ITPP2/4512-488/16/AP - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu... - jest prawidłowe.

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat w 2011 r. zakończył realizację projektu..., współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej 5 - " Infrastruktura transportowa regionalna i lokalna" działanie 5.1. "Rozbudowa i modernizacja infrastruktury transportowej warunkującej rozwój regionalny". Poddziałanie 5.1.6. - "Infrastruktura drogowa warunkująca rozwój regionalny" Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, zgodnie z umową o dofinansowanie projektu Nr.. zwartą w dniu 22 grudnia 2009 r. pomiędzy Województwem a Powiatem.

Powiat posiadał wymagane prawem pozwolenia umożliwiające realizację inwestycji.

Projekt polegał na przebudowie drogi powiatowej w celu dostosowania jej do odpowiednich parametrów technicznych, w tym poszerzeniu do odpowiedniej szerokości. Na wymienionym wyżej odcinku planuje się zwiększenie powierzchni z 19600 m² do 23782 m², poszerzenie jezdni z 4,5 m do 5,5 m o dwóch pasach ruchu po 2,75 m i przebudowę chodnika 130 m.

Przebudowa drogi w swoim zakresie obejmowała:

* roboty pomiarowe przy liniowych robotach ziemnych na całej długości odcinka przebudowywanej drogi - 4,32 km,

* mechaniczne karczowanie krzaków i poszycia z pasa drogowego na powierzchni 0,28 ha,

* rozebranie chodnika z kostki brukowanej na powierzchni 184,80 m² wraz z wywozem gruzu,

* odnowienie korpusu drogowego obejmowało wykonanie ścianki czołowej na istniejącym przepuście o średnicy 0,60 m - 2 szt.,

* podbudowa dotyczyła: wykonania koryta na poszerzeniu jezdni o szerokości 0,60 m (obustronnie) i głębokości 0,30 m na powierzchni 5200 m², wykonania podsypki na poszerzeniu z zagęszczeniem mechanicznym o grubości 0,10 m na powierzchni 5200 m², wykonania podbudowy z mieszanki tłuczeniowej 0/63 na poszerzeniu gr. po zagęszczeniu 0,20 m o powierzchni 5200 m², wykonania podbudowy z mieszanki tłuczeniowej 0/63 na poszerzeniu gr. po zagęszczeniu 0,20 m o powierzchni, 5200 m², mechanicznego oczyszczania nawierzchni drogowych ulepszonych z bitumu na powierzchni 5200 m², skropienia istniejącej nawierzchni bitumicznej emulsją asfaltową w ilości 0,2-0,3 kg/m² na powierzchni 19458,00 m² "Mechanicznego wyrównania istniejącej nawierzchni betonem asfaltowym w ilości 100 kg/m² o łącznej masie 1945,80 T; skropienia istniejącej nawierzchni bitumicznej emulsją asfaltową w ilości 0,2-0,3 kg/m² na powierzchni 9450,00 m²,

* nawierzchnia wymagała: wykonania warstwy wiążącej z betonu asfaltowego o gr. 0,07 m na powierzchni 4384,00 m², skropienia istniejącej nawierzchni bitumicznej emulsją asfaltową w ilości 0,2-03 kg/m² na powierzchni 24129,50 m²,

* zakres robót wykończeniowych to: uzupełnienie poboczy kruszywem naturalnym o grubości warstwy 0,10 m na powierzchni 6312 m², czyszczenie rowów z wyprofilowaniem dna skarp o grubości namułu 0,20 m na długości 953,00 m,

* w przypadku elementów ulic prace obejmują: ustawienie krawężników betonowych 0,15 x 0,30 m wraz z wykonaniem ław z betonu B-10 o długości 295,00 m, ustawienie obrzeży betonowych o wymiarach 0,30 x 0,08 m na podsypce cementowo-piaskowej i spoinach wypełnionych zaprawą cementową, ułożenie chodników z szarej kostki brukowej betonowej o grubości 0,06 na podsypce cementowo-piaskowej o spoinach wypełnionych piaskiem.

W wyniku realizacji projektu drogi uzyskał normatywną nośność, unormowanie zostały spadki poprzeczne jezdni, poprawiło się bezpieczeństwo użytkowników drogi i komfort jazdy. Nowa nawierzchnia przyczynia się do zmniejszenia spalin dzięki zapewnieniu płynności ruchu i obniża hałas związany z toczeniem się kół pojazdów po zdeformowanej obecnie nawierzchni. Produktem po zakończeniu jego realizacji jest: łączna długość zrekonstruowanych dróg - 4,32 km oraz długość zrekonstruowanych dróg - drogi powiatowe - 4,32 km

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu..., ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w traktacie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu, w żaden sposób nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu.

Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z faktu, że Powiat jest płatnikiem podatku VAT tylko od umów cywilno-prawnych - art. 15 ust. 6 "ustawy o podatku od towarów i usług VAT" (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz, że zrealizowane inwestycje nie będą wykorzystywane na cele związane z czynnościami opodatkowanymi - art. 86 ust. 1 "ustawy o podatku od towarów i usług VAT" (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)

W związku z powyższym Powiat po zrealizowaniu projektu w żaden sposób nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W związku z tym, że wniosek dotyczy stanu faktycznego, który zaistniał w 2011 r., niniejszą interpretację wydaje się na podstawie stanu prawnego obowiązującego w 2011 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Rozdział 9 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.) przewidywał przypadki, w których kwota podatku naliczonego mogła być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanych ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Natomiast w okresie od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. niniejsza kwestia została w ten sam sposób uregulowana w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż poniesione wydatki w ramach projektu nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Powiatowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.