ITPP3/443-122/14/MD - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przez gminę lokalu użytkowego wykorzystywanego poprzednio jako posterunek policji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 maja 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. "płatnikiem" podatku od towarów i usług był Urząd Gminy. Obecnie, tj. od dnia 1 stycznia 2014 r., "płatnikiem" podatku od towarów i usług jest Gmina. Rada Gminy podjęła uchwałę o przeznaczeniu do sprzedaży lokalu użytkowego o pow. 23,60 m² położonego w budynku wielofunkcyjnym. Budynek składa się z części należących do osób fizycznych (mieszkania - 3 rodziny) oraz osób prawnych (spółki prawa handlowego oraz Gmina). Gmina jest właścicielem lokalu i gruntu stanowiącego przedmiot sprzedaży (sprzedaż dotyczy działki nr 400/1, nr obrębu...). Zbyciu podlegać będzie część budynku z udziałem w gruncie, który obecnie nie jest użytkowany. Lokal użytkowy, który będzie przedmiotem sprzedaży nie posiada wyodrębnionej księgi wieczystej (jest to część budynku, tj. cele i pomieszczenia gospodarcze "zbędne do użytkowania przez policję"). Wycena do sprzedaży nie obejmuje odrębnej wartości gruntu i budynku. Lokal użytkowy, który będzie stanowił przedmiot sprzedaży, jest częścią budynku, w którym znajdował się (od dnia jego budowy i oddania do użytku, tj. od 1988 r.) posterunek Policji. Był on użytkowany przez Policję do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie porozumienia, a następnie nieodpłatnej umowy użytkowania. Przez okres od 1988 r. do 31 grudnia 2012 r. Gmina dostarczała do posterunku Policji energię cieplną, której koszty (łącznie z podatkiem od towarów i usług) od maja 2004 r. zwracała K. w.... Gmina nie pobierała i nie pobiera czynszu dzierżawnego. Zgodnie z umową zawartą między Gminą a Komendantem Policji, część stanowiąca przedmiot sprzedaży stała się z dniem 1 stycznia 2013 r. pustostanem. Do pozostałej części w dalszym ciągu dostarczana jest nieodpłatnie energia cieplna. Nakłady na budowę, remont, modernizację ponoszono przed 1 maja 2004 r. Po 1 maja 2004 r. również ponoszono nakłady "przy budynku i lokalu użytkowym". Były to nakłady bieżące i nie przekraczały one 30% wartości początkowej tego lokalu. Od ponoszonych nakładów nie był odliczany podatek od towarów i usług (brak prawa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy sprzedaż lokalu użytkowego (po posterunku Policji) wraz z gruntami stanowi podstawę naliczenia podatku od towarów i usług.

* Jeśli tak, to jaką stawką VAT - czy może sprzedaż (dostawa) będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Gminy, wystawiając fakturę sprzedaży (dostawy) może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Ponownie przy tym wskazała, że od dnia 1 stycznia 2014 r. podatnikiem podatku od towarów i usług jest Gmina oraz inne jednostki budżetowe działające na jej terenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej "ustawa" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany albo zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem dostawy albo będzie oddany w najem, dzierżawę, leasing, itp. Zarówno bowiem dostawa (nawet zwolniona od podatku), jak też najem, dzierżawa, albo leasing są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W świetle art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina zamierza sprzedać lokal użytkowy o pow. 23,60 m² położony w budynku wielofunkcyjnym (zbyciu podlegać będzie część budynku z udziałem w gruncie). Lokal użytkowy nie posiada wyodrębnionej księgi wieczystej. Wycena do sprzedaży nie obejmuje odrębnej wartości gruntu i budynku. Ww. lokal jest częścią budynku, w którym znajdował się (od dnia jego budowy i oddania do użytku, tj. od 1988 r.) posterunek Policji. Był on użytkowany przez Policję do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie porozumienia, a następnie nieodpłatnej umowy użytkowania. Gmina nie pobierała i nie pobiera czynszu dzierżawnego. Nakłady na budowę, remont, modernizację ponoszono przed dniem 1 maja 2004 r. Po dniu 1 maja 2004 r. również ponoszono nakłady dotyczące budynku i lokalu użytkowego. Były to nakłady bieżące i nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tego lokalu. Od ponoszonych nakładów nie był odliczany podatek od towarów i usług (brak prawa).

Na tym tle Gmina powzięła wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych (zwolnienie albo opodatkowanie) związanych ze sprzedażą ww. lokalu użytkowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że zasadny jest pogląd Gminy w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu użytkowego, o którym mowa we wniosku (tekst jedn.: znajdującego się w budynku posadowionym na działce nr 400/1) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Ze złożonego wniosku nie wynika bowiem, aby lokal ten był - na moment planowanej sprzedaży - zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, skoro od 1988 r. nie był (nawet jako niewyodrębniona prawnie część budynku wielofunkcyjnego) przedmiotem żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu. Wobec tego jedyną podstawą zwolnienia od podatku dostawy tego lokalu może być - jak już wskazano powyżej - art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wynika to z faktu, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od jego nabycia albo wytworzenia, a ponadto nie poniosła żadnych wydatków na jego ulepszenie, które to wydatki wiązałyby się z prawem do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, zbycie udziału w gruncie, który jest związany z lokalem przeznaczonym do sprzedaży - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - również będzie zwolnione od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.