ITPP2/4512-84/16/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2015 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług wykonywanych na rzecz kontrahenta z Chin - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 4 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług wykonywanych na rzecz kontrahenta z Chin.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Pani opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Świadczy Pani między innymi usługi pośrednictwa handlowego poprzez portale aukcyjne. Nie jest sprzedawcą ani importerem towarów. Otrzymuje wpłatę od kupującego na firmowe konto bankowe lub poprzez system payu np. w wysokości 100 zł, zamawia dla klienta zamówiony towar poprzez zagraniczne portale aukcyjne za kwotę np. 22 $ płacąc kartą kredytową firmową. Towar jest wysłany bezpośrednio do kupującego, Pani tylko pośredniczy w zakupie. Drukuje potwierdzenie zamówienia z zagranicznego portalu aukcyjnego i potwierdzenie przelewu na kwotę 22 $, czyli 88 zł.

Pani zarobkiem na tej transakcji jest kwota 12 zł, którą nabija na kasę fiskalną pod pozycją prowizja od sprzedaży ze stawką 23% i wystawia klientowi fakturę lub paragon na tę kwotę. Dla Pani dokumentem księgowym jest potwierdzenie przelewu z karty kredytowej wraz z potwierdzeniem zamówienia z zagranicznego serwisu aukcyjnego.

Usługa taka w zakresie pośrednictwa w zakupie jednostkowych towarów między klientem a dostawcą, który znajduje się na terytorium trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Pojęcie to zwane w ekonomii jako dropshipping będzie polegało na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę.

Wysyłka nie przekroczyła wartości, której suma należności podatkowych z tytułu importu towarów nie przekracza równowartości 10 euro (art. 55 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. prawo celne). W razie przekroczenia wszelkie koszty celne z tym związane będą po stronie klienta, jako importera towaru. O tych zobowiązaniach klient był informowany.

Oświadcza Pani, że:

1. Rozlicza się z podatkiem na zasadach ogólnych.

2. Wykonała usługę zwaną pośrednictwem handlowym.

3. Nie była właścicielem towaru.

4. Nie była importerem towaru i nie sprowadzała towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu.

5. Rolą jaką pełniła w tej transakcji było pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach.

6. Zysk stanowił różnicę pomiędzy kwotą otrzymaną od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy do poszczególnych transakcji.

7. Zamówiony towar nie trafił do Pani, jako do pośrednika, lecz do klienta.

8. Klient najpierw przelał pieniądze na konto bankowe Pani, a dopiero później zostały one przekazane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej.

9. Nieujawnionym pozostał dostawca towaru.

Procedura wyglądałaby następująco:

Nawiązuje Pani kontakt z dostawcą z zagranicy poprzez portale aukcyjne zagraniczne.

Otrzymuje listę produktów, ceny, warunki, itp.

Dostawca zleca Pani wystawienie produktów na aukcjach, bądź w formie ogłoszeń na Pani stronie w uzgodnieniu, że prowizja będzie wypłacona Pani jedynie w przypadku sprzedaży.

Klient kończy aukcję i przelewa zapłatę na Pani konto bankowe.

Składa Pani zamówienie u dostawcy z zagranicy, dokonuje przelewem zapłaty pomniejszoną o wartość prowizji i wskazuje na Pani stronie, jako kupującego klienta, który dokonał zakupu oraz jego adres jako adres odbiorcy.

Towar jest dostarczany bezpośrednio do klienta z pominięciem Pani osoby. W przesyłce wraz z towarem klient otrzymuje rachunek wystawiony przez Pani partnera.

Wystawia Pani fakturę dla dostawcy z zagranicy na wykonaną przez siebie usługę na kwotę będącą różnicą między kwotą zapłaconą przez klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa pośrednictwa handlowego, świadczona na rzecz usługobiorców z Chin, powinna być wskazana jako podlegająca opodatkowaniu polskim 23% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest pewien czy zastosował odpowiednią stawkę VAT (tekst jedn.: 23%), gdyż jako usługodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia w kraju podatku należnego z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego z uwagi na to, że miejscem świadczenia usługi wykonanej jest państwo siedziby usługobiorcy - Chiny, a zgodnie z generalną zasadą określającą miejsce świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28j i art. 28n.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, o czym stanowi ust. 2 cyt. artykułu.

Zgodnie z art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Przytoczone przepisy art. 28b ust. 1-3 ustawy pozostają w zgodności z treścią art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), w myśl którego, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Na podstawie art. 28a ww. ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Należy zauważyć, że dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej, która polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z wysyłką towaru do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W przedmiotowej sprawie zatem w istocie pośredniczy Pani w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro działa Pani jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w internetowej sprzedaży towaru na zasadzie dropshippingu na rzecz podmiotu z siedzibą w Chinach, to - na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - czynność ta podlega opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy. W konsekwencji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, co oznacza to, że przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.