ITPP2/4512-563/16-2/PS - Brak opodatkowania VAT czynności darowizny udziałów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 17 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny udziałów - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny udziałów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną (dalej: "Wnioskodawca") jest jednym z komandytariuszy w spółce L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: "Spółka"). Zgodnie z § 10 umowy Spółki, ogół praw i obowiązków wspólnika może być przeniesiony na inną osobę po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich wspólników wyrażonej w uchwale podjętej przez wspólników. Zgodnie z przepisem art. 10 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej: "Kodeks spółek handlowych", ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę, gdy umowa spółki tak stanowi. Natomiast zgodnie z przepisem art. 10 § 2 Kodeksu spółek handlowych, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Artykuł 10 § 3 Kodeksu spółek handlowych ponadto stanowi, że w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca zamierza w trybie powyżej przywołanych przepisów art. 10 Kodeksu spółek handlowych oraz zgodnie z treścią § 10 umowy Spółki, przenieść ogół przysługujących mu praw i obowiązków, jako wspólnikowi komandytariuszowi w Spółce, na inną osobę fizyczną, tj. na swojego syna, który obecnie nie jest wspólnikiem w Spółce.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie udziałami (akcjami). Jednakże Wnioskodawca będący osobą fizyczną, jako przedsiębiorca jednoosobowy, prowadzi na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczpospolitej Polskiej działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych (księgi rachunkowe, podatek liniowy) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy działające pod firmą "N" W. P. Z. S. C. (dalej: "Przedsiębiorstwo") prowadzi m.in. działalność w zakresie produkcji wyposażenia placów zabaw oraz produkcji i handlu wyposażenia dla szkół i przedszkoli. Natomiast przedmiot działalności Przedsiębiorstwa nie obejmuje działalności gospodarczej polegającej na obrocie udziałami (akcjami).

Wspólnikiem reprezentującym spółkę L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest komplementariusz - L.-M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością KRS......, dawniej N. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (nazwa spółki zmieniona Aktem Notarialnym Repertorium./2016 z dnia 17 maja 2016 r.), W skład zarządu komplementariusza wchodzą następujące osoby; A. C. - Prezes Zarządu oraz I. C. - członek Zarząd. Każdy członek zarządu jest uprawniony do reprezentowania podmiotu samodzielnie. Udziałowcami komplementariusza są: A. C. - 19 udziałów, I. C. - 19 udziałów, S. C. - 12 udziałów. Wnioskodawca jest wspólnikiem komandytariuszem, który nie uczestniczy w zarządzaniu L-M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa.

Wnioskodawca jest komandytariuszem, który nie bierze udziału w zarządzaniu L.-M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa. Spółka ta jest producentem wyrobów z metalu i ich części. Swoje wyroby Spółka sprzedaje zarówno w kraju, jak i za granicą. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, działające pod firmą "N." W. P. Z. S. C. w G., produkuje swoje wyroby, nabywa części i elementy metalowe od L.-M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa w K. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy nabywa również gotowe towary od Spółki celem dalszej odsprzedaży. Jednocześnie przedsiębiorstwo Wnioskodawcy "N." W. P. i Z. S. C. sprzedając gotowe wyroby, opłaca firmy transportowe i spedycyjne. W sytuacji gdy z tego samego transportu korzysta również Spółka L.-M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, przedsiębiorstwo Wnioskodawcy refakturuje część obciążenia za transport na Spółkę. Pomiędzy przedsiębiorstwem Wnioskodawcy "N." W. P. i Z. S. C., a Spółką L.-M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, istnieje sprzedaż wyrobów, towarów i usług. Oba przedsiębiorstwa korzystają także z innych dostawców towarów i usług. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, pomimo istnienia wzajemnych transakcji, posiadanie wkładów w spółce komandytowej przez Wnioskodawcę, jako wspólnika komandytariusza Spółki, nie powinno spełniać przesłanek bezpośredniego, stałego i koniecznego rozszerzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika komandytariusza spółki komandytowej dokonane na podstawie umowy darowizny, gdy darczyńcą będzie ojciec, a obdarowywanym syn, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej: "ustawa o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Wskazany powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT określa przedmiot opodatkowania.

Jak wskazuje przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Katalog zawarty w art. 5 ustawy o VAT ma charakter katalogu zamkniętego, zatem wszelkie inne czynności lub zjawiska niewymienione w tym katalogu oraz pozostałych przepisach ustawy o VAT, mających charakter przepisów uzupełniających katalog czynności lub zjawisk opodatkowanych VAT, nie podlegają opodatkowaniu VAT. Niemniej jednak należy pamiętać o tym, "że warunkiem sine qua non opodatkowania czynności jest to, aby:

Powyższa, podstawowa zasada wynika z treści art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347/1, z późn. zm.). Chociaż polski ustawodawca w art. 5 ustawy o VAT nie powtórzył regulacji zawartej w ww. Dyrektywie 2006/112, dotyczącej ścisłego powiązania konstrukcji podmiotowej z przedmiotową, oczywistym jest, że przy ustaleniu tego, czy istnieje obowiązek opodatkowania czynności VAT należy wziąć pod uwagę, że w państwach członkowskich UE obowiązuje zasada interpretacji przepisów w sposób prowspólnotowy i "nie mogą być aprobowane wyniki interpretacji przepisów prawa wewnętrznego w kierunku prowadzącym do rezultatu odmiennego niż wynikający z prawa wspólnotowego" (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 września 2004 r., sygn. K 34/03). Zatem podatnik jest punktem odniesienia w stosunku do przedmiotu opodatkowania. Zakres przedmiotowy podatku jest w tym przypadku determinowany określonym w ustawie normatywnym pojęciem działalności gospodarczej wykonywanej samodzielnie (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 czerwca 2008 r., sygn., K 50/05).

Biorąc pod uwagę powyższe kluczowym jest ustalenie, czy w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług dany podmiot działa jako podatnik prowadzący w tym zakresie działalność.

W świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dalej: "TSUE", działalność gospodarcza nie obejmuje posiadania udziałów i innych papierów wartościowych (sprawa C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV v. Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen sygn., sprawa C-80/95 Hamas Heim CV v. Staatssecretahs van Financiën) oraz czynności polegających na nabywaniu i zbywaniu udziałów (sprawa C-155/94 Wellcome Trust Ltd v. Commissioners of Customs and Excise). TSUE uznał także (sprawa C-77/01 Empresa de Desenvolvimeto Mineiro), że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ wszelkie korzyści (w tym dywidendy) jakie ten udział przynosi są skutkiem jedynie własności majątku i nie są skutkiem jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Jednocześnie, zgodnie ze stanowiskiem TSUE (sprawa C-442/02 KapHag), transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, przedstawionym w opisie stanu faktycznego, darczyńcą będzie wspólnik komandytariusz w Spółce, tj. Wnioskodawca, zaś przedmiotem darowizny będzie ogół praw i obowiązków tego wspólnika w Spółce. Obdarowanym będzie natomiast inna osoba fizyczna, tj. syn Wnioskodawcy. Darczyńca nie prowadzi działalności gospodarczej, która polega na obrocie udziałami (akcjami).

Zatem należy uznać, biorąc pod uwagę powyżej powołane przepisy prawa krajowego i wspólnotowego oraz orzecznictwo TSUE, że w przedstawionym stanie faktycznym przeniesienie w drodze zawarcia umowy darowizny ogółu praw i obowiązków Wnioskodawcy w Spółce (jako wspólnika komandytariusza) na syna nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPP2/443-72/11-4/BM z dnia 8 sierpnia 2011 r.; w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-757/11-4/LK z dnia 6 września 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.