ITPP2/4512-204/16/AJ - VAT w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 17 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 11 maja i 6 czerwca 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny uzupełniony w dniu 11 maja i 6 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o.- dalej też Wnioskodawca - jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dokonała sprzedaży Oddziału działającego w J. Oddział został utworzony w strukturach organizacyjnych Spółki na bazie spółki "A" przejętej przez Wnioskodawcę. Podstawową działalnością Oddziału były w szczególności wszelkie czynności związane z bieżącym utrzymaniem ruchu, specjalistyczne prace remontowe, specjalistyczne wykonawstwo instalacji, przeglądy, remonty i modernizacje maszyn i urządzeń. W skład Oddziału, będącego przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę, wchodziły:

Prowadzona przez Spółkę ewidencja pozwalała na ewidencjonowanie umów o pracę oraz przypisanie pracowników i zobowiązań wobec pracowników do Oddziału. Analogicznie sytuacja miała miejsce odnośnie zobowiązań wobec ZUS i rezerw aktuarialnych. Wykorzystywany przez Spółkę układ MPK (miejsce powstawania kosztów) pozwalał na przypisanie kosztów do Oddziału. Również środki trwałe i środki niskocenne były odpowiednio przypisane do Oddziału Oddział sporządzał osobny budżet i rachunek wyników.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy opisany w stanie faktycznym Oddział stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym jego sprzedaż na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujący te zadania.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, aby daną grupę składników można było uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest spełnienie łącznie następujących przesłanek:

Odnosząc się do pierwszego z wymienionych warunków, zespół składników może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jeżeli będzie zawierał co najmniej jeden składnik materialny i jeden niematerialny. W składzie tego zespołu składników powinny znaleźć się zobowiązania. Uznanie zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione zobowiązania wcześniej przypisane temu zespołowi składników. W ocenie Spółki, w przypadku oddziału będącego przedmiotem sprzedaży warunek ten został spełniony. Na nabywcę zostały bowiem przeniesione w szczególności: prawo własności ruchomości, nieruchomości, prawa wieczystego użytkowania gruntów, wartości niematerialne i prawne, prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących Oddziału, zobowiązania wynikające ze stosunków pracy, zobowiązania i należności pieniężne itd. Tym samym na nabywcę został przeniesiony cały zespól elementów składający się w dniu sprzedaży na tę wyodrębnioną jednostkę

Odnosząc się do warunku drugiego (wyodrębnienie finansowe i organizacyjne), w ocenie Wnioskodawcy, wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, w szczególności nie oznacza to konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy też samodzielnego sporządzania bilansu. Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce powyższe oznacza, że jeśli prowadzona jest ewidencja księgowa pozwalająca na wyodrębnienie przychodów i kosztów działalności realizowanej przez daną jednostkę w ramach działalności całego przedsiębiorstwa, jak również możliwe jest określenie należności, zobowiązań i innych pozycji bilansowych związanych z tą jednostką, to kryterium wyodrębnienia finansowego zostanie uznane za spełnione. W świetle powyższego, mając na uwadze stan faktyczny, warunek finansowego wyodrębnienia Oddziału został spełniony. Zdaniem Spółki, wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, że dany określony zbiór składników majątkowych powinien odznaczać się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa będą zatem tworzyć takie składniki, które występują względem siebie w takich relacjach, które pozwolą uznać te składniki za zespół, a nie za zbiór przypadkowych elementów, których rzeczywistą jedyną wspólną cechą byłaby własność jednego podmiotu gospodarczego. W literaturze przedmiotu za wyznaczniki wydzielenia organizacyjnego uznaje się w szczególności faktyczne wyodrębnienie w danym przedsiębiorstwie, a także wyodrębnienie formalne np. jako wydzielenie na poziomie struktury organizacyjnej spółki. W ocenie Spółki, w przypadku oddziału warunek wyodrębnienia organizacyjnego został spełniony.

Warte podkreślenia jest to, że funkcjonujący przed transakcją Oddział w J. realizował działania gospodarcze na bazie przedsiębiorstwa przejętej Spółki "A". Innymi słowy, w tamtym czasie realizowana działalność Oddziału odzwierciedlała samodzielnie prowadzoną działalność gospodarczą przez ww. Spółkę "A", co bez wątpliwości potwierdza, że przedmiot zrealizowanej transakcji sprzedaży stanowił niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z powyższego wynika, że również trzeci warunek jakim jest wyodrębnienie funkcjonalne został spełniony. W ocenie Spółki chodzi tu o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się zatem w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość zorganizowana część przedsiębiorstwa, jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku już od momentu jej wyodrębnienia. Innymi słowy składniki majątkowe uznane zostaną za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jeżeli są wyodrębnione w taki sposób, że ich nabywcy umożliwią w zasadzie natychmiastowe podjęcie działalność gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę fakt, że Spółka sprzedała wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe, w tym wierzytelności i zobowiązania Oddziału (w tym także zatrudnionych pracowników), które przed sprzedażą funkcjonowały samodzielnie, co oznacza, że to bezpośrednio po nabyciu tego Oddziału nabywca może swobodnie prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o nabytą zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Mając na uwadze powyższe sprzedany Oddział jako zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony u Spółki, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogący samodzielnie realizować te zadania, stanowił w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zatem jego sprzedaż nie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Prosimy o potwierdzenie naszego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.