ITPP3/443-216/12/MD - Prawo do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów stanowiącej część usługi transportu międzynarodowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012 r. (data wpływu 7 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 24 stycznia oraz 5 lutego 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów stanowiącej część usługi transportu międzynarodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 listopada 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 stycznia oraz 5 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów stanowiącej część usługi transportu międzynarodowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu towarów. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowana dla potrzeb VAT UE. Spółka otrzymała zlecenie wykonania usługi transportu międzynarodowego od polskiego kontrahenta (czynnego "płatnika VAT", zarejestrowanego w systemie VAT UE) na trasie z Anglii (załadunek i wyjazd dnia 21 kwietnia 2012 r.) do Polski (rozładunek w dniu 24 kwietnia 2012 r.).

Kierowca Spółki otrzymał od nadawcy towaru w Anglii deklarację EX-1 i oddał ją po rozładunku w Polsce (Spółka nie posiada jej kopii). Deklaracja EX-1 to ogólnie przyjęty dokument międzynarodowy w formie papierowej, towarzyszący ładunkom pochodzenia europejskiego, potwierdzający wywóz towaru z terytorium Unii Europejskiej. Teren UE towar opuścił w dniu 15 maja 2012 r. Spółka jest w posiadaniu kopii karnetu TIR oraz kopii dokumentu CMR (jest to skan, fotokopia przesłana pocztą elektroniczną przez zlecającego), potwierdzających to zdarzenie. Na dokumencie CMR wpisana trasa to: załadunek - Wielka Brytania, miejsce przeznaczenia - Rosja. Zgodnie ze zleceniem, Spółka przywiozła towar do miejscowości położonej w Polsce, a następnie został on przeładowany na inne auto (innej firmy spedycyjnej) i przewieziony do Rosji. Po pewnym czasie firma spedycyjna, która zleciła Spółce transport, przesłała Jej kopie dokumentów, które to poświadczają, tj. kopię CMR i kopię karnetu TIR. Na terytorium RP przewożony towar nie był w jakikolwiek sposób przerabiany, ani poddawany jakiejkolwiek obróbce. Spółka nie ma informacji, kto zgłosił towar do wywozu poza UE. Zleceniodawca usługi transportowej nie był właścicielem towaru. Polski kontrahent (zleceniodawca) podał Spółce polski NIP dla potrzeb wystawienia faktury VAT dokumentującej wykonaną usługę transportową. Spółka oprócz usługi transportowej nie świadczyła żadnych innych, dodatkowych usług na rzecz zleceniodawcy oraz oprócz faktury VAT nie wystawiała zleceniodawcy żadnych innych dokumentów. Zleceniodawca nie posiada poza Polską innych miejsc prowadzenia działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% na fakturze sprzedaży VAT za wykonaną usługę opisaną powyżej w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy przewidziane dla usług transportu międzynarodowego.

Zdaniem Spółki, na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, w przypadku ww. opisanej transakcji, można zastosować preferencyjną stawkę VAT w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W tym miejscu wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym państwie. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku świadczenia usług, które odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych jurysdykcji podatkowych.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w rozdziale 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług", Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Stosownie do ust. 5 pkt 1 powołanego artykułu, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2.

Zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) - dalej rozporządzenie - obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Stosownie do zapisu ust. 2 powyższego paragrafu, przepisy ust. 1 pkt 1-3 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Przez wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się transport towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich (§ 9 ust. 3 rozporządzenia).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka (czynny podatnik podatku od towarów i usług) otrzymała od polskiego kontrahenta zlecenie wykonania usługi transportu na trasie z Anglii do Polski. Zgodnie ze zleceniem Spółka przewiozła towar do miejscowości położonej w Polsce. Następnie został on przeładowany (nie był w jakikolwiek sposób przerabiany, ani poddawany jakiejkolwiek obróbce) na samochód należący do innej firmy spedycyjnej i przewieziony do Rosji. Teren UE towar opuścił w dniu 15 maja 2012 r. Spółka jest w posiadaniu kopii karnetu TIR oraz kopii CMR (jest to skan, fotokopia przesłana pocztą elektroniczną przez zlecającego), potwierdzających to zdarzenie. Na dokumencie CMR wpisana trasa to: załadunek - Wielka Brytania, miejsce przeznaczenia - Rosja. Oprócz usługi transportowej Spółka nie świadczyła żadnych dodatkowych usług na rzecz zleceniodawcy. Zleceniodawca nie był właścicielem przewożonego towaru. Dla potrzeb wystawienia faktury VAT podał Spółce polski NIP. Zleceniodawca nie posiada poza Polską miejsc prowadzenia działalności.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą prawa do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do zrealizowanej wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów stanowiącej część usługi transportu międzynarodowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy że, skoro zleceniodawca Spółki jest krajowym podatnikiem podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia i opodatkowania zrealizowanej przez nią usługi transportu towarów - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium Polski. Ponadto ww. czynność spełnia definicję wewnątrzwspólnotowej usługi transportu, o której mowa w § 9 ust. 3 rozporządzenia i stanowi część usługi transportu międzynarodowego, w rozumieniu art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, zatem może mieć do niej zastosowanie stawka podatku wskazana w § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, tj. 0%. Nie jest to jednak uprawnienie bezwarunkowe, gdyż dla potrzeb zastosowania przedmiotowej stawki Spółka winna posiadać stosowne dokumenty. Na gruncie sytuacji opisanej we wniosku są to dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy. Co do zasady dokumenty - jeżeli mają stanowić dowód tego co zostało w nich stwierdzone - winny posiadać formę oryginalną. Jeżeli jednak dany podmiot jest w posiadaniu ich kopii powinny być poświadczone za zgodność z oryginałem. Posługiwanie się bowiem kopią danego dokumentu może budzić wątpliwości co do jego autentyczności. Spółka - jak zadeklarowała - jest w posiadaniu fotokopii CMR (dokumentu przewozowego). Zatem dopóki Spółka nie uczyni zadość powyższym wymogom dokumentacyjnym, nie będzie mogła zastosować stawki 0% w odniesieniu do zrealizowanej wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów stanowiącej część usługi transportu międzynarodowego. Wobec tego stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.