ITPP3/443-131b/10/ZG - Obowiązek produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-131b/10/ZG Obowiązek produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

I wyrobowINTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu 10 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje wybudowanie przyzakładowej instalacji wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej na użytek własny firmy.

Wybudowana wytwórnia ma wytwarzać energię elektryczną i działać w oparciu o zainstalowany zgodnie z obowiązującymi przepisami budowlanymi, agregat prądotwórczy napędzany wysokoprężnym silnikiem spalinowym. Do zasilania silnika ma służyć przetwarzany w zamkniętej instalacji technologicznej odpadowy tłuszcz z ubojni (biomasa). W trakcie przetwarzania tłuszcz będzie wytapiany, filtrowany, a następnie chemicznie rafinowany lub estryfikowany i w takiej postaci, w formie płynnej, po kolejnym odfiltrowaniu, podawany bezpośrednio do zbiornika.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż powstające jako technologiczna faza pośrednia, paliwo można sklasyfikować według obowiązującej nomenklatury scalonej jako:

* CN 3824 90 91 - monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych o zawartości minimum 96,5% FAME, w przypadku gdy stosowany jest proces estryfikacji, lub

* CN 1516 10 90 - tłuszcze zwierzęce rafinowane, w przypadku gdy stosowany jest tylko proces rafinacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy działanie planowanej instalacji podlega obowiązkowi umieszczenia jej w składzie podatkowym, ze względu na to że w procesie przetwarzania biomasy, jako faza pośrednia pojawia się paliwo płynne, które mogłoby być zakwalifikowane jako produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, (art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z faktem, iż produktem instalacji jest energia elektryczna, instalacja nie musi być umiejscowiona w składzie podatkowym na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje wybudowanie instalacji do wytwarzania energii elektrycznej z biomasy, poddanej uprzednio procesowi mającemu na celu wytworzenie paliwa do zasilania agregatu prądotwórczego. W opinii Wnioskodawcy opisany proces produkcji, nie musi odbywać się w składzie podatkowym na skutek wyłączenia produkcji energii elektrycznej w składzie podatkowym na mocy art. 47 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.).

Odnosząc się do zagadnienia wskazać należy, iż zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowywanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Zatem funkcjonowanie planowanej do wybudowania instalacji, w myśl ww. przepisu, należy podzielić na dwa główne etapy - produkcja paliwa z biomasy oraz produkcja energii elektrycznej z tak wytworzonego paliwa. Powyższe etapy są wyraźnie od siebie oddzielone, gdyż zgodnie z opisem zawartym we wniosku, produkcja paliwa polega na wytapianiu, filtrowaniu, chemicznej rafinacji lub estryfikacji. Następnie w formie płynnej kolejnym etapem produkcji paliwa jest jego odfiltrowanie przed podawaniem do zbiornika agregatu prądotwórczego.

Biorąc pod uwagę wskazane etapy produkcji energii elektrycznej, w interpretacji ITPP3/443-131a/10/ZG rozstrzygnięto, iż wyprodukowane z tłuszczu odpadowego paliwo zalicza się do katalogu wyrobów energetycznych będących paliwami silnikowymi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ponadto wskazać należy, iż tak wyprodukowane wyroby energetyczne zaliczane do kodu CN 3824 90 91 oraz 1516 10 90 zostały umieszczone w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, czyli wykazu wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie 92/12/EWG.

W związku z faktem, iż w opisanym przypadku występuje produkcja paliw silnikowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zastosowanie znajdzie art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

W cytowanym przepisie wskazano również wyłączenia z określonej powyżej zasady dla:

1.

wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

2.

mniej niż 1 000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win gronowych uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292 z późn. zm.);

3.

piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

4.

mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

5.

wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

6.

energii elektrycznej.

Jednakże podkreślenia wymaga, iż wyprodukowanie paliwa silnikowego, które następnie posłuży do wyprodukowania energii elektrycznej spowoduje, iż w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowania wyłączenie obowiązku produkcji w składzie podatkowym dla energii elektrycznej. Ponadto jeżeli Wnioskodawca nie skorzysta z możliwości opodatkowania produkcji paliwa w systemie przedpłat akcyzy, opisana produkcja paliwa silnikowego musi odbywać się w składzie podatkowym.

Reasumując, analiza zaprezentowanych przepisów wskazuje, iż w opisanym przypadku występuje produkcja wyrobów energetycznych, która zgodnie z cytowanym art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy musi odbywać się w składzie podatkowym, w związku z czym uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Końcowo wskazuje się, iż zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Podatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl