ITPP3/443-152d/09/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie podmiotu zobowiązanego do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 89 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie podmiotu zobowiązanego do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 89 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest podmiotem posiadającym zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego. Wnioskodawca do składu wprowadza nabywany wewnątrzwspólnotowo olej opałowy i olej napędowy klasyfikowany do kodu CN 2710 19 41 do 2710 19 49. Z wymienionych wyrobów Zainteresowany produkuje olej opałowy i paliwo żeglugowe. Olej ten sprowadzany jest w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Wszystkie procesy technologiczne ujęte są w regulaminie składu podatkowego.

Wnioskodawca zamierza również usługowo magazynować i przeładowywać wyroby akcyzowe w zakresie ujętym w pozwoleniu na prowadzenie składu, które nie będą jego własnością i będą wyprowadzane na podstawie zezwolenia wyprowadzenia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kto powinien złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 89 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku sprowadzania wewnątrzwspólnotowego oleju opałowego lub napędowego przeznaczonego na cele opałowe, nie będącego własnością składu - wyprodukowanego przez inny skład podatkowy i wyprowadzanego ze składu na podstawie "zezwolenia wyprowadzenia" - skład podatkowy, czy właściciel towaru.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów opałowych i olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych, nie będących własnością składu podatkowego, oświadczenie, o którym mowa w art. 89 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym powinien składać właściciel towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, nabycie wewnątrzwspólnotowe, to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 12 ustawy procedura zawieszenia poboru akcyzy jest to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe. Natomiast w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe przemieszcza się za pomocą administracyjnego dokumentu towarzyszącego (art. 2 pkt 15 ustawy).

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 89 ust. 11 ustawy stanowi, iż importer i podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 składa właściwemu naczelnikowi urzędu celnego oświadczenie, że przywożone wyroby zostaną przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

Wymienione oświadczenie powinno zawierać dane dotyczące importera lub podmiotu dokonującego nabycia wewnątrzwspólnotowego, określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów, datę i miejsce złożenia tego oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie; kopie złożonych oświadczeń powinny być przechowywane przez importera i podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli (art. 89 ust. 12 ustawy).

Natomiast zgodnie z dyspozycją przepisu art. 53 ust. 8 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na administracyjnym dokumencie towarzyszącym i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w celu opieczętowania urzędowymi pieczęciami.

Ponadto zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej "zezwoleniem wyprowadzenia", dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-4 i 6 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza usługowo magazynować i przeładowywać w prowadzonym przez siebie składzie podatkowym paliwa opałowe będące własnością innego podmiotu, które będą wyprowadzane ze składu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie "zezwolenia wyprowadzenia". Istotą interpretacji jest ustalenie, który z podmiotów - skład podatkowy czy też właściciel towaru, powinien złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 89 ust. 11 ustawy.

W opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji nabywcą wewnątrzwspółnotowym dokonującym odbioru przemieszczanych wyrobów jest skład podatkowy Wnioskodawcy, nawet wówczas, gdy nie jest właścicielem przemieszczanych wyrobów akcyzowych. Obrót dokonuje się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zatem podmiot ten jest zobowiązany do potwierdzania odbioru tych wyrobów w administracyjnym dokumencie towarzyszącym oraz przedstawienia tego dokumentu właściwemu naczelnikowi urzędu celnego do opieczętowania urzędowymi pieczęciami.

Natomiast właściciel wyrobów korzystający ze składu podatkowego Wnioskodawcy przejmuje odpowiedzialność za uiszczenie należnego podatku akcyzowego w chwili ich wyprowadzenia ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w ramach "zezwolenia wyprowadzenia".

Zatem w celu zastosowania preferencyjnych stawek podatku akcyzowego właściwych dla paliw opałowych przeznaczonych do celów opałowych, powinno zostać złożone stosowne oświadczenie przez nabywcę wewnątrzwspólnotowego, czyli prowadzącego skład podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.