ITPP2/4512-99/16/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniu 11 marca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania darowizny znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi do tego znaku - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 11 marca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania darowizny znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi do tego znaku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą "F.-P. S. B." z głównym adresem wykonywania działalności gospodarczej w miejscowości S. przy ul. A. G. XX. Dodatkowo jest Pan komandytariuszem w spółce komandytowej. Jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą jest Pan czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i zajmuje się m.in. wynajmem nieruchomości, przy czym niewykluczone, że w przyszłości rozszerzy zakres działalności. W ramach swojej działalności posługuje się Pan m.in. znakiem towarowym słowno-słownym (dalej: "Znak"). Znak został przez Pana wytworzony i zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "UPRP"). Uzyskał Pan prawo ochronne na znak. Jedyne koszty, jakie poniósł Pan w związku ze znakiem, to koszty jego rejestracji w UPRP (np. opłata do UPRP). Nie poniósł Pan żadnych innych kosztów, w tym w szczególności nikomu nie zapłacił wynagrodzenia za wymyślenie/opracowanie znaku - jest on Pana autorską koncepcją. Obecnie planuje Pan dokonać darowizny znaku, wraz z prawami ochronnymi do niego, na rzecz syna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaka będzie podstawa opodatkowania dokonywanej darowizny znaku, wraz z prawami ochronnymi, na rzecz syna.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania darowizny znaku, wraz z prawami ochronnymi, na rzecz syna będzie suma kosztów poniesionych związanych z rejestracją tego znaku (np. opłata do UPRP).

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku zalicza się do świadczenia usług.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 5 ustawy VAT, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi ust. 6 pkt 1 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Ww. przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Stosownie do art. 75 Dyrektywy, w odniesieniu do świadczenia usług, o których mowa w art. 26 (tekst jedn.:m.in. usług świadczonych przez podatnika nieodpłatnie na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, uznawanych za usługi świadczone odpłatnie), w przypadku gdy towary stanowiące część majątku przedsiębiorstwa używane są do celów prywatnych lub usługi są świadczone nieodpłatnie, podstawę opodatkowania stanowi całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie tych usług.

W myśl art. 78 lit. a Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, opłaty, w tym opłaty celne oraz inne należności, z wyjątkiem samego VAT.

Mając powyższe na uwadze stoi Pan na stanowisku, że darowizna znaku, wraz z prawami ochronnymi do niego, winna być, na gruncie ustawy o VAT, uznana za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku VAT. Wobec tego po Pana stronie powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania w sytuacji świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest - zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy - koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawodawca nie sprecyzował do jakich kosztów odnosi się omawiany przepis. Pana zdaniem, z przepisu tego wynika, że podstawą opodatkowania w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług jest suma wydatków rzeczywiście poniesionych w związku ze świadczoną usługą. Zatem w przypadku darowizny znaku, wraz z prawami ochronnymi do niego, za koszty takie należy uznać koszty poniesione na wytworzenie we własnym zakresie znaku towarowego (które w rozpatrywanym przypadku nie wystąpią, gdyż znak został opracowany przez Pana), czy też koszty związane z rejestracją znaku w UPRP (które to koszty wystąpiły), gdyż bez ich poniesienia nie byłoby możliwe dokonanie darowizny. Podobne stanowisko przedstawiono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt ILPP2/443-590/13-3/PR.

Podkreślić również należy, że nie ma żadnej podstawy prawnej, aby ustalając podstawę opodatkowania odwołać się do wartości innej, niż określona w ww. sposób. W szczególności nie będzie to wartość rynkowa darowanego znaku, wraz z prawami ochronnymi do tego znaku, gdyż nie istnieje podstawa prawna do określenia podstawy opodatkowania w takiej wysokości.

Stawka podatku od towarów i usług mająca zastosowanie dla przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT, wynosi 23%.

Reasumując należy stwierdzić, że z tytułu dokonanej darowizny będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku w wysokości 23% od podstawy opodatkowania stanowiącej całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem znaku towarowego, ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego znaku towarowego, takie jak koszty jego rejestracji w UPRP. Podstawą opodatkowania dla celów podatku VAT z tytułu dokonania darowizny nie będzie inna wartość np. wartość rynkowa znaku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że w niniejszej interpretacji indywidualnej nie dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej stawki podatku obowiązującej dla planowanej darowizny znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi do niego, gdyż w tym zakresie nie zadano pytania.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.