ITPP2/4512-345/15/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/4512-345/15/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 26 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku dostawy magazynu wykorzystywanego do przechowywania paliw, olejów i smarów - jest prawidłowe;

* zwolnienia od podatku dostawy maszyn i sprzętu rolniczego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku: dostawy magazynu wykorzystywanego do przechowywania paliw, olejów i smarów oraz dostawy maszyn i sprzętu rolniczego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Spółdzielnia Kółek Rolniczych prowadzi działalność od dnia 1 stycznia 1975 r. i jest wpisana do rejestru "S dział A Nr 671. Dziś KRS: 0000XXX". W latach 1975-1990 bazą działalności był rejon 2 gmin, na terenie których działały Zakłady Usług Mechanizacyjnych w B., Ś., D., M. oraz Punkt Usług Mechanizacyjnych w M. i Zespołowe Gospodarstwo Rolne w J. W tych latach Spółdzielnia wykonywała dużo "usług w gospodarstwach indywidualnych i transportowych w Zakładach Przemysłowych". Zakupiła dużo maszyn, sprzętu rolniczego oraz ciągników i przyczep rolniczych. Dla przykładu, w 1976 r. na stanie posiadała 120 ciągników rolniczych, w tym 25 w grupowym użytkowaniu. W latach 1989-1995 sytuacja gospodarcza w kraju zmieniła się i w Spółdzielni też. Zakłady, tj. ZUM, PUM i ZGR, oddzieliły się od Spółdzielni, utworzyły swoje spółdzielnie i prowadziły działalność na własny rachunek. Spółdzielnia pozostała tylko z ZUM w B., gdzie do dziś prowadzi działalność. Park maszynowy pozostał z dawnych lat. "Usługi z roku na rok zmniejszały się, bo zmniejszały się małe gospodarstwa indywidualne. Dziś małych rolników już nie ma". Sprzęt i maszyny były przystosowane do usług na małych obszarach. Powstały duże gospodarstwa, które posiadają swój sprzęt i maszyny rolnicze nowsze, lepsze i wydajniejsze. To zrozumiałe - liczyć koszty każdy umie i czas wykonania usług też. Spółdzielnia postanowiła sprzedać niepotrzebny sprzęt i maszyny rolnicze.

W 2014 r. zbyła:

a.

kombajn zbożowy BIZON z 1988 r. za 15.000 zł brutto,

b.

przyczepę wywrotkę rolniczą typ D-45 z 1968 r. za 5.000 zł brutto,

c.

przyczepę rolniczą wywrotkę typ PW-4 z 1979 r. przystosowaną do przewozu zielonek, np. kukurydzy na kiszonkę, za 4.500 zł,

d.

bronę talerzową U-236 z 1984 r. za 3.800 zł,

e.

uprawowe maszyny, małe pługi, brony, kultywator, orkan oraz sadzarka do ziemniaków, zakupione w latach 1984 i 1985, za które Spółdzielnia uzyskała 6.600 zł brutto.

Ogółem za "cały sprzedany towar używany" otrzymała 34.900 zł. Sprzedaży dokonano osobom fizycznym (rolnikom), jako "sprzęt - towar używany zwolniony opierając się o art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT". W związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług od 2014 r. Spółdzielnia ma wątpliwości, czy prawidłowo postąpiła. Obawy odnoszą się do zapisu "towar wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku".

Spółdzielnia posiada jeszcze stare maszyny, które zakupione były w latach 1975-1991 bez podatku VAT, bo wtedy takiego nie było. Wszystkie sprzedane maszyny w Spółdzielni "zapisane" były jako środki trwałe i już zostały zamortyzowane.

Spółdzielnia zamierza sprzedać:

a.

ciągnik rolniczy URSUS C-385 zakupiony w 1975 r.,

b.

przyczepę rolniczą wywrotkę typ PW-4 zakupioną w 1979 r. przystosowaną głównie do transportu zielonek,

c.

rozrzutki do wywozu i roztrząsania obornika szt. 2 zakupione w 1987 i 1988 r.,

d.

sieczkarnię samobieżną do koszenia zielonek i kukurydzy zakupioną w 1988 r.,

e.

nieruchomość - budowlę zwaną w Spółdzielni "Bazą Paliw na oleje i paliwo/ON" wybudowaną w 1978 r. na gruncie w wieczystym użytkowaniu.

Wszystkie te maszyny są w Spółdzielni zaliczane do środków trwałych i już dawno są zamortyzowane.

Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku VAT od czasu wejścia w życie tego podatku, tj. od 1993 r. Magazyn-budynek jest wpisany w tabeli środków trwałych do wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych Pozycji 04, grupy 2, jako budowle IV/4/15, stawka 4% i już dawno zamortyzowany. Od momentu wybudowania był i jest wykorzystywany do dziś wyłącznie przez Spółdzielnię. Nigdy nie był wynajmowany, wydzierżawiany ani używany do innych czynności osobom trzecim. Spółdzielnia poniosła niewielkie wydatki na pokrycie dachu papą i uzupełnienie tynku oraz malowanie elewacji. Było to dawno. Brak jest zapisu dokładnej daty poniesienia wydatku dotyczącego tego remontu. Z przeprowadzonego wywiadu wśród pracowników wynika, że był to wydatek nieprzekraczający 30% wartości. Wykonywany był we własnym zakresie przez pracowników Spółdzielni. Od zakupu materiałów podatek VAT był odliczany. W budynku tym przechowywano i nadal są przechowywane oleje i smary w beczkach i pojemnikach, czyli kanistrach. Spółdzielnia przechowuje w nim też oleje zużyte, przepalone.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy od sprzedanych w 2014 r. maszyn i sprzętu rolniczego - "towaru używanego zakupionego w latach 1968-1989" Spółdzielnia powinna naliczyć podatek od towarów i usług i jaką stawkę zastosować: 8% czy 23%.

2. Czy sprzedając w przyszłości:

* ciągnik rolniczy URSUS C-385 zakupiony w 1975 r.,

* ciągnik rolniczy URSUS C-912 zakupiony w 1987 r.,

* przyczepę typ PW-4 zakupioną w 1979 r. do przewozu zielonek,

* rozrzutki do wywozu i roztrząsania obornika, zakupione w 1987 i 1988 r., szt. 2,

* sieczkarnię samobieżną do koszenia kukurydzy z 1988 r.

* nieruchomość: budowlę zwaną "Bazą Paliw - magazyn na oleje silnikowe i paliwo/ON" wybudowaną w 1976 r. na gruncie w wieczystym użytkowaniu,

naliczyć podatek od towarów i usług i z jaką stawką.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku oraz jego uzupełnieniu, sprzęt, maszyny, przyczepy i ciągniki rolnicze "z dawnych lat" powinny być zwolnione od podatku. Nabyte były bez podatku, bo wtedy takiego nie było. Spółdzielnia nie korzystała z odliczenia przy zakupie. Używane były ponad 30 lat. W związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 43 ust. 1 został uchylony, a pkt 2 zmieniony na "dostawę towarów wyłącznie na cele działalności zwolnionej". Wskazana zmiana jest krzywdząca dla Spółdzielni, bo jest zakładem usługowym, a nie handlowym.

W odniesieniu do dostawy nieruchomości Spółdzielnia stoi na stanowisku: "sprzedać bez podatku VAT. Jeżeli nie ma podatku VAT, to jest więcej chętnych do kupienia. Można uzyskać większą cenę. Nie wszyscy kupujący mogą odliczyć VAT, ponieważ nie wszyscy są podatnikami VAT".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy magazynu wykorzystywanego do przechowywania paliw, olejów i smarów;

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy maszyn i sprzętu rolniczego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W cyt. przepisie wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku (art. 43 ust. 2 ustawy, obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, i przysługuje w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze - towary, które mają być przedmiotem zbycia, były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Oznacza to, że towary powinny być zakupione z przeznaczeniem do wykorzystania ich przy wykonywaniu czynności, które są zwolnione od podatku, i faktycznie powinny być używane wyłącznie w takiej działalności. Po drugie - podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia, importu bądź wytworzenia tych towarów.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie będą stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Artykuł 29a ust. 8 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Analiza przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zarówno dokonana w 2014 r., jak i planowana przez Spółdzielnię, dostawa maszyn i sprzętu rolniczego - wbrew stanowisku przedstawionemu we wniosku - nie była/nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Co prawda, przy nabyciu tych towarów Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jednakże treść wniosku nie wskazuje, aby były one wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Z uwagi na to, że do dostaw tych nie miały/nie będą miały zastosowania zwolnienia i stawki obniżone przewidziane w innych przepisach ustawy i rozporządzeń wykonawczych, Spółdzielnia powinna opodatkować je podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Natomiast planowana dostawa magazynu wykorzystywanego do przechowywania paliw, olejów i smarów - jak słusznie stwierdziła Spółdzielnia - będzie zwolniona od podatku. Nie będzie ona objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ stanowić będzie czynność dokonaną w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, tego obiektu, ale na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż - jak wskazuje treść wniosku - Spółdzielnia nie poniosła wydatków na jego ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej.

Jednocześnie informuje się, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że magazyn, o którym mowa we wniosku, będzie stanowić na dzień jego zbycia budynek/budowlę w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl