ITPP3/443-258d/08/ZG - Czy różny wygląd wersji czytelnej faktury elektronicznej, nie ingerujący w jej format u wystawcy i odbiorcy, nie narusza wymogu integralności treści faktury?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu 22 grudnia 2008 r.), uzupełnionym dnia 8 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymiany danych w formie elektronicznej oraz różnego wyglądu czytelnej wersji e faktury - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymiany danych w formie elektronicznej oraz różnego wyglądu czytelnej wersji e faktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik zamierza wdrożyć elektroniczny obieg faktur. W związku z tym zamierza zrezygnować z wymiany faktur w formie papierowej z tymi kontrahentami, którzy zaakceptują wymianę faktur w formie elektronicznej.

Wymiana dokumentów będzie się odbywała poprzez standard EDI - EANCOM będący podstandardem UN/EDIFACT. UN/EDIFACT jest standardem EDI opracowanym przez ONZ, opisującym m.in. dopuszczalną składnię i zestaw standardowych komunikatów wymienianych między nadawcą i odbiorcą.

Po uprzednim poinformowaniu właściwego urzędu skarbowego i celnego, faktury będą przechowywane na serwerze podłączonym do lokalnej sieci komputerowej wykorzystywanej przez Spółkę znajdującym się na terytorium Królestwa Danii należącym do spółki matki podatnika.

Spółka ta będzie także sprawowała nadzór nad serwerem, zapewniając jego dostępność, usuwanie awarii i tworzenie oraz przechowywanie kopii zapasowych. Dostęp do przechowywanych faktur będzie natychmiastowy, pełny i ciągły, w granicach niezawodności i przepustowości łączy internetowych. Spółka zamierza korzystać z usług duńskiego lub polskiego dostawcy EDI dla zapewnienia integralności i autentyczności pochodzenia przesyłanych danych. Dostawcy EDI wydadzą oświadczenie o zapewnieniu integralności i autentyczności pochodzenia faktur. Jednocześnie integralność i autentyczność pochodzenia faktur, będą gwarantowane przez faktury znajdujące się u ich wystawcy (kontrahenta Spółki lub podmiotu trzeciego zajmującego się profesjonalnym archiwizowaniem faktur elektronicznych), zgodnie z Postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 20 września 2007 r., sygn. akt OP/443/175/BS/07 wydanym na wniosek Spółki.

Dla potrzeb ewentualnej kontroli, Spółka będzie gotowa udostępnić w swojej siedzibie organom podatkowym i organom kontroli skarbowej komputer (y), poprzez który (e) możliwy będzie dostęp do otrzymanych przez siebie i zarchiwizowanych faktur elektronicznych, znajdujących się na serwerze w Danii. W tym celu pracownicy organów kontroli podatkowej będą musieli się zalogować na danym komputerze używając nazwy użytkownika i hasła podanego przez Spółkę. Dzięki temu pobór i wydruk faktur przez pracowników organów kontroli podatkowej będzie automatycznie dokumentowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różny wygląd wersji czytelnej faktury elektronicznej, nieingerujący w jej format u wystawcy i odbiorcy, nie narusza wymogu integralności treści faktury, o którym mowa w § 4 pkt 2 rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, różny wygląd wersji czytelnej faktury elektronicznej, nieingerujący w jej format u wystawcy i odbiorcy, nie narusza wymogu integralności treści faktury, o którym mowa w § 4 pkt 2 rozporządzenia.

Stosownie do istoty rozwiązań informatycznych leżących u podstaw elektronicznej wymiany danych EDI, faktura elektroniczna jest formułowana i przesyłana w ramach funkcjonowania systemów informatycznych jako dokument zawierający szereg znaków nieczytelnych lub trudno czytelnych dla człowieka. Przedstawienie faktury elektronicznej w czytelnej postaci jest dopiero możliwie poprzez odwzorowanie wskazanych ciągów znaków na podstawie algorytmów i oprogramowania na ekran monitora lub w formie wydruku na papierze.

Biorąc pod uwagę specyfikę dokumentu, jakim jest faktura elektroniczna należy stwierdzić, iż faktura elektroniczna znajdująca się u kontrahenta po jej przesłaniu drogą elektroniczną powinna być tym samym elektronicznym zestawem danych, co faktura zachowana w systemie podmiotu wystawiającego fakturę elektroniczną.

Rozporządzenie w § 4 i § 6 ust. 5 i 6 wymaga zagwarantowania integralności treści wystawianych i przesyłanych faktur w formie elektronicznej. W konsekwencji Spółka stosując odpowiednie procedury jest zobowiązana zapewnić zachowanie wszystkich danych dotyczących faktur zestawionych w sposób nierozerwalny w jedną całość, oddającą istotę wystawionej faktury. W przypadku faktur elektronicznych dokumentem źródłowym (podlegającym ocenie) jest faktura w postaci zapisu elektronicznego, natomiast wydruk stanowi graficzne i czytelne przedstawienie zawartych w niej danych. Zatem, gdy sposób wydruku (jak również wyświetlenia na monitorze) nie powoduje zniekształcenia jej pierwotnej treści (przekazu informacji), należy uznać, iż forma graficzna nie ma znaczenia. Ponadto, należy zwrócić uwagę, iż istotą elektronicznego przesyłania faktur jest zabezpieczenie przed nieuprawnionym dostępem i modyfikacją przesyłanego ciągu nieczytelnych znaków (tj. formatu). Natomiast, forma graficzna powinna zawierać wszystkie elementy wymagane dla faktury VAT, przy czym nie ma obowiązku ich prezentowania w identycznej formie u obu stron transakcji (wystawcy i odbiorcy).

Zdaniem Wnioskodawcy, integralność wymagana przez rozporządzenie zostaje również zachowana, gdy wydruk na papierze faktury elektronicznej lub jej wersja czytelna na ekranie monitora różnią się między sobą formą graficzną w systemach komputerowych wystawcy i odbiorcy faktury (przy założeniu, że mają taką samą treść).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.