ITPP2/4512-955/15/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej lokalu mieszkalnego (k.m..../11) - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej lokalu mieszkalnego (k.m.......).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości dłużnika - Pani J. M. Przedmiotem egzekucji jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, położony w miejscowości P., przy ul. M. nr..., lokal posiada urządzoną księgę wieczystą. Powierzchnia użytkowa mieszkania wynosi 40,83 m². Lokal stanowi własność dłużnika J. M., który - jak wynika z informacji zawartej w dziale II księgi wieczystej przedmiotowej nieruchomości - dłużnik nabył na podstawie umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności (akt notarialny z dnia 9 czerwca 2008 r.). Według informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej dłużnik prowadził jednoosobową działalność gospodarczą "..." z siedzibą w miejscowości P., przy ul. M. nr..., jednak w dniu 30 grudnia 2013 r. został wykreślony z rejestru przedsiębiorców. Jako podstawę prawną wykreślenia w CEiIDG wskazano art. 34 ust. 2 pkt 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tj. brak wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej przed upływem 24 miesięcy od dnia zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. Według informacji wskazanych przez Urząd Skarbowy dłużnik zarejestrował się w systemie jako podatnik VAT w dniu 25 sierpnia 2005 r., działalność gospodarczą zawiesił - jak wynika z informacji z CEiIDG - w dniu 6 sierpnia 2010 r. Aktualnie w Kompleksowym Systemie Informatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych brak aktualnego zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego z tytułu zatrudnienia i prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym w opinii Komornika należy przyjąć, że w dniu zawierania umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności z dnia 9 czerwca 2008 r. dłużnik był czynnym podatnikiem VAT. W akcie notarialnym z dnia 9 czerwca 2008 r. będącym podstawą nabycia przedmiotowego lokalu nie wskazano jednak, że lokal został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego należy uznać, że dłużnik nie nabył lokalu mieszkalnego w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W akcie notarialnym brak również informacji na temat ewentualnego prawa dłużnika do odliczenia podatku VAT, ponadto brak informacji, że czynność była zwolniona z podatku. Brak też informacji o należnym podatku - notariusz nie doliczył i nie pobrał podatku VAT od ceny nabycia. W związku z faktem, że miejsce pobytu dłużnika nie jest znane, na wniosek wierzyciela Sąd wyznaczył kuratora do doręczeń na podstawie art. 802 Kodeksu postępowania cywilnego. Lokal będący przedmiotem egzekucji aktualnie nie jest zamieszkały - stoi pusty. Sąd na podstawie art. 931 § 2 k.p.c. ustanowił nowego zarządcę nieruchomości. Należy uznać, że przedmiotowy lokal nie był przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze od dnia 22 lutego 2012 r. albowiem od tego dnia dłużnik nie dysponuje kluczami do lokalu. Komornik nie posiada wiedzy czy przed ww. datą dłużnik zawierał umowy o podobnym charakterze. Komornik nie posiada wiedzy kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości. Należy jednak przyjąć, że dłużnik nie był pierwszym nabywcą nieruchomości po jej wybudowaniu. Takie twierdzenie można wywnioskować z faktu, że dłużnik jest zameldowany w przedmiotowym lokalu na pobyt stały od 21 listopada 1981 r., a urodził się w 1980 r. Będąc dzieckiem dłużnik nie mógł sam być nabywcą lub użytkownikiem lokalu, musiała to być inna - dorosła wówczas - osoba. W akcie notarialnym - "umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności" - widnieje informacja, że w dniu 8 sierpnia 2005 r. dłużnik zawarł ze spółdzielnią mieszkaniową umowę o spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego i jest członkiem spółdzielni. Można zatem przyjąć, że dłużnik nie był pierwszym nabywcą nieruchomości po jej wybudowaniu. Komornik nie posiada natomiast wiedzy, czy w lokalu kiedykolwiek dokonywano ulepszeń, których wydatki stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Analizując jednak operat szacunkowy lokalu, mając na uwadze standard mieszkania można przyjąć, że ewentualne wydatki dłużnika na przedmiotowy lokal nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie obciążona podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości P., nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 15 (a contrario) ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z definicją zawartą w ust. 2 cytowanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dłużnik aktualnie nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej - według informacji z CEiIDG w dniu 30 grudnia 2013 r. został wykreślony z powodu niezłożenia wniosku o wznowienie zawieszonej działalności przez okres 24 miesięcy. Komornik przyjął zatem, że działalność gospodarcza nie jest prowadzona przez dłużnika przez minimum trzy i pół roku (przez pierwsze dwa lata działalność pozostawała zawieszona). W związku z powyższym dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Cytowane przepisy są odzwierciedleniem art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zarówno z brzmienia ww. przepisu Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przepisów prawa podatkowego oraz treści wniosku prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż lokalu mieszkalnego, której dokona Pan w drodze licytacji, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dłużnik nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika wprawdzie, że dłużnik prowadził pod wskazanym adresem działalność gospodarczą, jednak z dniem 30 grudnia 2013 r. zaprzestał wykonywanie tej działalności. Ponadto treść wniosku wskazuje, że od dnia 22 lutego 2012 r. ww. lokal nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze (dłużnik od tego dnia nie dysponuje kluczami do niego). Wobec tego planowana sprzedaż licytacyjna tego lokalu będzie sprzedażą majątku osobistego dłużnika, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.