ITPP3/443-137a/09/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur elektronicznych w imieniu dostawcy - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur elektronicznych w imieniu dostawcy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług polegających na elektronicznym tworzeniu i przetwarzaniu faktur oraz zarządzaniu akceptacjami na otrzymywanie faktur elektronicznych (dalej: "System"). W zakres usług, wchodzić będzie wystawianie faktur w imieniu i na rzecz dostawcy towarów lub usług (dalej: "Dostawca") oraz dostarczanie ich nabywcy towarów lub usług (dalej: "Nabywca"). Spółka zamierza również obsługiwać proces przyjmowania akceptacji (zdefiniowanej w § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej - Dz. U. z 2005 r. Nr 133 poz. 1119) od Nabywców na rzecz Dostawców. Faktury, będą wystawione zgodnie z wymogami wynikającymi z polskich przepisów podatkowych, w tym m.in. w zakresie terminów oraz wymogów formalnych.

Uprawnienie do wystawiania faktur oraz zarządzaniu akceptacjami w imieniu Dostawcy, Spółka planuje oprzeć na uzyskaniu pełnomocnictwa. Dostawca nie będzie fizycznie wystawiał faktur, a jedynie dostarczał konieczne dane Spółce.

Na podstawie tych danych, Spółka będzie fizycznie sporządzać faktury elektroniczne w imieniu i na rzecz Dostawcy. Faktury będą wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej Nabywcy, oraz przechowywane w tej formie na rzecz Dostawcy oraz (w przypadku wyrażenia takiej chęci) Nabywcy. Autentyczność pochodzenia i integralność treści wystawianych, przesyłanych i przechowywanych w formie elektronicznej faktur, będzie zagwarantowana poprzez odpowiednie mechanizmy informatyczne zaimplementowane w systemie EDI (z ang. EDI - Electronic Data Interchange - Elektroniczna Wymiana Danych, opisana w art. 1 zaleceń Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. odnoszących się do aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych - Dz. Urz. UE L 338 z 28.12.1994. Zgodnie z definicją zawartą w omawianych zaleceniach Komisji Europejskiej, EDI powinna być rozumiana jako elektroniczna wymiana danych handlowych i administracyjnych, sformatowanych według uzgodnionych wcześniej standardów pomiędzy różnymi systemami informatycznymi). Faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawiane będą w formie elektronicznej i przechowywane przez Spółkę na terytorium Polski.

Na fakturze, znajdzie się informacja, że została ona wystawiona przez Spółkę w imieniu i na rachunek Dostawcy. Dostawca udzieli pełnomocnictwa Spółce do zarządzania akceptacjami w jego imieniu i na jego rzecz. Akceptacja na otrzymywanie faktur elektronicznych, wyrażana będzie w formie elektronicznej. Spółka zapewni jej autentyczność i integralność na takich samych zasadach jak te przewidziane dla faktur elektronicznych. Dostawca dostarczy Spółce adresy poczty elektronicznej Nabywców od których chciałby uzyskać akceptację. Na mocy umowy między Spółką a Dostawcą, Dostawca zobowiąże się do zapewnienia, że przekazany adres e-mail przynależy do Nabywcy lub osoby (osób) upoważnionej przez Nabywcę do jego reprezentowania. Nabywca najpierw dokona akceptacji udziału w Elektronicznej Wymianie Danych (przystąpi do systemu EDI). Nabywca może, jednak nie musi wyrażać akceptacji (zarówno na przystąpienie do Systemu, jak również otrzymywanie faktur w formie elektronicznej). Akceptacja wyrażona będzie przez Nabywcę na rzecz Dostawcy. Spółka zarządzać będzie elektronicznym kanałem wymiany informacji i kontrolować będzie poprawność przesyłanych informacji. Faktury będą mogły być wystawione na drugi dzień po wyrażeniu akceptacji. Akceptacja może być wycofana przez Nabywcę w każdej chwili.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z punktu widzenia ustawy o VAT oraz rozporządzeń wydanych na jej podstawie, Spółka jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur elektronicznych w imieniu Dostawcy, dokumentujących transakcje zawierane z Nabywcą... W konsekwencji, czy Dostawca, pomimo iż fizycznie nie będzie wystawiał faktur (będzie to robił pełnomocnik - Spółka, która będzie również je przechowywać), będzie spełniał wymogi dotyczące fakturowania, w tym m.in. dotyczące terminowości wystawiania faktur, przechowywania oraz ich poprawności formalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma żadnych przeciwwskazań do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Dostawcy przez podmiot trzeci (Wnioskodawcę). Z punktu widzenia przepisów o VAT, Spółka posługując się pełnomocnictwem jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur elektronicznych w imieniu i na rzecz Dostawcy. W konsekwencji, Dostawca pomimo, iż fizycznie nie będzie wystawiał faktur (będzie to robiła Spółka, która będzie również je przechowywać), będzie spełniał wymogi dotyczące fakturowania, w tym m.in. dotyczące terminowości wystawiania faktur, przechowywania oraz ich poprawności formalnej.

Ustawa o VAT zawiera jedynie ogólną regulację dotyczącą wystawcy faktury. W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), do wystawienia faktur zobowiązani są podatnicy, o których mowa w art. 15. Zgodnie natomiast z art. 15, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Literalna wykładnia powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem uprawniającym do wystawienia faktury jest bycie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, czyli podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą. Należy wskazać, iż Dostawca będzie spełniać powyższy warunek. Ustawa nie wprowadza dalszych wymogów, co do podmiotu wystawiającego fakturę VAT. W kwestii określenia przypadków, w których faktury mogą być wystawiane, odwołuje się natomiast do rozporządzeń. Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1337; dalej: "rozporządzenie fakturowe").

Natomiast kwestie faktur elektronicznych określa rozporządzenie Ministra Finansów z 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119; dalej: "rozporządzenie w sprawie e-faktur"). Zarówno rozporządzenie fakturowe jak i rozporządzenie w sprawie e-faktur nie wykluczają sytuacji, w której faktury są wystawiane przez pełnomocnika, w imieniu i na rzecz Dostawcy.

Niezależnie od powyższego, należy podkreślić, iż przepisy krajowe, w tym rozporządzenie fakturowe i rozporządzenie w sprawie e-faktur, powinny być interpretowane w zgodzie z regulacjami unijnymi. Wynika to z zasady dokonywania wykładni prawa polskiego w taki sposób, aby jego normom nadawać znaczenie, jakie zapewni mu zgodność z prawem unijnym. Z powyższego wynika, iż w sytuacjach wątpliwych, krajowe przepisy podatkowe powinny być interpretowane w sposób, który pozwoli spełnić wymogi unijnych dyrektyw.

Ponadto wymagania dotyczące faktury elektronicznej określone zostały w rozdziale 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. (dalej: "Dyrektywa") w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Art. 220 Dyrektywy określa przypadki, w których "każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz, przez osobę trzecią". Przy czym zauważyć należy, iż przepis ten odnosi się zarówno do faktur wysławianych w formie pisemnej, jak i w formie elektronicznej.

Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że brzmienie powyższego przepisu wskazuje, iż przepisy Dyrektywy dopuszczają wystawianie faktur przez osobę trzecią w imieniu i na rzecz innego podmiotu. W konsekwencji należy uznać, że w sytuacji braku jasnych uregulowań na gruncie prawa krajowego w zakresie możliwości wystawiania faktur przez osobę trzecią, należy przyjąć interpretację spójną z treścią Dyrektywy. Oznacza to, iż nie można kwestionować prawa podatnika do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz innego podmiotu. Należy także podkreślić, iż przepisy polskiego prawa podatkowego nie zawierają wyłączenia możliwości udzielenia pełnomocnictwa do wystawiania faktur VAT przez osobę trzecią. Należy w tym miejscu podkreślić, iż faktury będą przez Spółkę wyłącznie fizycznie sporządzane i przekazywane Dostawcy, natomiast podstawowe elementy każdej faktury (tj. kwoty na fakturze, stawki podatku) będą ustalane przez Dostawcę i przekazywane Spółce w formie raportu. Spółka nie będzie więc decydowała o merytorycznej zawartości faktury, będzie ją de facto fizycznie przygotowywała i wysyłała do Nabywcy.

Na podstawie przytoczonych powyżej przepisów i mając na uwadze zasadę in dubio contra fiscum (wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść podatnika) Wnioskodawca wskazuje, iż ustawodawca nie formułuje zakazu wystawiania, przechowywania, czy też przesyłania oraz udostępniania faktur w formie elektronicznej przez osobę trzecią, na rzecz innego podmiotu.

Zdaniem Spółki, nie ma więc podstaw dla uznania, iż Spółka nie jest uprawniona do wystawiania oraz przekazywania Nabywcy faktur elektronicznych w imieniu i na rzecz Dostawcy a także ich przechowywania. W konsekwencji, fizyczne wystawienie faktur przez Spółkę na podstawie udzielnego pełnomocnictwa będzie równoznaczne z ich wystawieniem przez Dostawcę. Jeżeli więc Spółka wystawi fakturę w terminie oraz zawierającą wszystkie obowiązkowe elementy wskazane w przepisach VAT, automatycznie spełnione zostaną wymogi w tym zakresie w stosunku do Dostawcy. Posiada ona również prawo do przechowywania tychże faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ponadto obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zgodnie z zapisami zawartymi w tym przepisie, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar po zawarciu stosownej umowy, wystawiać faktury w imieniu dostawcy towarów lub usług, a ponadto faktury te mają być wystawiane w formie elektronicznej.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż nie narusza przepisów podatkowych zlecenie innemu podmiotowi, na podstawie umowy, technicznej czynności wystawienia faktury w imieniu i na rzecz podatnika podatku od towarów i usług będącego dostawcą towarów lub usług. A zatem, należy przyjąć, że podatnik może upoważnić inną osobę (w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcę) do dokonania takich czynności.

Ponadto należy się zgodzić z Wnioskodawcą, iż opisane we wniosku wystawianie oraz przechowywanie faktur może się odbywać w formie elektronicznej z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119).

Reasumując należy stwierdzić, iż zlecenie innemu podmiotowi na podstawie umowy, technicznej czynności wystawienia faktury w formie elektronicznej w imieniu i na rzecz podatnika podatku od towarów i usług będącego dostawcą towarów lub usług jest zgodne z przepisami prawa podatkowego w związku z czym uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka - jako upoważniony operator systemu, w którym wystawiane są faktury elektroniczne, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu zlecającego wystawianie faktur Spółce (dostawcy). Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.