ITPP3/443-174/12/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 2 października 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą sprzedaży liści tytoniu - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą sprzedaży liści tytoniu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na nabywaniu liści tytoniu typu Wirginia, Barlex, Oriental klasyfikowanych do kodów CN 2401 20 85 10, 2401 20 35 10, "2401 20 95 10". Liście są nieprzetworzone, częściowo odżyłowane o ustabilizowanej wilgotności po wstępnej fermentacji oraz nie są pocięte, podzielone, skręcone, czy też sprasowane. Nabywane w 100 g woreczkach foliowych typu doypack z zamknięciem strunowym, dodatkowo zgrzewanym. Liście przed zapakowaniem w woreczki nie są przetwarzane przemysłowo. Na opakowaniu umieszczono informację o zawartości oraz ostrzeżenie, iż tytoń w sprzedawanej postaci nie nadaje się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego. Nabycie produktów nie podlega akcyzie. Spółka odsprzedaje przedmiotowe liście tytoniu w opisanej postaci bez dokonywania jakiejkolwiek ingerencji. Sprzedaż odbywa się w sklepach ogólnospożywczych. Spółka wskazuje, iż sprzedawane liście tytoniu nie są odpadami tytoniowymi - nie są pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych. Liście w sprzedawanej postaci mogą być wykorzystywane jako:

* nawóz bakterio i grzybobójczy w rolnictwie,

* specyfik zwalczający insekty i owady,

* środek badający stadium skażenia i zanieczyszczenia powietrza w gospodarstwach domowych, - środek o działaniu leczniczym,

* odświeżacz powietrza zwalczający zapachy,

* ściółka dla ptaków,

* ziołowy specyfik zapobiegawczo-leczniczy stosowanym w medycynie naturalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż liści tytoniu częściowo odżyłowanych, niepociętych inaczej niepodzielonych, a także nieskręconych o ustabilizowanej wilgotności nie nadających się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, sprzedaż opisanego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Wskazany załącznik w pozycji 42 do wyrobów tytoniowych zalicza: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki. W art. 98 ww. ustawy określono jakie produkty uznaje się za papierosy, za cygara lub cygaretki oraz za tytoń do palenia. Poprzez wskazanie przesłanek, jakie muszą spełniać poszczególne produkty ustalono, iż bez względu na kod CN, jeśli dany produkt spełnia określone warunki, musi być klasyfikowany jak papierosy, cygara, cygaretki, czy też tytoń do palenia. Produkty sprzedawane przez Spółkę nie są ani papierosami, ani cygarami czy też cygaretkami.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż zgodnie z art. 98 ust. 5 ww. ustawy za tytoń do palenia uznaje się:

* tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego albo

* odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

W ocenie Spółki, uznanie danego wyrobu za tytoń do palenia jest możliwe dopiero po ustaleniu, iż dany wyrób posiada wszelkie cechy uznane przez przepisy ustawy za niezbędne do przypisania danemu produktowi przeznaczenia - użytkowania go w celu palenia. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że zgodnie z przepisami ustawy, tytoń musi być zarówno pocięty, czy też skręcony, a odpad tytoniowy musi nie tylko nadawać się do palenia, ale być też oddany do sprzedaży detalicznej. Produkt sprzedawany przez Spółkę nie jest odpadem tytoniowym, ponieważ nie stanowi pozostałości liści tytoniu, czy też produktu ubocznego uzyskiwanego podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniów, ale także nie może być kwalifikowany jako tytoń do palenia, ponieważ nie spełnia przesłanek określonych w art. 98 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy. Nie jest przetworzony, jest jedynie częściowo odżyłowany, oraz nie jest pocięty ani inaczej podzielony, a ponadto nie nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego.

Zdaniem Spółki, cechy jakie posiada sprzedawany produkt uniemożliwiają zaklasyfikowanie go do papierosów, cygar lub cygaretek, a także jako tytoniu nadającego się do palenia i podlegającego opodatkowaniu akcyzą na podstawie art. 98 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 załącznika nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Na mocy ust. 2 ww. artykułu, za papierosy uznaje się: tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4; tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej; tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za: dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów; trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów; cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów; pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za sześć, siedem i większą liczbę papierosów (art. 98 ust. 3a ustawy).

Stosownie do art. 98 ust. 4 ustawy, za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się: tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu, tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry - jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Na mocy art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się: tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego; odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

W myśl art. 98 ust. 7 ustawy, produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że opisane we wniosku wyroby nie spełniają warunków zawartych w art. 98 ust. 1-8 ustawy, o ile - jak wskazano w opisie stanu faktycznego - nie będą nadawać się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego. Zatem, sprzedaż przedmiotowych liści tytoniu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie, co oznacza że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła skutków prawnych w tym zakresie.

Jednocześnie wskazać należy, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tut. organ nie odniósł się do kwestii prawidłowości określenia kodów CN opisanych wyrobów, ponieważ zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy prawa podatkowego. Ponadto nadmienić należy, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Unii Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów lub usług.

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 199a ust. 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w toku postępowania podatkowego, właściwy organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności.

Niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obrót wyrobami, o których mowa we wniosku, jest zgodny z przepisami prawa powszechnie obowiązującego.

Informuje się, iż z dniem 1 stycznia 2013 r. susz tytoniowy będzie podlegał opodatkowaniu akcyzą. Zmiany w powyższym zakresie zostały wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym w przepisach ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456).

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.