ITPP3/443-219/08/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 30 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową (szkołą) zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Co do zasady usługi świadczone przez Jednostkę są nieodpłatne, natomiast odpłatne świadczenie usług polega na wynajmie pomieszczeń szkolnych oraz usługach ksero (sprzedaż opodatkowana) i prowadzenia kursów w ramach Centrum, innych niż przewidziane programem nauczania (sprzedaż zwolniona).

W latach 2005-2007 Jednostka przeprowadziła szkolenia dla rolników współfinansowane z Europejskiego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006. Dla beneficjentów ostatecznych były to świadczenia nieodpłatne, a więc niepodlegające przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu ze środków EFS jednostka budżetowa ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub części.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli jako podatnik podatku VAT wykorzystywałby zakupione towary i usługi zarówno do wykonywania czynności w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, istniałaby możliwość częściowego obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od dokonywanych zakupów. Jednak Wnioskodawca jako jednostka budżetowa może rozliczać naliczony podatek wyłącznie według zasady określonej w przepisach art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, czyli może odliczyć tylko podatek związany bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną. Zastosowanie przepisów art. 90 ust. 2 jest w jednostkach budżetowych w praktyce niemożliwe. Jednostki budżetowe, zgodnie z przepisami art. 20 ust. 1 ustawy o finansach publicznych całość wydatków pokrywają bezpośrednio z budżetu oraz całość uzyskiwanych dochodów odprowadzają do budżetu. W tym przypadku nie jest możliwe ustalenie współczynnika, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Dlatego też jako jednostka budżetowa Wnioskodawca ma ograniczone prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednostka tym bardziej nie ma możliwości odliczenia podatku od wydatków budżetowych finansowanych ze środków EFS i budżetu państwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006. Ponadto Wnioskodawca jako jednostka budżetowa nie otrzymuje dotacji zwiększającej obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Stosownie do art. 86 ust. 1 tej ustawy podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki, a więc odliczenia dokonuje podatnik VAT a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, wykorzystywane są do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny należy uznać, iż Jednostce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 86 ust. 1 z uwagi na fakt, iż realizowany projekt nie będzie służył sprzedaży opodatkowanej.

Reasumując stwierdzić należy, że w opisanej sprawie Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od nabywanych towarów i usług, gdyż przedmiotowy projekt polegać będzie wyłącznie na bezpłatnym świadczeniu usług, które nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym brak jest związku dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.