ITPP3/443-192/08/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2008 r. (data wpływu 1 września 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 30 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie obowiązku produkcji wyższych kwasów tłuszczowych o symbolu PKWiU 24.14.3 przeznaczonych do celów przemysłowych i spożywczych w składzie podatkowym - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obowiązku produkcji wyższych kwasów tłuszczowych o symbolu PKWiU 24.14.3 przeznaczonych do celów przemysłowych i spożywczych w składzie podatkowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest producentem między innymi tzw. wyższych kwasów tłuszczowych o symbolu PKWiU 24.14.3 przeznaczonych do celów przemysłowych i spożywczych (dalej: WKT). Proces otrzymywania WKT jest następujący: w procesie produkcji estrów wyższych kwasów tłuszczowych jako odpad powstaje tzw. odciek glicerynowy. W skład odcieku oprócz gliceryny wchodzą również nie zestryfikowane części kwasów tłuszczowych, trochę estrów i same kwasy tłuszczowe, w zależności od jakości oleju roślinnego z jakiego robione były estry, temperatury i reżimu produkcyjnego tych dodatków może być wiece lub mniej. Działając na odciek glicerynowy silnym kwasem mineralnym wydobywany jest WKT. Wydajność produkcji w zależności od surowca kształtuje się na poziomie od 20% do 65%. Produkowany WKT ma zastosowanie do produkcji związków organicznych, między innymi, estrów, mydeł bazowych, nowoczesnych środków powierzchniowo czynnych oraz w żywieniu zwierząt. Zainteresowany dodaje, iż produkowany WKT nie spełnia wymagań jakościowych dla paliw silnikowych i olejów opałowych lekkich. Właściwości fizykochemiczne porównywalne są z olejami opałowymi ciężkimi. Wnioskodawca stwierdza także, iż produkowany WKT nie będzie oferowany przez Spółkę jako paliwo silnikowe, olej opałowy lub napędowy. WKT zamierza od nas nabywać podmiot trzeci i będzie je przeznaczał do dalszej odsprzedaży na cele opałowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy produkcja i sprzedaż WKT, w związku z otrzymaną informacją od przyszłego nabywcy o zamiarze przeznaczenia ich do dalszej odsprzedaży na cele opałowe, musi odbywać się w składzie podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki produkując i sprzedając WKT nie podlega ona rygorowi prowadzenia składu podatkowego. Wnioskodawca nie może bowiem odpowiadać za skutki zastosowania WKT przez osoby trzecie. WKT staną się ponadto wyrobem akcyzowym zharmonizowanym dopiero w momencie ich sprzedaży jako oleju opałowego na cele opałowe przez ich nabywcę. Podobna sytuacja występuje w przypadku produkcji oleju rzepakowego, który może potencjalnie posłużyć za paliwo do silników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym, tj. zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.), zwana dalej ustawą.

Stosownie do postanowień art. 2 pkt 2 ustawy wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy.

Jednocześnie, na podstawie art. 62 ustawy, do olejów opałowych w rozumieniu ustawy (będących wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi), oprócz wyrobów wymienionych w poz. 1-12 załącznika nr 2, zalicza się również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3%.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że w zależności od przeznaczenia wyrobu, na cele napędowe lub opałowe albo cele inne niż napędowe lub opałowe, różny jest jego status z punktu widzenia przepisów akcyzowych. Dopiero przeznaczenie przedmiotowego wyrobu na cele opałowe podlega opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 30 ust. 2 produkcja i przetwarzanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych mogą odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Zatem, każdy podmiot, który produkuje określony wyrób jako olej opałowy, bądź oferuje produkowany przez siebie wyrób na sprzedaż jako olej opałowy, przesądza o konieczności traktowania go jako wyrób akcyzowy zharmonizowany, którego produkcja winna mieć miejsce w składzie podatkowym.

Stosownie do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że produkowane przez Spółkę wyższe kwasy tłuszczowe, gdy zostają przeznaczone do celów spożywczych lub przemysłowych nie związanych z przeznaczeniem go do celów opałowych nie mogą być uznane za wyrób akcyzowy zharmonizowany w świetle definicji art. 62 ust. 2 ustawy, a ich produkcja nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.