ITPP2/4512-126/16/PS - Ustalenie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku mieszkalno-usługowego wg udziału procentowego powierzchni lokali związanych z działalnością "nieopodatkowaną" w stosunku do powierzchni całego budynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku mieszkalno-usługowego wg udziału procentowego powierzchni lokali związanych z działalnością "nieopodatkowaną" w stosunku do powierzchni całego budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku mieszkalno-usługowego wg udziału procentowego powierzchni lokali związanych z działalnością "nieopodatkowaną" w stosunku do powierzchni całego budynku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoby fizyczne rozpoczęły budowę budynku mieszkalno-usługowego na potrzeby przyszłej działalności gospodarczej. W styczniu 2016 r. rozpoczęto prowadzenie działalności, przeważającym rodzajem działalności na chwilę obecną jest 66.22.Z, czyli działalność ubezpieczeniowa, zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ustawy. Podatnik postanowił przekazać "wartość" wytwarzanego budynku mieszkalno-usługowego na potrzeby działalności gospodarczej. Chce dokonać rejestracji w urzędzie skarbowym jako "płatnik" podatku od towarów i usług, w celu skorzystania z możliwości obniżania podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupami dotyczącymi budowy budynku mieszkalno-usługowego. W przyszłości budynek, który zostanie już ukończony, będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, związanej ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług oraz zwolnioną. W budynku będzie kilka pomieszczeń, które związane będą ze sprzedażą nieopodatkowaną, jedno pomieszczenie - lokal użytkowy wykorzystywany do świadczenia usług ubezpieczeniowych oraz kilka lokali mieszkalnych, które podatnik zamierza wynajmować. Pozostała część budynku, zgodnie z założeniami podatnika, wykorzystywana będzie w celu prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przedstawiona sytuacja jest związana z planami, założeniami podatnika, który nie ma pewności, że lokal który w tej chwili nazywany jest zgodnie z projektem budowalnym mieszkalnym, w przyszłości nie zostanie wynajęty jako lokal użytkowy, wszystko będzie uzależnione od potrzeb klientów.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że budowę rozpoczęły osoby fizyczne będące w związku małżeńskim, czyli Pani i jej mąż. Budynek w całości będzie wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W ramach działalności wykonywane będą:

* usługi ubezpieczeniowe i wynajem mieszkań jako usługi zwolnione od opodatkowania VAT;

* usługi związane z poprawą kondycji fizycznej i wynajem pomieszczeń usługowych jako czynności opodatkowane VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób będzie należało dokonywać rozliczenia naliczonego VAT z faktur kosztowych związanych z wznoszeniem budynku mieszkalno-usługowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe ustalenie proporcji na podstawie dochodów, gdyż podatnik dopiero rozpoczął działalność. Wobec powyższego, według podatnika, właściwym będzie rozliczenie proporcjonalne, czyli przyjęcie jako wartości wyjściowej ogólnej ilości metrów budynku mieszkalno-usługowego na podstawie projektu budowlanego i jednocześnie wyszczególnienie ilości metrów lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniem, w którym znajdować będzie się lokal użytkowy związany z działalnością ubezpieczeniową (czyli tych pomieszczeń związanych z przyszłą sprzedażą nieopodatkowaną). W ten sposób zostanie ustalony procentowy udział powierzchni lokali związanych z działalnością nieopodatkowaną w stosunku do powierzchni całego budynku. Tak ustaloną proporcją będzie się dokonywać rozliczenia naliczonego VAT z kolejnych faktur związanych z wznoszeniem budynku mieszkalno-usługowego. Będzie można dokonać podziału poniesionego kosztu na część związaną ze sprzedażą opodatkowaną oraz część związaną ze sprzedażą zwolnioną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje - co do zasady - wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak stanowi ust. 2 cyt. artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl ust. 3 ww. artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (ust. 4 cyt. artykułu).

Na podstawie art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że nie będzie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie proporcji ustalonej w sposób przedstawiony we wniosku, lecz zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy na podstawie proporcji wyliczonej szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.

Końcowo informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii za jaki okres rozliczeniowy należy złożyć deklarację dla podatku od towarów i usług z wykazanym podatkiem naliczonym przy zakupach związanych z budową budynku mieszkalno-usługowego, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska w sprawie oraz nie postawiono pytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.