ITPP2/4512-1058/15/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2015 r. (data wpływu 13 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 13 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa - Starosty zabudowana jest masztem telekomunikacyjnym, budynkiem użytkowym związanym z obsługą masztu telekomunikacyjnego oraz kortem tenisowym. Aktem notarialnym - umową darowizny z dnia 25 lipca 2002 r., Województwo przekazało działkę zabudowaną nr 234 na rzecz Skarbu Państwa, z przeznaczeniem na budowę stacji przekaźnikowej systemu łączności radiotelefonicznej województwa. Następnie decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 lutego 2003 r., sprostowanej postanowieniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 lutego 2003 r. Urząd Wojewódzki uzyskał trwały zarząd na czas nieoznaczony na potrzeby statutowe do zabudowanej nieruchomości Skarbu Państwa położonej w obrębie X, Gmina X., o pow. 0,1900 ha. Działka zabudowana budynkiem użytkowym z wieżą metalową. Nieruchomość stała się zbędna dla potrzeb statutowych Województwa w zakresie zarządzania kryzysowego. Minister Skarbu Państwa decyzją Nr x/12 z dnia 29 listopada 2012 r. wygasił trwały zarząd ustanowiony na rzecz Urzędu Wojewódzkiego i działka została przekazana do zasobu Skarbu Państwa Starosty. Działka została wydzierżawiona na okres 3 lat - umowa dzierżawy została zawarta w dniu 15 grudnia 2003 r. pomiędzy Urzędem Wojewódzkim, a osobą fizyczną. Umowa dzierżawy na przedmiotową nieruchomość po okresie 3 lat nie została przedłużona. Kort tenisowy znajdujący się na przedmiotowej działce został wybudowany przez byłego dzierżawcę, bez wyrażenia zgody właściciela nieruchomości, pomimo zawartych zapisów w umowie dzierżawy, tj. "Dzierżawcy nie wolno dokonywać trwałych nakładów na wydzierżawionej części nieruchomości." Skarb Państwa Starosta nie ponosił żadnych nakładów finansowych na utrzymanie i modernizację zabudowań znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości. Dzierżawa była zawarta na części działki o pow. 0,1500 ha zgodnie z zapisami dzierżawy "część działki położonej wokół wydzielonej ogrodzeniem metalowym wieży przekaźnikowej." Działka wg Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy i Miasta posiada funkcję "terenów rolniczych o ograniczonym zainwestowaniu". Aktualnie wymieniona nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przygotowując przetarg na sprzedaż wymienionej nieruchomości należy uwzględnić w cenie sprzedaży zwolnienie od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a (a-b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. poz. 177.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że budowle usytuowane na wymienionej działce stanowią trwałą zabudowę nieruchomości rolniczej o statusie "działki rolniczej o ograniczonym zainwestowaniu" właściciel Skarb Państwa - Starosta dokonując sprzedaży, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a (a-b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług "jest zwolniony od podatku od towarów i usług."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści przywołanego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Przy czym bez znaczenia jest, czy czynności te zostaną opodatkowane, czy też zwolnione od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż masztu telekomunikacyjnego, budynku użytkowego związanego z obsługą masztu oraz kortu tenisowego nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż z treści wniosku wynika, że dostawa dokonana zostanie w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Natomiast będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przy budowie ww. obiektów Powiatowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, które stanowiłby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym - przy uwzględnieniu art. 29a ust. 8 ustawy - zwolnione od podatku będzie również zbycie gruntu, na którym znajdują się zabudowania.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.