ITPP2/4512-281/16/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania aportem składników materialnych i niematerialnych do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania aportem składników materialnych i niematerialnych do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności rachunkowo-księgowej oraz doradztwa podatkowego. Głównymi składnikami przedsiębiorstwa są wyposażenie, licencje, programy komputerowe, baza odbiorców, tajemnice przedsiębiorstwa, zobowiązania i wierzytelności, środki zgromadzone na rachunkach bankowych, umowy z pracownikami.

Planuje Pan wnieść w drodze aportu ww. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego do spółki komandytowej, jednakże z wyłączeniem nieruchomości oraz kredytów z nią związanych (na podstawie art. 55² k.c.), ewentualnie wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która nie obejmowałaby nieruchomości oraz kredytów z nią związanych.

Wyodrębnienie funkcjonalne i organizacyjne będzie polegało na objęciu aportem, poza przedmiotową nieruchomością oraz kredytami z nią związanymi, wszystkich składników przedsiębiorstwa, w skład których wejdą w szczególności majątek ruchomy (środki trwałe, programy komputerowe, itd.), wyodrębnione w postaci spisu z natury oraz zestawienia środków trwałych, należności i zobowiązania (prywatne oraz publicznoprawne) oraz środki finansowe wyodrębnione na podstawie aktualnych w dacie zbycia stanów rachunkowych, stanów kont bankowych, stanu gotówki w kasie przedsiębiorstwa, sald księgowych, praw wynikających z zawartych stosunków prawnych wyodrębnione w postaci zawartych umów, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej wyodrębnione poprzez ich fizyczne przekazanie.

Działalność przedsiębiorstwa opiera się przede wszystkim na posiadanych programach komputerowych i zatrudnionych pracownikach, a nie na konkretnej, ściśle oznaczonej nieruchomości. Działalność ww. przedsiębiorstwa może być prowadzona na dowolnej nieruchomości zabudowanej, o odpowiednich rozmiarach, ze względu na powyższe w Pana ocenie, wyłączenie nieruchomości oraz kredytów z nią związanych na podstawie art. 55² k.c. w ramach czynności zbycia przedsiębiorstwa, nie pozbawi przedmiotu aportu waloru przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przedsiębiorstwa, z wyłączeniem nieruchomości oraz kredytów z nią związanych, albo zorganizowanej części przedsiębiorstwa nieobejmującej nieruchomości oraz kredytów związanych z tą nieruchomością, w drodze aportu do spółki komandytowej jest zbyciem w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym, czy powyższe czynności są wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno wniesienie aportem do spółki komandytowej przedsiębiorstwa, z wyłączeniem nieruchomości oraz kredytów z nią związanych, jak i zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nieobejmującej nieruchomości oraz kredytów związanych z tą nieruchomością, jest zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana zdaniem, z wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (C-444/1 O) wynika, że decydującym dla oceny transakcji przekazania aktywów jest możliwość prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej przy pomocy zbywanych składników. Działalność przedsiębiorstwa w zakresie działalności rachunkowo-księgowej oraz doradztwa podatkowego nie opiera się na nieruchomości, ale na programach komputerowych, zatrudnionych pracownikach, itp. Aport obszaru działalności usługowej obejmujący wszystkie składniki przedsiębiorstwa, poza prawem własności nieruchomości oraz kredytami z nią związanymi, posiada cechę samodzielnej funkcjonalności, tym bardziej, że przedsiębiorstwo będzie kontynuowało dotychczasową działalność produkcyjną na tej samej nieruchomości (tak np. interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 lutego 2012 r. sygn. ITPP2/443-1697/11/PS). Dodatkowo za samodzielną funkcjonalnością składników aportu przemawia przeniesienie na spółkę wszystkich umów dotyczących działalności przedsiębiorstwa (z wyjątkiem umowy kredytowej związanej z nieruchomością, która nie będzie przedmiotem aportu).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

W myśl art. 55² ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zamierza Pan wnieść do spółki komandytowej prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, z wyłączeniem nieruchomości oraz kredytów związanych z tą nieruchomością, na której prowadzona jest działalność gospodarcza, którą to czynność rozważa jako zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) lub zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na powyższe jest Pan zdania, że wniesienie aportu w postaci opisanej powyżej będzie zbyciem w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym, powyższe czynności będą wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Henryka Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.