ITPP2/4512-216/15/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniach 15, 19 i 25 maja 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* ustalenia podstawy opodatkowania zbycia działki gruntu - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku zbycia ww. działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 15, 19 i 25 maja 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania zbycia działki gruntu oraz zwolnienia od podatku zbycia ww. działki.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka E. wystąpiła do Starosty o uregulowanie stanu prawnego nieruchomości, na których posadowione są stacje transformatorowe. Stacje te są budynkami murowanymi, w których umieszczone są urządzenia do przesyłu energii. Urządzenia te są podłączone do sieci należącej do spółki energetycznej i stanowią część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 49 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z oświadczeniem spółki E. stacje zostały wybudowane ze środków własnych lub przekazane na majątek spółki po wybudowaniu. Na dowód powyższego zostały przedłożone dokumenty OT, PT i protokołu odbioru. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.) organem reprezentującym Skarb Państwa z zakresu gospodarowania nieruchomościami jest starosta. Grunt, na którym posadowione są stacje stanowi własność Skarbu Państwa. Starosta zmierza do uregulowania stanu prawnego przedmiotowych nieruchomości poprzez zastosowanie art. 37 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.), poprzez sprzedaż gruntu. Starosta nie będzie przenosić na spółkę E. własności nakładów, ponieważ nakłady na wybudowanie stacji transformatorowej zostały poniesione przez spółkę, nie stanowią własności Skarbu Państwa i nie będą rozliczane.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytania.

* Co będzie podstawą opodatkowania w przypadku opisanej wyżej sprzedaży, tj. gruntu, na którym znajduje się trafostacja.

* Czy sprzedaż ww. gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Ad. 1

Zdaniem Starostwa, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, mimo że na przedmiotowej nieruchomości znajduje się budynek stacji transformatorowej, nieruchomość dla celów dostawy należy traktować jako niezabudowaną. Podstawą opodatkowania będzie kwota należna obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, bez kwoty podatku, a więc wyłącznie wartość gruntu, bowiem w odniesieniu do budynku stacji nie występuje dostawa towaru.

Ad. 2

W sytuacji opisanej w pyt. 2 transakcja będzie zwolniona z opodatkowania z uwagi na fakt, iż nie dotyczy pierwszego zasiedlenia, a także z uwagi na fakt, że Skarb Państwa jako właściciel gruntu nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku stacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania zbycia działki gruntu,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku zbycia ww. działki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 49 § 1 cytowanej ustawy, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do ust. 6 cytowanego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przedmiotem sprzedaży będzie sam grunt, gdyż ¬- jak wynika z treści wniosku - budynki stacji transformatorowych zostały wybudowane przez spółkę energetyczną, a nakłady poniesione przez spółkę na ten grunt nie będą rozliczane. W świetle przedstawionych okoliczności podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie stanowiło wszystko co będzie stanowiło zapłatę za ww. grunt, pomniejszone o kwotę podatku.

Sprzedaż tego gruntu nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, bowiem jest on zabudowany, a więc nie stanowi terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane. Dostawa tego gruntu nie będzie także zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż treść wniosku wskazuje, że nie był on wykorzystywany do działalności zwolnionej od podatku. W konsekwencji jego dostawa będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.