ITPP2/4512-1175/15/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniach 27 stycznia i 19 lutego 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy w ramach postępowania egzekucyjnego (XXX/XX) gruntu ornego oraz budynku mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 27 stycznia i 19 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy w ramach postępowania egzekucyjnego (XXX/XX) gruntu ornego oraz budynku mieszkalnego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani postępowanie egzekucyjne w sprawie XXX/XX z udziałem dłużników S. i B.S. - właścicieli na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej - nieruchomości położonej w miejscowości K. przy ul. B., opisanej w księdze wieczystej..., prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Nieruchomość składa się z dwóch działek oznaczonych jako działki nr A - grunty orne oraz nr B - teren budowlany zabudowany domem mieszkalnym. Nieruchomość ta została nabyta przez dłużników do majątku wspólnego w dniu 25 listopada 2003 r. Według oświadczeń dłużników, w stosunku do ww. nieruchomości dłużnikom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy jej nabyciu. Obydwie działki dłużnicy nabyli jako działki niezabudowane za kwotę 30.000,00 zł. W związku z dokonaną inwestycją - budową domu mieszkalnego na działce nr B ponieśli nakłady przekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości i korzystali z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od tych nakładów i w związku z tym korzystali z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych nakładów. W dacie zakupu nieruchomości S.S. prowadził działalność gospodarczą, w ramach której prowadził pracownię krawiectwa i hafciarstwa mundurowego, którą to działalność w 2007 r. zawiesił. Według oświadczenia dłużniczki, otworzyć miała w 2015 r. działalność gospodarczą - Pracownia krawiectwa i hafciarstwa mundurowego B.S. Dłużniczka wskazała, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Informację tą zweryfikowano negatywnie. Wyżej opisana nieruchomość nie była i nie jest środkiem trwałym w działalności prowadzonej przez dłużników.

Według informacji nadesłanych przez Urząd Skarbowy, dłużnik M.S. do dnia dzisiejszego figuruje jako osoba prowadząca działalność gospodarczą od dnia 1 czerwca 2007 r. Zarówno dłużniczka jak i dłużnik nie zostali odnalezieni w CEDiG, jako osoby prowadzące działalność gospodarczą.

Dłużnicy zamieszkali w budynku usytuowanym na terenie działki B w 2006 r. Od tej daty nie ponieśli dalszych nakładów na nieruchomość poza drobnymi pracami naprawczymi. Działki nr A i B położone są na terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z możliwością lokalizacji infrastruktury technicznej. Nieruchomość nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy. Dłużniczka ma podjąć działalność gospodarczą w grudniu 2015 r. - obecnie nie jest ona jak wcześniej wskazano - czynnym "płatnikiem" podatku od towarów i usług.

Nieruchomość opisana w księdze wieczystej... stanowi współwłasność dłużników S. i B.S.

Nieruchomość składa się z dwóch działek gruntu nr A oraz B. Działka nr B zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, który w okresie prowadzenia działalności gospodarczej przez dłużnika S.S. w części wykorzystywany był na potrzeby prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej. W jednym z pomieszczeń znajdowały się maszyny i sprzęt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność prawna sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości opisanej w księdze wieczystej... podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż nieruchomości opisanej w KW..., nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie stanowić będą co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnienie, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 8 ustawy).

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że planowana dostawa zabudowanej domem mieszkalnym działki gruntu nr B, będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, w części wykorzystywanej przez dłużnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Dostawa tej części domu będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług i z tego powodu nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ta część budynku nie będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ zastosowanie tego przepisu jest możliwe w sytuacji spełnienia obu przesłanek w nim wymienionych. Z treści wniosku wynika, że dłużnicy nie ponosili wydatków na ulepszenie, jednakże przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku. Oznacza to, że planowana dostawa tej części budynku będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku. W konsekwencji - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - opodatkowaniu - ww. stawką podlegać będzie również zbycie gruntu na którym jest on posadowiony w części, w jakiej jest on związany z tą częścią budynku mieszkalnego.

Natomiast planowana dostawa pozostałej części domu oraz niezabudowanej działki gruntu nr A, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ z treści wniosku nie wynika, aby ta część majątku dłużników była wykorzystywana do wykonywania czynności podlegających przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że dostawa tej części majątku dłużników stanowić będzie realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, w związku z czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Z uwagi na fakt, że w Pani ocenie planowana dostawa w całości nie będzie podlegać przepisom ustawy, stanowisko całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.