ITPP3/443-122/08/WW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-122/08/WW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 11 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od realizowanego projektu o nazwie "Budowa pawilonu wystawienniczo-edukacyjnego na G. w S." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2008 r. Muzeum w G. złożyło ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od realizowanego projektu o nazwie "Budowa pawilonu wystawienniczo-edukacyjnego na G. w S.".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Muzeum jest instytucją kultury, które świadczy usługi zwolnione o PKWiU 92.52.12. Odprowadza podatek VAT od przychodów uzyskiwanych z wynajmu pomieszczeń oraz ze sprzedaży biletów. Wnioskodawca będzie realizować w latach 2009-2011 projekt o nazwie "Budowa pawilonu wystawienniczo-edukacyjnego na G. w S.". Projekt będzie realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013. Obiekt, podobnie jak inne obiekty Muzeum, będzie jednostką kultury i edukacji udostępnioną przez cały rok. W nowo powstałym obiekcie muzealnym zostanie utworzona stała ekspozycja najstarszych zabytków archeologicznych miasta S. oraz opis pradziejów całego obszaru. Wystawa będzie wykorzystywać nowe techniki audiowizualne, aby swoim przekazem trafić do najszerszej grupy odbiorców. Zostaną również utworzone pracownie, gdzie dzieci i młodzież będą brać udział w zajęciach praktycznych odtwarzając średniowieczne rzemiosła. Budowany obiekt będzie obiektem muzealnym przynoszącym dochody tylko ze sprzedaży biletów wstępu do obiektu. Podatek VAT z tego tytułu będzie odprowadzany do właściwego urzędu skarbowego. Koszt utrzymania obiektu będzie ponoszony przez Muzeum.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Jednostka będzie miała możliwość odliczenia podatku od towarów i usług związanego z zakupami dotyczącymi przedmiotowego projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy obiekt, tak jak i inne obiekty należące do Muzeum, będzie pełnił funkcje muzealną i edukacyjną, będzie uczył społeczeństwo, iż dziedzictwo narodowe należy chronić. Działalność powyższa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT. Jedyne przychody, jakie będą uzyskiwane z tego tytułu to przychody ze sprzedaży biletów wstępu.

W chwili obecnej przychody ze sprzedaży biletów wstępu na G. w S. kształtują się na poziomie ok. 27 tys. rocznie (w 2007 r.). Obiekt, który powstanie będzie przynosił przychody po roku 2011, gdyż okres budowy to lata 2009-2011. Przy założeniu że przychody uzyskiwane ze sprzedaży biletów z uwagi na atrakcyjność obiektu mogą wzrosnąć trzykrotnie, mogą osiągnąć kwotę 90 tys. zł rocznie. Koszt realizacji zadania wyceniony jest na 9.323 tys. zł.

Zdaniem Wnioskodawcy Jednostka nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług nie przekroczy 2%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednakże prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki. Odliczenia dokonuje podatnik VAT a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, wykorzystywane są do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o VAT. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje zarówno czynności, od których przysługuje odliczenie, jak również czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to stosownie do przepisu art. 90 ust. 2 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy). W myśl art. 90 ust. 10, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2; w przypadku gdy nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 ww. artykułu.

Wnioskodawca wskazał, iż proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług nie przekroczy 2%.

W oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe należy uznać, iż w myśl art. 90 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług Jednostce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 nie przekroczy 2%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl