ITPP2/4512-138/15/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/4512-138/15/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniu 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto jest właścicielem działek gruntu nr 22/1 obręb ewidencyjny 9 m. D. o pow. 0,0103 ha, nr 54/5 obręb ewidencyjny 9 m. D. o pow. 0,0159 ha oraz nr 9/5 obręb ewidencyjny 5 m. D. o powierzchni 0,0001 ha.

Dla wyżej wymienionych działek gruntu prowadzona jest jedna księga wieczysta, a działki te graniczą ze sobą, przy czym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka gruntu nr 22/1 oraz część działki nr 54/5 (ok. 0,0012 ha) położone są na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami, natomiast pozostała część działki gruntu numer 54/5 obręb ewidencyjny 9 m. D. oraz działka gruntu numer 9/5 obręb ewidencyjny 5 m. D. położone są na terenie przeznaczonym pod zieleń urządzoną-parki miejskie.

Przedmiotowe działki gruntu są niezabudowane, o nieforemnym kształcie i nie stanowią nieruchomości, którą można by było samodzielnie zagospodarować, tj. nie spełnia wymogów działki budowlanej.

Gmina Miasto wytypowała do sprzedaży wyżej wymienione działki gruntu w trybie przepisów art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), dalej zwana ustawą o gospodarce nieruchomościami, tj. w drodze bezprzetargowej na poprawienie warunków nieruchomości przyległej, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym o funkcji usługowej (warsztat samochodowy). Nieruchomość przyległa w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenie o takim samym przeznaczeniu jak działka gruntu nr 22/1 obręb ewidencyjny 9 m. i część działki gruntu nr 54/5 obręb ewidencyjny 9 m. D. - pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami.

Na zlecenie Gminy Miasta, rzeczoznawca majątkowy dokonał wyceny nieruchomości składającej się z działek gruntu nr 22/1 i 54/5 obręb ewidencyjny 9 m. D. oraz numer 9/5 obręb ewidencyjny 5, określając łączną ich wartość na kwotę 23.530,00 zł, a cena ustalona przez Gminę Miasto została ustalona na łączną kwotę 27.000,00 zł.

Do ceny sprzedaży nieruchomości Gmina Miasto zamierza doliczyć VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Na chwilę obecną zbywana nieruchomość gruntowa była już umieszczona w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a jej sprzedaż nie została jeszcze sfinalizowana, albowiem właściciel nieruchomości przyległej (przyszły nabywca) wniósł uwagi do wysokości ceny sprzedaży.

W związku z powyższym tut. organ chciałby ponownie przeanalizować kwestię ceny nieruchomości, ponieważ powziął wątpliwości co do VAT od ceny jej sprzedaży w przypadku, gdy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na terenach o różnym przeznaczeniu.

Działka gruntu oznaczona nr geodezyjnym 9/5 obręb ewidencyjny 5 m. D. oraz większa cześć działki gruntu nr 54/5 obręb ewidencyjny 9 m. D. (około 0,0147 ha) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego położone są na terenie oznaczonym o symbolu 53 ZP przeznaczonego pod teren publicznej zieleni urządzonej - parki miejskie.

Dla tego terenu, na którym położone sa wyżej wymienione działki gruntu:

a.

dopuszcza się lokalizację obiektów małej architektury, stałych obiektów sanitarnych oraz urządzeń technicznych wzdłuż wewnętrznych ciągów komunikacyjnych,

b.

zakaz lokalizacji obiektów tymczasowych,

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy w przypadku, gdy większa część zbywanej nieruchomości nie jest położona na terenie budowlanym, o którym stanowi art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), Gmina Miasto powinna od ceny sprzedaży nieruchomości pobrać 23% VAT.

* Czy w przypadku, gdyby określono cenę dla każdej z działek z osobna, VAT dotyczyłby tylko sprzedaży tej części nieruchomości (tekst jedn.: działki numer 22/1 obręb ewidencyjny 9 m. D. oraz części działki numer 54/5 obręb ewidencyjny 9 m. D.), która położona jest na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) graniczące ze sobą działki gruntu, będące własnością tej samej osoby, dla których prowadzona jest jedna księga wieczysta, stanowią jedną nieruchomość, bowiem obowiązuje zasada "jedna księga-jedna nieruchomość". W przedmiotowej sprawie, jak już wspomniano w części "G" niniejszego wniosku, zbywana nieruchomość gruntowa składa się z trzech niezabudowanych działek gruntu numer 22/1, 54/5 obie obręb ewidencyjny 9 m. D. oraz numer 9/5 obręb ewidencyjny 5 m. D., które graniczą ze sobą, a właścicielem ich jest Gmina Miasto, dla których prowadzona jest jedna księga wieczysta.

Pomimo, że większa część nieruchomości położona jest na terenie przeznaczonym pod zieleń urządzoną, jej sprzedaż następuje na poprawienie warunków nieruchomości przyległej, która położona jest zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami nieuciążliwymi, a obecnie wykorzystywana jest przez właściciela tej nieruchomości przyległej jako warsztat samochodowy.

W związku z powyższym od ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej, składającej się z wyżej wymienionych działek gruntu, Gmina Miasto powinna pobrać 23% VAT.

Stanowisko do pytania nr 2.

Niezależnie od rozumienia przepisu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego oraz z uwagi na fakt, iż nieruchomość gruntowa składająca się z działek gruntu numer 22/1 i 54/5 obie obręb ewidencyjny 9 oraz numer 9/5 obręb ewidencyjny 5, położona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na terenach o różnych przeznaczeniach, Gmina Miasto rozważa możliwość dokonania ponownej wyceny nieruchomości ale każdej działki z osobna.

Powyższe przyszłe zdarzenie byłoby dla Gminy Miasta o tyle racjonalne, bowiem zgodnie z gramatycznym brzmieniem przepisu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowana VAT byłaby objęta sprzedaż działki gruntu numer 22/1 obręb ewidencyjny 9, natomiast sprzedaż działek gruntu numer 54/5 obręb ewidencyjny 9 oraz 9/5 obręb ewidencyjny 5 podlegałaby zwolnieniu z opodatkowania VAT w myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 wyżej cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu. Natomiast zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 6 tej ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działek gruntu, o których mowa we wniosku, nie jest/nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż - jak wskazuje treść wniosku - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka gruntu nr 22/1 oraz część działki nr 54/5 przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową, natomiast w odniesieniu do pozostałej części działki nr 54/5 oraz działki nr 9/5 plan dopuszcza lokalizację obiektów małej architektury Zatem wszystkie działki stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Zbycie tych działek nie korzysta/nie będzie także korzystało ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż treść wniosku wskazuje, że nie są/nie były one wykorzystywane przez Gminę Miasto wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku Ze względu na to, że dla tych sprzedaży w przepisach ustawy oraz przepisach wykonawczych nie zostały przewidziane inne zwolnienia od podatku lub obniżone stawki podatku, podlegają/podlegać będą opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl