ITPP3/443-148b/09/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) uzupełnione i zmienione pismem z dnia 20 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie zwrotu zwolnionego od akcyzy paliwa żeglugowego do składu podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwrotu zwolnionego od akcyzy paliwa żeglugowego do składu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w zakresie prowadzonej działalności produkuje, między innymi, paliwa żeglugowe: MDO (Marinę Diesel Oil) - olej napędowy PKWiU 23.20.15-50.30, MGO (Marinę Gas Oil)-olej napędowy PKWiU 23.20.15-50.20, olej opałowy COO RG3 wykorzystywany do celów żeglugi PKWiU 23.20.17-70.00, olej opałowy COO RG1 wykorzystywany do celów żeglugi PKWiU 23.20.17-50.00, IFO 380 (Intermediate Fuel Oil) - olej opałowy PKWiU 23.20.15-50.00. W obrocie handlowym występuje również paliwo o mniejszej lepkości - IFO 180, które można uzyskać poprzez dodanie, w odpowiedniej proporcji, do olejów o wyższej lepkości (IFO 380, RG1, RG 3), produktu posiadającego niższą lepkość - oleju MDO.

Spółka sprzedaje przedmiotowe paliwa żeglugowe z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy. Paliwa są dostarczane, ze składu podatkowego Spółki, do odbiorców uprawnionych do zwolnienia - z zastosowaniem transportu kolejowego, samochodowego lub wodnego (z wykorzystaniem barek tzw. "bunkierek"). Na gruncie przepisów dotyczących podatku akcyzowego, obowiązujących od 1 marca 2009 r., dostawie paliwa żeglugowego towarzyszy dokument dostawy.

Spółka wskazuje, iż wskazany w dokumencie dostawy odbiorca paliwa, odebrał jedynie część zamówionego paliwa, a pozostała część była ponownie wprowadzana do składu podatkowego Spółki lub wskazany w dokumencie dostawy odbiorca paliwa nie odebrał paliwa, które zostaje odesłane w całości do Spółki i ponownie jest wprowadzone do składu podatkowego Spółki. W przypadku tym Spółka dokonuje właściwej korekty w ewidencji wyrobów wydanych ze składu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwrot paliwa żeglugowego, wydanego ze składu podatkowego z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy z zastosowaniem dokumentu dostawy, do składu podatkowego Spółki powoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, ponowne wprowadzenie paliwa żeglugowego do składu podatkowego Spółki, w przypadku nieodebrania paliwa przez odbiorcę, w całości lub w części, jest czynnością stanowiącą przedmiot opodatkowania zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Wprowadzenie wyrobu do składu podatkowego nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty akcyzy, gdyż z mocy prawa wyrób taki zostanie objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy, co wynika z art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a) wymienionej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca przyjmuje do prowadzonego składu podatkowego wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na przeznaczenie, które nie zostały odebrane przez uprawniony podmiot. W przekonaniu Spółki czynność ta nie powoduje powstania obowiązku zapłaty akcyzy, ponieważ wyroby te zostają objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W myśl przepisów art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

Ponadto podmiot korzystający ze zwolnienia jest obowiązany do wypełnienia warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Powyższe przepisy wprowadzono w celu zapewnienia właściwej kontroli w zakresie obrotu wyrobami energetycznymi korzystającymi ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie.

W przypadku prowadzącego skład podatkowy prawo do korzystania ze zwolnienia zostało związane bezpośrednio z faktem (procedurą) dostarczenia wyrobu do podmiotu uprawnionego do jego odbioru. Prowadzący skład podatkowy korzysta z tego zwolnienia podatkowego warunkowo, gdyż jeżeli nie spełni któregokolwiek z określonych warunków, traci to zwolnienie, co powoduje, że jest zobowiązany do zapłaty podatku. Zwolnienie odnosi się do dostarczanego wyrobu i nie wygasa, o ile nie zostanie w stosunku do przedmiotowego wyrobu, stwierdzone niespełnienie, któregoś z warunków określonych w art. 32 ust. 5-12 ustawy.

Zdaniem tutejszego organu należy zgodzić się z częścią przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy, iż w ramach procedury dostarczania wyrobu zwolnionego przez prowadzącego skład podatkowy do podmiotu uprawnionego istnieje możliwość zwrotu przedmiotowych wyrobów jako zwolnionych od akcyzy do składu podatkowego, z którego został uprzednio wyprowadzony. Zwrot ten nie pociągnie za sobą konieczności zapłaty podatku akcyzowego od przedmiotowych wyrobów, gdyż nie stanowi naruszenia warunków określonych w art. 32 ust. 5-12 ustawy.

Natomiast tutejszy organ nie zgadza się z twierdzeniem Spółki, iż w przypadku zwrotu przedmiotowych wyrobów do składu podatkowego w stosunku do tych wyrobów powstanie obowiązek podatkowy z tytułu wprowadzenia wyrobów do składu podatkowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ponadto nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż powstały obowiązek podatkowy nie przekształci się w zobowiązanie podatkowe, gdyż wyroby te w chwili umieszczenia w składzie podatkowym zostaną objęte procedurą zawieszenia pobory akcyzy, w myśl art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy.

Przede wszystkim, należy wskazać w tym miejscu na zasadę jednokrotności opodatkowania akcyzą, określoną w art. 8 ust. 6 ustawy, że w przypadku jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w art. 8 ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przedstawionym stanie faktycznym zwolnienie od akcyzy wyrobów akcyzowych dotyczy obowiązku podatkowego powstałego w związku z produkcją wyrobów akcyzowych (paliwa żeglugowego), tj. obowiązku podatkowego powstałego na podstawie przepisu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy Spółka zachowuje warunki zwolnienia, to w stosunku do dostarczanych wyrobów zwolnionych od akcyzy nie może powstać ponownie obowiązek podatkowy.

Należy także zauważyć, iż procedura zawieszenia poboru akcyzy wobec przedmiotowych wyrobów zakończyła się w momencie wyprowadzenia zwolnionego wyrobu ze składu podatkowego zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, gdy wyrób został skierowany do konsumpcji. Obowiązujące obecnie przepisy regulujące funkcjonowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy nie umożliwiają ponownego przyjęcia do tej procedury wyrobów wcześniej skierowanych do konsumpcji.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym, w przypadku zwrotu przedmiotowych wyrobów zwolnionych od akcyzy do składu podatkowego, z którego zostały wysłane, w stosunku do tych wyrobów nie powstaje ponownie obowiązek podatkowy w akcyzie na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ponadto przepisy prawa podatkowego nie umożliwiają przyjęcia do składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wyrobów zwolnionych od akcyzy, które opuściły tę procedurę, zatem należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.