ITPP3/443-268/12/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do obniżenia akcyzy - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie prawa do obniżenia akcyzy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem wyrobów winiarskich oraz podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży tych wyrobów. W procesie produkcji zużywa energię elektryczną, węgiel i aromat ziołowy gorzki - wyroby objęte podatkiem akcyzowym. Wobec powyższego ponosi koszt zapłaty za zużyte wyroby zawierające podatek akcyzowy w cenie nabycia. Z treści art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, a także "jednokrotności podatku akcyzowego" wynika, że podatnik ma prawo do odliczenia akcyzy zawartej w cenie materiałów nabywanych i zużywanych do produkcji wina owocowego i napoju winopodobnego. Wyprodukowane wyroby winiarskie Spółka wyprowadza ze składu podatkowego do krajowych odbiorców, a także do odbiorców poza terytorium kraju - dostawa wewnątrzwspólnotowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do obniżenia należnego podatku od sprzedanych wyrobów akcyzowych o podatek akcyzowy zawarty w materiałach zużytych do wyprodukowania wyżej wymienionych wyrobów (kraj + Unia) w deklaracji składanej za dany miesiąc rozliczeniowy.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, ma prawo do obniżenia należnego podatku akcyzowego od sprzedanych wyrobów akcyzowych o podatek akcyzowy zawarty w materiałach zużytych do wyprodukowania opisanych wyrobów (kraj + Unia) w deklaracji składanej za dany miesiąc rozliczeniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z wnioskiem Spółki przyjęto stan prawny i brzmienie przepisu art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym obowiązujące od dnia 1 września 2010 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca tj. producent wyrobów winiarskich jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży ww. wyrobów. W procesie produkcyjnym zużywa energię elektryczną, węgiel i aromat ziołowy gorzki - wyroby zawierające w cenie nabycia podatek akcyzowy.

Wskazać należy, iż "składnik" zgodnie z wyjaśnieniem zawartym w: "Język polski. Współczesny słownik języka polskiego", pod red. Bogusława Dunaj, Warszawa 2007, s. 1662, to element składowy jakiejś całości.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku i zakreślony tam stan prawny oraz treść wskazanego unormowania nie można zgodzić się w całości ze stanowiskiem Spółki. Należy bowiem zauważyć, iż kwota akcyzy od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych może zostać obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania wyrobów akcyzowych, ale tylko od tych, które weszły w skład wyprodukowanego wyrobu i stały się integralną jego częścią.

Stanowisko tutejszego organu znajduje potwierdzenie w treści uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy 2966).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 21 ust. 8 ustawy w odniesieniu do energii elektrycznej i węgla zużywanych w procesie produkcji wyrobów winiarskich. A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż ma prawo do odliczenia od akcyzy należnej do zapłaty części akcyzy zapłaconej w cenie nabycia energii elektrycznej oraz węgla zużytych do wytworzenia wyrobów winiarskich należy uznać za nieprawidłowe.

Z kolei, Spółka może dokonać, zgodnie art. 21 ust. 8 ustawy, obniżenia kwoty akcyzy należnej od wyrobów winiarskich wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy o akcyzę zapłaconą w cenie nabytego aromatu ziołowego gorzkiego zużytego do ich wyprodukowania.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 września 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.