ITPP2/4512-190/15/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% do czynności wykonywanych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% do czynności wykonywanych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje m.in. dostaw paliwa dla przewoźników lotniczych wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym, którzy spełniają warunki określone w art. 83 ust. 1a-1f ustawy o VAT. Spółka obciąża przewoźników w różnych sytuacjach związanych z dostawą paliwa, przykładowo: za zamówienie dostawy a następnie odstąpienie od zatankowania, za zamówienie dostawy całocysternowej a następnie odebranie tylko części paliwa, za zatankowanie paliwa poniżej określonego poziomu, opłata za tankowanie poniżej 600 litrów, opłata za tankowanie poza godzinami pracy, opłata za podłączenie, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zdarzenia opisane w stanie faktycznym stanowią świadczenie usług, do których ma zastosowanie przepis art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wyżej usługi objęte są normą art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT i ma do nich zastosowanie stawka 0%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Definicja usługi zawarta w ustawie o VAT stanowi, że jest nią każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy.

Ustawodawca wprost wskazuje również, że usługą w rozumieniu "vatowskim" jest zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Zdaniem Spółki, zdarzenie opisane w stanie faktycznym polegające na podejmowaniu przez nią określonych działań, jak również te polegające na akceptacji i tolerowaniu określonych sytuacji są usługami w rozumieniu przywołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Równocześnie wszystkie one dotyczą obsługi przewoźników lotniczych wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym, a ściśle rzecz ujmując występują dlatego, że Spółka dokonuje dostaw paliwa do środków transportu lotniczego używanego przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powołanych regulacji wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Dana czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można stwierdzić, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stawka podatku - zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne lub możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Zgodnie z art. 83 ust. 1a ustawy, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

- wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

W myśl art. 83 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Cytowany przepis art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy umożliwia zatem zastosowanie stawki podatku 0% do szerokiego zakresu usług. Ustawodawca co prawda wymienił usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługi pasażerów i ładunków, jednak nie zamknął tego katalogu usług, używając określenia "oraz innych o podobnym charakterze". Warunkiem jednak jest aby odbiorcą przedmiotowych usług był przewoźnik lotniczy wykonujący głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, co wynikać powinno z prowadzonej przez podatnika - niezbędnej dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku - dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) rozróżnia dwa podstawowe rodzaje odpowiedzialności: kontraktową, która powstaje z mocy umowy i odnosi się do przypadków niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (art. 471 Kodeksu cywilnego) oraz deliktową, czyli wynikającą z czynów niedozwolonych (art. 415 Kodeksu cywilnego).

W myśl postanowień art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Artykuł 483 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Przepis art. 483 Kodeksu cywilnego jest bezwzględnie obowiązującym przepisem prawa. Kara umowna ma charakter czynności jednostronnej i nie wiąże się z otrzymaniem jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Zapłata kary umownej nie jest związana również z zobowiązaniem otrzymującego zapłatę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Kara umowna ma w tym wypadku charakter odszkodowawczy. Co do zasady, kara umowna jest rodzajem sankcji cywilnoprawnej zastrzeżonej na wypadek szkód powstałych w wyniku niewłaściwego wykonania umowy. W przypadku kar umownych, które Kodeks cywilny definiuje jako zastrzeżenie naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego, zadośćuczynienie następuje poprzez zapłatę określonej sumy i w związku z powyższym takie wynagrodzenie nie zawiera ekwiwalentności w postaci świadczenia.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że o ile pobierane od kontrahentów opłaty za zamówienie dostawy a następnie odstąpienie od zatankowania, zamówienie dostawy całocysternowej a następnie odebranie tylko części paliwa, zatankowanie paliwa poniżej określonego poziomu, tankowanie poniżej 600 litrów, nie stanowią odszkodowania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, to podobnie jak opłaty za tankowanie poza godzinami pracy i podłączenie stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. W sytuacji gdy - jak wskazano we wniosku - wykonywane są na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, korzystają z preferencyjnej 0% stawki podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy.

Natomiast gdy opłaty za zamówienie dostawy a następnie odstąpienie od zatankowania, zamówienie dostawy całocysternowej a następnie odebranie tylko części paliwa, zatankowanie paliwa poniżej określonego poziomu, tankowanie poniżej 600 litrów stanowią odszkodowanie w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, czynności, z tytułu których Spółka je otrzymuje nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.