ITPP3/443-277/13/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 6 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku stanowiącego oddzielny od gruntu przedmiot własności - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku stanowiącego oddzielny od gruntu przedmiot własności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od lutego 2010 r. Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarowi usług (wcześniej podatnikiem był Urząd Gminy). W grudniu 2008 r. na podstawie aktu notarialnego Gmina otrzymała darowiznę od... w postaci nieruchomości, składających się m.in. z zabudowanej działki nr 1247/8 o pow. 1,0387 ha (powierzchnia budynku to 1.836,20 m²). Budynek wybudowany został w 1987 r. przez..., a po jej likwidacji budynek został przejęty przez.... Następnie w marcu 2009 r. Gmina na podstawie aktu notarialnego objęła udziały nowoutworzonego.... Gmina pokryła udziały w części gotówką, a w części wkładem niepieniężnym w postaci nieruchomości stanowiących m.in. działkę nr 1247/8. Na mocy aktu... jest właścicielem działki nr 1247/8, na której znajduje się obiekt stanowiący oddzielny od gruntu przedmiot własności - budynek administracyjno-gospodarczy, będący własnością Gminy. Łączna powierzchnia budynku wynosi 1.836,20 m², z tego obecnie (od dnia 30 marca 2009 r.) dzierżawione jest 1.209.67 m², co stanowi 65.88% całości powierzchni budynku. Pozostała powierzchnia przeznaczona była pod dzierżawę, ale w trakcie użytkowania nie udało się jej "wynająć". Gmina nie poniosła żadnych wydatków na budowę, czy ulepszenie budynku. Gmina planuje sprzedać ww. budynek jednemu z dzierżawców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, sprzedaż budynku, który znajduje się na gruncie należącym do innego właściciela, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Gminy, sprzedaż budynku będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W jej ocenie, warunki uprawniające do sprzedaży budynku ze "stawką zwolnioną" wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zostały spełnione.

Gmina, nie poniosła nakładów na wybudowanie budynku, gdyż budynek był wybudowany i użytkowany przez Spółkę.... Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ budynek został Jej darowany na podstawie aktu notarialnego. Jak również w trakcie użytkowania budynku od 30 marca 2009 r. Gmina nie poniosła wydatków na modernizację, bądź remont budynku, więc nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z regulacji art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, że rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Zgodnie z art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem sprzedaży albo będzie oddany w najem, bądź dzierżawę. Zarówno bowiem dostawa, jak też najem, bądź dzierżawa, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Z treści złożonego wniosku wynika, że od lutego 2010 r. Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarowi usług (wcześniej podatnikiem był Urząd Gminy). W grudniu 2008 r. Gmina otrzymała (na podstawie aktu notarialnego) darowiznę w postaci (m.in.) działki nr 1247/8, zabudowanej budynkiem administracyjno-gospodarczym. W marcu 2009 r. Gmina objęła (na podstawie aktu notarialnego) udziały w nowoutworzonej spółce komunalnej. Udziały te w części pokryła gotówką, a w części wkładem niepieniężnym w postaci (m.in.) działki nr 1247/8. Na mocy tego aktu spółka komunalna jest właścicielem działki nr 1247/8, na której znajduje się ww. budynek, stanowiący oddzielny od gruntu przedmiot własności. Budynek jest bowiem własnością Gminy. Od dnia 30 marca 2009 r. dzierżawione jest 65.88% powierzchni budynku. Pozostałej części budynku nie udało się jej wydzierżawić. Gmina nie poniosła żadnych wydatków na budowę budynku (został on wybudowany w 1987 r. przez inny podmiot). Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia budynku, ponieważ został on Jej darowany. W trakcie jego użytkowania (tekst jedn.: od dnia 30 marca 2009 r.) Gmina nie poniosła wydatków na jego modernizację, bądź remont. Gmina planuje sprzedać ww. budynek jednemu z dzierżawców.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że jedynie częściowo zasadny jest pogląd Gminy w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży budynku administracyjno-gospodarczego (posadowionego na działce nr 1247/8) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwolnienie od podatku na tej podstawie dotyczyć będzie jedynie dostawy niewydzierżawionej części budynku. Ze złożonego wniosku nie wynika bowiem, aby ta jego część była - na moment planowanej sprzedaży - zasiedlona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (aport, który miał miejsce marcu 2009 r. obejmował tylko grunt, więc nie mógł wywrzeć skutku w postaci zasiedlenia budynku). Wobec tego jedyną alternatywną podstawą zwolnienia dostawy tej części budynku będzie - jak już wskazano powyżej - art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wynika to z faktu, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenie podatku naliczonego od jego nabycia, a ponadto nie poniosła żadnych wydatków na jego ulepszenie.

Dostawa pozostałej (wydzierżawionej) części budynku będzie - wbrew poglądowi Gminy - zwolniona na podstawie 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, skoro uzyskała status zasiedlonej (w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy) w związku z jej wydzierżawieniem w 2009 r.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że tut. organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Gminy w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.