ITPP2/4512-405/16/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 15 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pana rodzice postanowili za życia przekazać Panu część swego majątku osobistego w formie darowizny chcąc ograniczyć ewentualne spory spadkowe po ich śmierci. Majątkiem, który chcą sukcesywnie przekazać są działki budowlane, które nie są związane z ich dochodami. Działki te mogą być spieniężone jedynie w długim czasie (10-20 lat) ze względu na mały popyt rynku. W związku z tym mogą od razu jedynie podarować działki a nie pieniądze. Pana rodzice nie prowadzą działalności gospodarczej ani działalności rolniczej.

Rodzice kupili okazjonalnie grunty rolne w paru miejscach w miejscowości Z. W. w latach 1997-1999, żeby mieć wybór najlepszego miejsca na wybudowanie rezydencji pod miastem... oraz byli zmuszeni przejąć ziemię rolną w miejscowości... od dłużnika za długi. Z budowy rezydencji jednak ostatecznie zrezygnowali (sprzeciw matki). Zainteresowanie działkami budowlanymi w latach 2005-2008 spowodowało działania gminy i rodziców w kierunku uzyskania prawa zabudowy na tych działkach. "Grunty oraz działki" nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Rodzice podarowali Panu do tej pory w 2012 r. trzy działki, dwie z nich miały udział w drodze dojazdowej, dwie działki miały wydaną decyzję o warunkach zabudowy. Jedna działka została sprzedana wraz z udziałem w drodze dojazdowej w 2013 r., od sprzedaży tej działki zapłacił Pan podatek dochodowy w wysokości 19%. Sprzedając tę działkę nie występował Pan w charakterze podatnika od towarów i usług.

Podarował Pan jedną działkę wraz z udziałem w drodze bratu w 2014 r.

W 2015 r. otrzymał Pan od rodziców trzydzieści działek wraz z udziałem w drodze dojazdowej, część z nich była działkami rolnymi, część z nich objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W 2015 r. podarował Pan osiem działek wraz z udziałem w drodze bratu.

Rodzice mają zamiar podarować Panu więcej niż dziesięć działek o powierzchni od 800 m² do 4.000 m², większość geodezyjnie wydzielonych z prawem zabudowy, z niektórymi przyłączami.

Po otrzymaniu działek w formie darowizny ma Pan zamiar je spieniężyć, aby zakupić nieruchomość mieszkalną do Pana użytku (dom lub mieszkanie) oraz nadwyżkę ulokować w banku lub innych nieruchomościach. Część działek najprawdopodobniej sprzeda Pan przed upływem 5 lat od nabycia, a część po upływie 5 lat, będzie to zależało od popytu. Nie ma Pan zamiaru inwestować w otrzymane działki, czyli wykonywać jakiekolwiek czynności mające na celu ich przygotowanie do sprzedaży. Nie będzie Pan prowadził osobiście żadnych działań w celu ich sprzedaży (szukanie klientów, reklama, rozmowy handlowe itp). Wszystkie działania handlowe zlecił Pan do biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami. Otrzymane działki nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie.

Czy dane czynności podlegają VAT, tj. czy do ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej powinien Pan doliczyć 23% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek otrzymanych w formie darowizny "od rodziców i od brata" jest czynnością zwolnioną z VAT, tj. do wartości sprzedaży gruntu działek nie należy doliczyć podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powyższego grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na podstawie ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowanymi sprzedażami niezabudowanych działek gruntu. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu będzie Pan działać w charakterze handlowca, ponieważ przedmiotowe działki otrzymał w darowiźnie od rodziców. Nie zamierza Pan wykorzystywać ich do prowadzenia działalności gospodarczej, nie będzie prowadzić jakichkolwiek działań marketingowych dotyczących sprzedaży tych działek, sprzedaż zleci biuru pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Uzyskane środki finansowe z tytułu sprzedaży zamierza przeznaczyć na zakup domu lub mieszkania, a nadwyżkę ulokować w banku lub innych nieruchomościach. W konsekwencji, sprzedając te nieruchomości gruntowe, będzie korzystać Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczać będą działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania, gdyż dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż nieruchomości gruntowych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że nie zamierza Pan wykonywać takich zorganizowanych działań, dlatego też sprzedaż działek gruntu, otrzymanych w darowiźnie od rodziców, należących do Pana majątku prywatnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, nie będzie Pan zobowiązany do naliczenia podatku w wysokości 23%.

Należy wskazać, że we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego stwierdził Pan, że " (...) sprzedaż działek otrzymanych w formie darowizny od rodziców i brata jest czynnością zwolnioną z podatku VAT (...)". Tut. organ pragnie zauważyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowych dostaw) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame. Pierwsze z nich oznacza to, że uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania do sprzedaży działek gruntu. Natomiast zwrot "zwolnione od podatku" oznacza, że regulacje ustawy będą miały zastosowanie do danej czynności, jednak będzie ona korzystała ze zwolnienia od podatku. Wobec powyższego stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy wskazać, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że czynności obejmujące przekazanie Panu w drodze darowizny przez rodziców kilkudziesięciu działek, w tym działek geodezyjnie wydzielonych z prawem zabudowy, z niektórymi przyłączami oraz sprzedaż przez Pana tych działek, nie miały na celu w świetle orzecznictwa TSUE (np. wyroku w sprawie C-255/02 Halifax; w sprawie C-167/07 Ampliscientifica Srl, Amplifin SpA; w sprawie C-504/10 Tanoarch s.r.o.; w sprawie C-326/11 J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV) naruszenia klauzuli zakazu nadużycia prawa skutkującego uzyskaniem korzyści podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.