ITPP2/4512-575/15/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/4512-575/15/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.), uzupełnionym w dniach 12 i 18 sierpnia 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonywanych na rzecz Spółki dostaw paliw do dzierżawionych przez nią samochodów oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te transakcje - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 12 i 18 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonywanych na rzecz Spółki dostaw paliw do dzierżawionych przez nią samochodów oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te transakcje.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje z podmiotem (zwanym dalej Kontrahentem) wydzierżawiającym jej samochody niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka zawarła również z Kontrahentem umowę sprzedaży paliw w systemie bezgotówkowym przy użyciu kart flotowych. Na podstawie tej umowy, Spółka kupuje od Kontrahenta do dzierżawionych pojazdów paliwa ciekłe i gazowe, tj. wszystkie rodzaje benzyny, oleju napędowego i auto-gazu. Każdorazowa sprzedaż paliw następuje poprzez transakcje bezgotówkowe przy użyciu kart flotowych, przy czym fizyczne tankowanie samochodów następuje na stacjach benzynowych należących do różnych podmiotów, z którymi Kontrahent ma zawarte osobne umowy współpracy w zakresie zakupu paliw. Spółka i Kontrahent ustalili w umowie, że sprzedaż paliw następuje w drodze transakcji bezgotówkowych definiowanych jako zakupy przez Spółkę paliw ze stacji paliw poprzez użycie kart flotowych, po których następuje uregulowanie należności przez Spółkę na podstawie zbiorczej faktury VAT.

Kontrahent:

1.

udziela Spółce upustu na zakupione paliwa,

2.

umożliwia Spółce zbiorcze-miesięczne fakturowanie zakupu paliw do wszystkich dzierżawionych samochodów,

3.

udziela Spółce odroczonego terminu płatności za zakupione paliwa,

4.

udostępnia Spółce dodatkowe usługi-funkcjonalności z tytułu zawartej umowy, tj.m.in. raportowanie dokonanych transakcji ze wskazaniem daty zakupu, danych osobowych użytkownika samochodu, ilości i ceny zakupionego paliwa,

5.

może w każdej chwili zablokować możliwość dokonywania zakupu paliw za pośrednictwem poszczególnych kart flotowych; upust na paliwo, odroczony termin płatności i usługi związane ze sprzedawanymi Spółce paliwami wynikają z umowy zawartej pomiędzy Spółką a Kontrahentem i nie byłyby dostępne Spółce gdyby kupowała paliwo nie od Kontrahenta, lecz od operatora poszczególnych stacji benzynowych, nie są też dostępne dla klientów detalicznych tych stacji benzynowych.

W sprawach nieuregulowanych w umowie sprzedaży paliw w systemie bezgotówkowym przy użyciu kart flotowych zastrzeżono, że w sprawach nieuregulowanych w tej umowie, zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego. Zastrzeżenie to odnosi się również do przepisów regulujących umowę sprzedaży (art. 535 i następne Kodeksu cywilnego), jak i przepisów regulujących wady sprzedanej rzeczy (art. 556 i następne Kodeksu cywilnego).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną w całości podatkiem od towarów i usług (produkcja i sprzedaż napojów alkoholowych). Dzierżawione samochody i paliwa silnikowe do tych samochodów kupowane od Kontrahenta Spółka wykorzystuje i po dniu 1 lipca 2015 r. będzie wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na znaczne obostrzenia dotyczące możliwości pełnego odliczenia podatku od towarów i usług oraz fakt, że niektóre samochody mogą być używane przez pracowników do celów prywatnych (tzw. użytek mieszany) Spółka w odniesieniu do większości samochodów (za wyjątkiem jednego samochodu dostawczego używanego wyłącznie do celów służbowych, którego nie dotyczy niniejszy wniosek) zamierza od dnia 1 lipca 2015 r. odliczać 50% podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliw od Kontrahenta.

Kontrahent posiada koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami ciekłymi wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy transakcje zakupu paliw dokonywane pomiędzy Spółką a Kontrahentem na zasadach opisanych w pkt 68 wniosku podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy od dnia 1 lipca 2015 r. Spółka może dokonywać odliczenia 50% podatku od towarów i usług naliczonego w fakturach wystawionych przez Kontrahenta, dokumentujących sprzedaż paliw dokonywaną pomiędzy Spółką a Kontrahentem na zasadach opisanych w pkt 68 wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje zakupu paliw dokonywane pomiędzy Spółką a Kontrahentem na zasadach opisanych w pkt 68 wniosku podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). W sytuacji, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach (art. 7 ust. 8 ustawy). Z przytoczonych przepisów wynika, że ustawodawca zdecydował się na szczegółowe uregulowanie sposobu opodatkowania transakcji, w których uczestniczą więcej niż dwa podmioty, przy czym towar jest wydawany przez pierwszego dostawcę bezpośrednio na rzecz ostatniego nabywcy. Są to tzw. transakcje łańcuchowe, w ramach których przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw wykonał czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Na gruncie ww. przepisów ustawodawca przyjął pewnego rodzaju fikcję prawną skutkującą uznaniem, że każdy z podatników uczestniczących w tego typu transakcjach dokonał czynności opodatkowanej VAT, a w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT w odniesieniu do zrealizowanej przez siebie dostawy towarów. W opinii Spółki, zaprezentowany w opisie "stanu faktycznego" schemat transakcji realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych w pełni odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych wynikającemu z przywołanych przepisów ustawy o VAT. Spółka na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem nabywa od niego towary, których fizyczne wydanie odbywa się pomiędzy Spółką, jako ostatnim podmiotem w łańcuchu, a uprawnionym podmiotem wskazanym w umowie, występującym jako pierwszy w łańcuchu (sprzedającym paliwa Kontrahentowi). Kontrahent występuje zatem w analizowanym "stanie faktycznym" zarówno jako nabywca, jak i dostawca, biorący - zgodnie z wskazanymi wyżej przepisami - udział w łańcuchu dostaw paliw.

Kontrahent ma prawo do rozporządzania paliwami jak właściciel na co wskazuje charakter działań, obowiązków i praw Kontrahenta wynikający z umowy sprzedaży paliw w systemie bezgotówkowym przy użyciu kart flotowych. Na podstawie tej umowy, Spółka kupuje od Kontrahenta do dzierżawionych pojazdów paliwa ciekłe i gazowe, tj. wszystkie rodzaje benzyny, oleju napędowego i auto-gazu, przy czym to Kontrahent, a nie podmiot operujący stacją benzynową, ustala ze Spółką istotne elementy umowy sprzedaży, w tym cenę paliwa, termin płatności a także, zasady zbiorczego fakturowania oraz pozostałe zasady zakupu paliw za pomocą kart paliwowych. To Kontrahent może zablokować sprzedaż paliwa dla wszystkich lub poszczególnych kart paliwowych. To Kontrahent, a nie operator stacji benzynowej, ponosi bezpośrednią odpowiedzialność wobec Spółki z tytułu ewentualnych wad sprzedanych paliw. Wszystko to oznacza, że Kontrahent ma możliwość dysponowania towarami (paliwami) jak właściciel oraz, że po zakupie tych paliw przez Spółkę prawo to przechodzi na Spółkę. Oznacza to, że Kontrahent jest podatnikiem VAT z tytułu opisanych transakcji.

Okoliczność, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów jednoznacznie potwierdzają również orzeczenia Europejskiego Trybunatu Sprawiedliwości (dalej: "ETS"). Przykładowo, w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r. (C-464/10, Belgia przeciwko Pierre Henfling i inni) ETS uznał, że istotną okolicznością dla uznania, iż mamy do czynienia z dostawą towarów jest kwestia realnej możliwości odmowy sprzedaży towarów przez przedsiębiorcę na rzecz klientów. Spółka pragnie wskazać, że zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wymienić można interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 04.03.2015 (IBPP2/443-1248/14/KO), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 maja 2013 r., (ILPP4/443-122/13-2/EWW), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 września 2013 r. (IBPP2/443-467/13/AB) Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2014 r. (IPPP2/443-1272/13-2/KBr). Ponadto w wyroku NSA z dnia 15 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1478/13 Sąd uznał, iż "Dla uznania transakcji jako transakcji łańcuchowej, istotne jest stwierdzenie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli - w istocie - przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Zdaniem Spółki, od dnia 1 lipca 2015 r. może dokonywać odliczenia 50% podatku naliczonego w fakturach wystawionych przez Kontrahenta, dokumentujących sprzedaż paliw dokonywaną pomiędzy Spółką a Kontrahentem na zasadach opisanych w pkt 68 wniosku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei zgodnie z art. 86a ust. 1 w zw. z 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z paliwami silnikowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającego z faktury otrzymanej przez podatnika. Mając na uwadze, że Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT, samochody wykorzystywane są w tej działalności w celu osiągnięcia przychodów, a samochody wskazane w poz. 68 wniosku nie będą wykorzystywane wyłącznie w ramach opisanych w art. 86a ust. 3 ustawy o VAT, Spółka począwszy od dnia 1 lipca 2015 r. będzie mogła obniżyć kwotę podatku naliczonego o 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliw od Kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy nadmienić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl