, że jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Zatem, wyroby węglowe zakupione przez Spółkę w 2011 r. i przeznaczone w tym okresie do celów grzewczych tej zasadzie nie podlegały, lecz korzystały ze zwolnienia od akcyzy.

Reasumując stwierdzić należy, iż w opisanej sytuacji Spółka, zużywając na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zakupione przed 2 stycznia 2012 r. wyroby węglowe (węgiel) do celów opałowych jest podmiotem u którego, w związku z tym użyciem, powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie na podstawie art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy. W przypadku, gdy Zainteresowany nie będzie korzystał ze zwolnienia od akcyzy na podstawie przepisów zawartych w art. 31a ustawy, będzie wówczas zobowiązany do zapłaty podatku na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.