ITPP3/443-185/08/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu 19 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy bioetanolu używanego jako samoistne paliwo - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy bioetanolu używanego jako samoistne paliwo.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji alkoholu etylowego rektyfikowanego i odwodnionego (bioetanolu) w składzie podatkowym na bazie destylatu rolniczego i alkoholu zakupionego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w nabyciu wewnątrzwspólnotowym oraz wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi tj. wyrobów chemicznych (rozpuszczalników i rozcieńczalników) na bazie alkoholu całkowicie skażonego. W przyszłości podmiot planuje uruchomienie fermentacji melasowej i w oparciu o nią produkcję bioetanolu - etanolu absolutnego paliwowego. Część wyprodukowanego w ten sposób alkoholu zostałaby przeznaczona do produkcji energii elektrycznej jako samoistne paliwo do napędu agregatów prądotwórczych. Wyprodukowaną w ten sposób energię elektryczną przekazywałoby do sieci energetycznej kraju. Agregaty prądotwórcze zostałyby umieszczone na terenie składu podatkowego. Przekazanie alkoholu odbyłoby się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy pod nadzorem komórki stałego nadzoru podatkowego. Zbiorniki będą zabezpieczone zamknięciami urzędowymi. Bioetanol spełniałby wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 października 2005 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biokomponentów oraz metod badań jakości biokomponentów (Dz. U. Nr 218, poz. 1845).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy bioetanol wyprodukowany w składzie podatkowym i zużyty jako samoistne paliwo do napędu agregatów prądotwórczych tj. do wytwarzania energii elektrycznej będzie całkowicie zwolniony z podatku akcyzowego, a jeśli nie to w jakiej wysokości.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przysługiwałoby jej zwolnienie od akcyzy na podstawie § 12 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.). Wyprodukowany przez Spółkę bioetanol należałoby zaliczyć, ze względu na przeznaczenie, do paliw silnikowych i zastosować stawkę akcyzy w wysokości 1565,00 zł/1000 l tak jak dla benzyny nieetylizowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem w § 12 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.) zwalnia się od akcyzy biokomponenty, stanowiące samoistne paliwo, spełniające wymagania jakościowe, określone w odrębnych przepisach - w wysokości 1.680 zł/1.000 l, z tym że zwolnienie nie może być wyższe niż należna kwota akcyzy z tytułu sprzedaży tych biokomponentów.

W oparciu o cytowany wyżej przepis, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Spółka przyjęła, iż będzie posiadała prawo do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy zużywając wyprodukowany przez siebie bioetanol, jako paliwo samoistne spełniające wymagania jakościowe zawarte w przepisach odrębnych, do napędu agregatów prądotwórczych.

W myśl wymienionego przepisu, zwolnieniu od akcyzy podlegają biokomponenty stanowiące samoistne paliwo, które spełniają wymagania jakościowe określone w przepisach odrębnych. Niewątpliwie bioetanol, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 z późn. zm.) jest biokomponentem. Jednakże wskazać należy, iż rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 października 2005 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biokomponentów oraz metod badań jakości biokomponentów (Dz. U. Nr 218, poz. 1845) dotyczy, między innymi, określenia wymagań jakościowych dla bioetanolu, ale jako biokomponentu służącego do produkcji lub komponowania paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych. Nie dotyczy zaś wymagań jakościowych bioetanolu jako paliwa samoistnego. W tym miejscu należy podkreślić, iż do dnia wydania niniejszej interpretacji Minister Gospodarki nie określił wymagań jakościowych dla bioetanolu stosowanego jako paliwo samoistne. Zatem bioetanol opisany we wniosku i stosowany jako paliwo samoistne nie może spełnić wymagań jakościowych, gdyż nie zostały one dla tego paliwa określone, a tym samym nie może wypełnić warunków zwolnienia od akcyzy.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jak również z pism uzupełniających stan faktyczny, nie zaś z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Reasumując, stosownie do obowiązujących obecnie przepisów prawa, nie jest możliwe skorzystanie ze zwolnienia od akcyzy w przypadku stosowania bioetanolu jako samoistnego paliwa na podstawie § 12 ust. 1 pkt 3 wymienionego rozporządzenia, gdyż Wnioskodawca nie jest w stanie wypełnić warunków zwolnienia od akcyzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.