ITPP3/443-240/11/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania dodatków do paliw - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania dodatków do paliw.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabywać na terenie Unii Europejskiej (Holandia) dodatek do paliw Centron. Spółka wskazuje, iż dodatek ten jest opatentowaną mieszanką materiałów bezpiecznych dla środowiska, która została zarejestrowana w amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska. Ponadto, przedmiotowy wyrób jest zgodny z olejem napędowym o obniżonej zawartości siarki (ULSD) i zawiera poniżej 15 ppm siarki. Dodatek do paliw składa się z bezpiecznych dla środowiska substancji chemicznych, ulegających biodegradacji, nie uszkadza silników i elementów silnika, przewodów paliwowych lub zbiorników do przechowywania paliwa; nie unieważnia gwarancji producentów silników; sprawdza się we wszystkich silnikach wysokoprężnych bez ich modyfikacji; nie zawiera alkoholu, metanolu, izopropylu, MBTE, siarki lub metalu. Przedmiotowy wyrób jest wprowadzony na listę substancji posiadających kartę charakterystyki (MSDS); dozowanie = 1:320 (jeden litr na 320 litrów paliwa). Charakterystyka wyrobu jest następująca: smarność 380 HFRR, temperatura płynięcia/inhibitor żelu do -20#186;F, IBP 315-610, temperatura zapłonu 105#186;F, płyn bazowy zastrzeżony, pochodna liczba cetanowa 4-5, ciśnienie parowania 0,18 (mmHg), klasa zagrożenia wg Departamentu Transportu klasa zagrożenia 3 - grupa pakowania II. Spółka wskazuje, iż Centron jest kompatybilny ze wszystkimi mieszankami olejów napędowych i benzyn w tym z biopaliwami. Zapewnia następujące korzyści dla środowiska: radykalnie zmniejsza stężenie węglowodorów, cząstek stałych, tlenków azotu, zadymienia (czarny dym), tlenku węgla, dwutlenku węgla oraz dwutlenku siarki (SO2), ogranicza zużycie paliwa o 5-15%, tym samym obniża emisję gazów cieplarnianych, zapewnia czyste spalanie, a dzięki temu poprawia skuteczność operacyjną i wydłuża żywotność silnika, tworzy liderów w dziedzinie ochrony środowiska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego towaru wystąpi obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, w przedstawionej sytuacji (zdarzeniu przyszłym) nie wystąpi obowiązek w podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Wskazać bowiem należy, iż wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Co do zasady, w myśl art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych (art. 10 ust. 3 ustawy). Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym (art. 10 ust. 4 ustawy). Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika (art. 10 ust. 5 ustawy). Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 79 ust. 1, powstaje z dniem odbioru dostarczonych wyrobów akcyzowych przez odbiorcę na terytorium kraju (art. 10 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Zatem, w pkt 9 powyższego przepisu umieszczono m.in. wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN.

Z kolei, w myśl art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Konsekwencją powyższego jest zastosowanie odpowiedniej stawki akcyzy dla omawianych wyrobów energetycznych. W art. 89 ust. 1 ustawy, zostały określone stawki akcyzy na wyroby energetyczne, które odnoszą się m.in. bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) lub oparte są na definicji paliw silnikowych, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy. W związku z tym, że dla niektórych paliw silnikowych ustawodawca nie określił stawek akcyzy w oparciu o ich kody CN, należy, kierując się kryterium ich przeznaczenia, zastosować stawkę akcyzy dla pozostałych paliw silnikowych z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 2 ust. 3 akapit 2 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1 - we wskazanym ustępie wymieniono wyroby energetyczne w oparciu o ich kody CN - wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego. Dodatki lub domieszki do paliw silnikowych nie zostały sklasyfikowane w ustawie o podatku akcyzowym na podstawie Nomenklatury Scalonej (CN) tylko, jak w przypadku niektórych paliw silnikowych, w oparciu o kryterium ich przeznaczenia. Zatem, zgodnie z zasadą, o której mowa w przytoczonym przepisie dyrektywy, stawka akcyzy dla dodatków lub domieszek do paliw silnikowych jest taka sama jak dla pozostałych paliw silnikowych i została określona w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów.

Z przedstawionej w wniosku sytuacji (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo dodatki do paliw. Wątpliwości Spółki dotyczą powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia przedmiotowych wyrobów.

Mając powyższe na uwadze, zauważyć należy, iż Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, iż nabywane przez niego wyroby przeznaczone będą jako dodatki do paliw silnikowych przez co jak wykazano należy traktować je jako paliwa silnikowe, czego logiczną konsekwencją jest powstanie obowiązku podatkowego w stosunku do nabywanych wyrobów i zastosowanie w tym przypadku stawki akcyzy z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów.

Stanowisko tutejszego organu, iż dodatki lub domieszki do paliw należy potraktować tak jak pozostałe paliwa silnikowe o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy, znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w uzasadnieniu wyroku z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie C-517/07 wskazał, iż ustawodawca unijny zamierzał potraktować dodatki dodawane do paliw silnikowych w taki sam sposób jak paliwa silnikowe niezależnie od natury tych dodatków, wyłącznie z uwagi na fakt iż są one dodawane do tych paliw, tak aby poddać je tej samej regulacji podatkowej jak same paliwa. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 28 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 470/10.

Zatem, stwierdzić należy, iż w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez Spółkę opisanych we wniosku dodatków do paliw silnikowych, będą one przedmiotem opodatkowania akcyzą. Z powyższego wyłączone będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe dokonywane do składu podatkowego. W takim bowiem przypadku czynnością opodatkowaną akcyzą będzie czynność wprowadzenia dodatków do składu podatkowego. W zależności od przyjętego przez Spółkę sposobu nabycia wewnątrzwspólnotowego tych dodatków obowiązek podatkowy nastąpi z dniem określonym w przepisach art. 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.