ITPP3/443-3/11/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. (data wpływu 11 stycznia 2011 r.) uzupełnionym i zmienionym pismem z dnia 25 lutego 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pod nazwą "Modernizacja..." - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pod nazwą "Modernizacja...".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto zgodnie z umową z dnia 29 września 2006 r. zawartą z Wojewodą zrealizowało projekt pod nazwą "Modernizacja..." współfinansowany ze środków EFRR w ramach ZPORR - Priorytet 3 - Rozwój Lokalny (z wyłączeniem Działania 3.4 - Mikroprzedsiebiorstwa). W zakres projektu wchodziło wykonanie usług związanych z promocją projektu oraz roboty budowlane związane z wykonaniem nadbudowy i remont istniejących pomieszczeń budynku. 25 października 2007 r. Miasto otrzymało interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego (ITPP1/443-489/07/BJ) potwierdzającą prawidłowo przyjęte stanowisko, iż beneficjentowi nie przysługuje prawo do odliczenia w całości lub w części podatku VAT ze względu na fakt, iż zrealizowany projekt nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podczas kontroli trwałości przedmiotowego projektu prowadzonej przez Urząd Wojewódzki zwrócono uwagę, iż umowa dzierżawy zawarta w dniu 29 marca 1996 r. (przed realizacją projektu) pomiędzy Beneficjentem a partnerem projektu (dzierżawca nieruchomości) może mieć wpływ na kwalifikowalność podatku VAT w projekcie. Przedmiotem umowy dzierżawy jest nieruchomość zabudowana na której zlokalizowany jest zmodernizowany przy współfinansowaniu ze środków ZPORR budynek. Opłata miesięczna za przedmiot dzierżawy wynosi 67,68 zł brutto i została naliczona od powierzchni nieruchomości (nie uwzględnia powierzchni zabudowań). Teren z obiektami budowlanymi został przeznaczony na prowadzenie Domu Dziennego Pobytu z nocnym dyżurem dla dzieci i młodzieży z rodzin patologicznych. W związku z powyższym stanem faktycznym oraz wątpliwościami wynikłymi podczas kontroli trwałości projektu, Wnioskodawca zwraca się o wyjaśnienie czy prawidłowo interpretuje przepisy prawa podatkowego w zakresie możliwości obniżenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku powziętymi wątpliwościami na tle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca zapytuje, czy prawidłowo interpretuje przepisy ustawy o podatku od towarów i usług twierdząc, że nie przysługuje mu prawo do odliczenia w całości lub w części podatku VAT ze względu na fakt, iż zrealizowany projekt nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, ze względu na fakt, iż zrealizowany projekt nie jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to nie przysługuje mu prawo do odliczenia tego podatku w całości lub w części. Wnioskodawca wskazuje, iż z zapisów umowy dzierżawy zawartej w dniu 29 marca 1996 r. wynika, że miesięczna stawka opłaty za przedmiot dzierżawy została ustalona od powierzchni gruntu, a przedmiotem realizacji projektu była modernizacja budynku. Ponadto stawka czynszu nie została zwiększona po realizacji projektu a jego wysokość, ze względu na status organizacji (NGO) i charakter działalności jest symboliczna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z kolei, stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Natomiast w myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei, stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w wymienionym przepisie, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy.

Z treści wniosku złożonego wniosku wynika, iż w ramach umowy z dnia 29 września 2006 r. zawartej z Wojewodą Wnioskodawca zrealizował projekt współfinansowany ze środków EFRR w ramach ZPORR pod nazwą "Modernizacja...". W zakres projektu wchodziło wykonanie usług związanych z promocją projektu oraz roboty budowlane związane z wykonaniem nadbudowy i remont istniejących pomieszczeń budynku. Podczas kontroli przedmiotowego projektu prowadzonej przez Urząd Wojewódzki zwrócono uwagę, iż umowa dzierżawy zawarta w dniu 29 marca 1996 r. pomiędzy Beneficjentem a partnerem projektu (dzierżawca nieruchomości) może mieć wpływ na kwalifikowalność podatku od towarów i usług w projekcie. Przedmiotem umowy dzierżawy jest nieruchomość zabudowana na której zlokalizowany jest zmodernizowany przy współfinansowaniu ze środków ZPORR budynek. Opłata miesięczna za przedmiot dzierżawy wynosi 67,68 zł brutto i została naliczona od powierzchni nieruchomości. W związku z wątpliwościami wynikłymi podczas kontroli trwałości projektu, Wnioskodawca zwraca się o wyjaśnienie czy prawidłowo interpretuje przepisy prawa podatkowego w zakresie możliwości obniżenia podatku od towarów i usług. W ocenie Zainteresowanego, ze względu na fakt, iż zrealizowany projekt nie jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to nie przysługuje mu prawo do odliczenia tego podatku w całości lub w części.

W ocenie tutejszego organu stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, gdyż, jak wynika to z opisu stanu faktycznego i przytoczonych przepisów, zakupione w ramach realizacji projektu "Modernizacja..." usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Bowiem, opisana we wniosku umowa dzierżawy, której przedmiotem jest, między innymi, zmodernizowany budynek, stanowi odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie ma przy tym znaczenia sposób ustalenia kwoty opłaty za przedmiot dzierżawy, fakt że stawka czynszu nie została zwiększona po realizacji projektu oraz to że jej wysokość jest symboliczna.

Ponadto, z treści wniosku nie wynika, aby efekty przedmiotowej inwestycji były związane czynnościami, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zobowiązującymi Wnioskodawcę - stosownie do treści art. 90 ustawy określającego zasady odliczania proporcjonalnego - do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem, Gmina zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z inwestycją opisaną we wniosku, gdyż będzie ona służyła czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, o ile nie wystąpią wyłączenia, o których mowa w art. 88 powołanej ustawy.

Ponadto, wskazać należy, że ocena tutejszego organu w sprawie stanowiska Wnioskodawcy zawarta w interpretacji indywidualnej z dnia 25 października 2007 r. o sygn. akt ITPP1/443-489/07/BJ została wyrażona w oparciu o odmienny stan faktyczny.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.