ITPP3/443-374/14/MD - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionych na nim budynków produkcyjnych i magazynowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz do dostawy posadowionych na nim budynków - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz do dostawy posadowionych na nim budynków.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza przenieść w drodze umowy sprzedaży przysługujące jej prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z przysługującym jej prawem własności posadowionych na tej nieruchomości budynków produkcyjnych i magazynowych. Dostawa dokonana będzie na rzecz osoby fizycznej, która prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynki znajdujące się na ww. nieruchomości były w poprzednich latach remontowane. Wartość remontu była większa niż 30% wartości początkowej obiektu. Remont został zakończony w grudniu 2005 r. Z dniem 10 marca 2011 r. cała nieruchomość została oddana w najem, tego samego dnia nieruchomość została wydana najemcy. Umowa najmu uległa rozwiązaniu z dniem 31 marca 2013 r. W okresie od 29 marca 2013 r. do 28 lutego 2014 r. jeden niewielki lokal w jednym z budynków został wynajęty osobie fizycznej. Od dnia 1 marca 2014 r. całą nieruchomość wynajmuje osoba fizyczna, na rzecz której Spółka zamierza zbyć nieruchomość. Obowiązująca umowa najmu zawarta została na czas oznaczony, tj. do 31 sierpnia 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przysługującego Spółce prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z przysługującym jej prawem własności posadowionych na tej nieruchomości budynków produkcyjnych i magazynowych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

W myśl § 2 przywołanego przepisu, przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym. Oznacza to, że własność tych budynków (innych urządzeń) dzieli los prawny użytkowania wieczystego. Mogą więc one być przenoszone tylko łącznie. Zbycie zaś prawa użytkowania wieczystego odnosi się także do budynków i innych urządzeń.

Zgodnie natomiast z regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) wraz z dostawą budynków, budowli lub ich części następuje również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynki te są posadowione. Powyższe wynika przede wszystkim z brzmienia przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt lub prawo użytkowania wieczystego gruntu będące przedmiotem sprzedaży podlegają opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawie budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ustawy jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że po dokonaniu w 2005 r. wydatków na ulepszenie budynków stanowiących ponad 30% wartości początkowej, budynki zostały oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu z dniem 10 marca 2011 r. W związku z powyższym Spółka stwierdziła, że od dnia wydania budynków najemcy na podstawie umowy najmu do dnia dzisiejszego, a więc również do dnia planowanej sprzedaży, upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ustawodawca nie wymaga natomiast, żeby użytkowanie było nieprzerwane, czy też ciągłe przez cały okres od pierwszego zasiedlenia do upływu dwóch lat od pierwszego oddania go do użytkowania. Na odmienną interpretację nie pozwala literalne brzmienie przepisu, który wskazuje jedynie punkty rozpoczęcia i zakończenia terminu dwuletniego (pierwsze zasiedlenie - dostawa). Brak jest w szczególności w omawianym przepisie jakiejkolwiek wzmianki o konieczności ciągłości zasiedlenia we wskazanym okresie. Ponadto, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że po pierwszym zasiedleniu, na podstawie umów najmu cała nieruchomość, której użytkownikiem jest Spółka, użytkowana była w okresie od 10 marca 2011 r. do 31 marca 2013 r., a więc przez 2 lata i 21 dni, a na podstawie obecnie obowiązującej od dnia 1 marca 2014 r. umowy najmu, nieruchomość jest użytkowana przez 4 miesiące i 9 dni (na dzień sporządzenia wniosku).

Mając na uwadze powyższe Spółka stwierdziła, że planowane przeniesienie prawa własności budynków związanych z prawem użytkowania wieczystego nie będzie dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia i z uwagi na fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata, dostawa ta będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz z uwagi na fakt, że nabywca (osoba fizyczna) również prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT, możliwe jest dokonanie wyboru sposobu opodatkowania dostawy budynków.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Planowana sprzedaż przysługującego Spółce prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z przysługującym jej prawem własności posadowionych na tej nieruchomości (budynków produkcyjnych i magazynowych) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.